Układ cyfrowy
Z Nonsensopedii, polskiej encyklopedii humoru
Układ cyfrowy – każdy mechanizm elektroniczno-zerojedynkowy dający się rozłożyć na mniejsze elementy zwane bramkami logicznymi.
Podstawowe zasady elektroniki cyfrowej
- Jeżeli masz pomysł na układ cyfrowy, musisz rozwiązać tablicę Karnaugha.
- Nigdy nie uda Ci się rozwiązać tablicy Karnaugha.
- Jeżeli rozwiązałeś tablicę Karnaugha, to najprawdopodobniej źle zakreśliłeś i układ nie będzie działał poprawnie.
- Jeżeli układ działa poprawnie, najprawdopodobniej i tak źle zakreśliłeś, a układ jest nieoptymalny.
- Rozkładanie tranzystora na czynniki pierwsze to nie jest dobry pomysł.
- Zbudowanie każdego układu cyfrowego na zaliczenie przedmiotu na studiach wymaga zużycia n*n! kartek, gdzie n to orientacyjna ilość użytych elementów z przewodami włącznie.
- Przez większość przewodów w stanie 0 płynie prąd o mocy 2W.
Bramki logiczne i podstawowe elementy
- Bramka I (AND) – przykład zastosowania: „AND let there be light”. Podłączenie jednego wejścia do kontaktu i drugiego do użytkownika nie spowoduje porażenia prądem.
- Bramka LUB (OR) – przykład zastosowania: „To be… or not to be”. Podłączenie któregokolwiek wejścia do kontaktu spowoduje reakcję u użytkownika na wyjściu.
- Bramka NIE (NOT) – użytkownik zostanie porażony prądem, podczas gdy bramka nie zostanie podłączona do kontaktu.
- Bramka ALBO (XOR) – jeszcze nikt nie wie, jak działa.
- Przerzutnik – służy do przerzucania gnoju lub siana.
- Multiplekser – przez studentów traktowany jako czarna skrzynka do robienia czegoś. Robi coś z kilku wejść. Ma włącznik, który jest kolejnym ciosem, Ma jeszcze takie coś z takim czymś, ale nie ma takiego czegoś.
- Źródło prądu – służy do bawienia się lampkami, palenia układów na laborkach oraz, w przypadku gdy jakiś student znowu wywali korki, świecenia przy pomocy diody LED.
- Ciemna masa – studenci na kolokwium z elektroniki.
- Krzyż Fiftiego – do chowania ściąg na kolokwium z teorii pola.
