Linijka

John Blades i jedno z jego narzędzi.

Moja żyła!

Uczeń zainteresowany anatomią po dostaniu linijką w łapę

Linijka (po góralsku mierzajka) – staroświeckie, najczęściej plastikowe (najbardziej zatwardziali nauczyciele używają drewnianych linijek) narzędzie tortur wykorzystywane przez nauczyciela do wymierzania kary na bogu ducha winnych uczniach. Linijka posiada skale bólu, po wymierzeniu ciosu uczniowi nauczyciel patrzy na nią i ocenia ból w c/m (ciarkach na minutę). To narzędzie tortur jest również używane przez uczniów w odwzajemnieniu bólów wyrządzonych przez nauczycieli. W takim przypadku odbijane zostają promienie słoneczne w strone oczu nauczyciela.

Historia

Linijkę wymyślił w XIV w. John Blades (brytyjski nauczyciel-sadysta) po tym jak zabroniono mu wchodzić na uczelnie z siekierami, tasakami i tym podobnymi. Pod pretekstem „potrzebnego oświacie narzędzia” stworzył właśnie linijkę – broń siejącą powszechną zagładę. Linijka szybko zyskała uznanie u innych nauczycieli, którzy dostawali po łbie koszami na śmieci i nie mieli się jak bronić. Przemycali więc ją w swoich śmierdzących skarpetach lub pod krawatem.

Widok linijki budził taki strach i zwątpienie w żywot u dziewcząt (drgawki, konwulsje, wymioty) że szybko ustalono zakaz nauczania tejże płci. Biedni żacy byli dalej katowani, ponieważ u płci męskiej nie występowały te objawy co u dziewcząt. Linijka zwykle jest prosta, choć spotyka się linijki w kształcie jajka, które są jajowate.