Roxa
Roxa – warszawski zespół muzyczny założony w kwietniu 1984 roku. W założeniu zespół miał być efemerydą, która po wydaniu singla została zapomniana. Sukces singla „A ona tańczy” sprawił, że Roxa do dzisiaj jest pamiętana przez wszystkich fanów Listy przebojów Programu Trzeciego. Według fanów zespołu, Roxa grała w stylu new romantic, a według Rogowieckiego i Brzozowicza[1] to polski Alphaville grający na instrumentach pożyczonych od Papa Dance.
Historia
Zespół powstał po to, by niepełnoletni muzycy mogli mieć dobry pretekst, by pojechać na festiwal w Jarocinie. Po zagraniu klawiszowiec Roxy wysłał kasetę na konkurs Savitoru w 1985 roku. Za zajęcie drugiego miejsca muzycy Roxy dostali 60 tys. złotych do podziału oraz zaszczyt noszenia kabli Lady Pank podczas sesji nagraniowej składanki Sztuka latania. Wykorzystując chwilę nieuwagi chłopacy z Roxy nagrali piosenkę „A ona tańczy”. Producent zostawił utwór, gdyż jak się okazało, Roxa (podobnie jak Lady Pank) także jest podróbą The Police i świetnie pasuje do strony B składanki. Po wydaniu Sztuki latania w lutym 1985 roku muzycy doznali szoku, kiedy 1 kwietnia Marek Niedźwiedzki zaprezentował ich utwór na Liście przebojów Programu Trzeciego. Jeszcze większe zaskoczenie było dzień później, kiedy „A ona tańczy” nadal była w eterze.
Traf chciał, że Roxa spoczęła na laurach i po wydaniu debiutanckiego albumu o chwytliwym tytule Roxa. Album się nie przejął, gdyż Polska przestała interesować się new romantic i przerzuciła na „rock harcerski”. Debiutancki album Sztywnego Palu Azji Europa i Azja wydany przez Klub Płytowy Razem lepiej się prezentował od albumu Roxy wydanej przez Polski Związek Niewidomych. Aby uniknąć rozwiązania grupy, Roxa przerzuciła się na glam rock. Projekt „polski Europe” nie wypalił, gdyż syntezator z bazaru nijak miał się do tego, na którym Joey Tempest skomponował The Final Countdown.
Po ponad dwudziestu latach muzycy ze zdumieniem odkryli, że wiele osób nadal zna Roxę. Co prawda połowa nowych fanów trafiała do nagrań grupy za sprawą pomylenia piosenek „A ona tańczy” z „Ona tańczy dla mnie” Weekendu, a druga połowa dowiadywała się o Roxie, szukając na Wikipedii informacji o pewnej stronie internetowej. Dzięki temu w 2018 roku GDA wydał album Aleja marzeń. Antologia 1984-1986 stylizowany na składankę The best of disco polo. Fani polskiego disco nie dali się jednak nabrać na cwaniactwo GDA, gdyż projektant składanki przypadkiem umieścił gwiazdę Dawida, która może sugerować, że tej muzyki nie grają Polacy.
Z nieoficjalnych informacji wiadomo, że muzycy planują reaktywować Roxę. Według Marka Sierockiego, chłopaki z zespołu chcą wrócić na scenę tylko po to, by opatentować nazwę i logo zespołu, zanim nazwę grupy sprofanuje Roksana Węgiel.
Zobacz też
Przypisy
- ↑ Co się na muzyce znają
