Pobór do wojska

Ja nie chcę do wojska, jestem dziewicą!

Kolejny szczęśliwy „ochotnik”

Szablon:Tulubiona dyscyplina sportowa wielu rodaków. Krótko powiedziawszy polegała na jak najszybszym sp przed żandarmami nie z Saint-Tropez bądź policją tak, by nie trafić do Komisji Wojskowej. Niestety od 2008 roku zrezygnowano z tejże kształcącej konkurencji.

No to po jaką cholerę jest ten artykuł?

Ponieważ i tak zapomnisz o jednym, malutkim szczególe – to, że oficjalnie poboru nie ma wcale nie znaczy, iż się od wojska wymigasz. Chcesz, czy nie i tak musisz ruszyć dupsko na Komisję tylko po to, byś mógł dowiedzieć się, czy możesz przysłużyć się Ojczyźnie. A do ułatwienia klasyfikacji stworzono banalny system kategorii:

• Kategoria A – masz prne,
• Kategoria B – też masz prne, tylko trochę później,
• Kategoria C – jest lepiej, ponieważ takiej kategorii o dziwo nie ma,
• Kategoria D – gdy napadnie nas Naddniestrze w nagrodę dostajesz granat i biegniesz przed siebie, ewentualnie robisz za wykrywacz min,
• Kategoria E – najlepsze, co może cię spotkać. Niestety musisz pozbawić się obu jąder – ale coś za coś,znana również jako E-wentualnie jako pocisk.
• Kategoria F – jesteś w raju, i to niestety dosłownie.

Zobacz też

• Wojsko Polskie
• Dezerter
• Mina przeciwpiechotna

To jest tylko zalążek artykułu z dziedziny wojskowości. Jeśli lubisz wstawać o czwartej rano – rozbuduj go.