Linkin Park

Z Nonsensopedii, polskiej encyklopedii humoru
Wersja z dnia 22:34, 7 paź 2011 autorstwa Artur21 (dyskusja • edycje) (Przywrócono przedostatnią wersję, jej autor to Andrzej19. Ofiarą rewertu jest 83.24.228.99.)
Plik:Młody Linkin Park.png
Linkin Park dwie dekady wstecz

– Jeżeli ktoś nosi spodnie od dresu i bluzę Mayhem, to jest pozerem metalowcem, czy pozerem dresem?
– Jest z Linkin Parku.

Najlepsza definicja zespołu

Linkin Park[1] (ang. Linkujący Park) – amerykański zespół rockowy, pop, metalowy, rapcore'owy, pop rockowy, crossover. Dobrzy koledzy Davida Copperfielda, po wydaniu nowej płyty zawsze tajemniczo znikają.

Skład

  • Chester Bennington – wokal, czasami gitara (bardzo, bardzo rzadko)
  • Mike Shinoda – rap, klawisze, gitara, fortepian i to co się jeszcze nasunie
  • Mr Hahn – DJ
  • Phoenix – gitara, chórek, wiolonczela
  • Brad Delson – gitara, fortepian
  • Rob Bourdon – perkusja, fortepian

Historia

Zespół powstał w 1996 roku jako "Xero". Przez 4 lata nagrali kilka piosenek i zmienili nazwę. Trwało by to wiecznie, gdyby do zespołu nie doszedł Chester. Kazał im ruszyć dupy do przodu i w 2000 roku zespół wydał debiutancką płytę "Hybrid Theory". Chłopcy zyskali popularność, zgarnęli pieniądze i kilka nagród. Wtedy postanowili, że ich druga płyta będzie z remiksami starych utworów. Tak powstała "Reanimation". Oczywiście płyta spotkała się z krytyką fanów. W 2003 roku wydali drugą "normalną" płytę - "Meteora". Zyskali kolejnych fanów, zgarnęli kolejne nagrody, zarobili dużo $ i znów znikli (wprawdzie wydali płytę koncertową oraz wspólnie z Jay-Z płytę z remiksami, ale kto o tym pamięta). W 2007 roku wydali kolejną płytę. Mimo iż zawierała ona nowe utwory, nikomu się ona nie spodobała. Członkowie zespołu się popłakali i znów zniknęli (choć w 2007 byli w Chorzowie, a w 2008 wydali płytę koncertową). Nagle po 3 latach wydali kolejną płytę (14 września 2010) której tytułem jest "Tysiąc Słońc" "(A Thousand Suns)" czyli po prostu naoglądali się "Pitch Black" . Wszyscy ich ochrzanili nawet fani, więc oni ochrzanili fanów że wcale nie są fanami. Mimo wszystko płyta zyskała status złotej. Oni znowu zarobili mnóstwo $, więc pewnie znowu znikną.

Styl

Mike Shinoda od zawsze czuwał nad warstwą raperską, którą dodawał do już nagranych ryków Chestera Benningtona. Było ostro i buntowniczo, a patronat nad karierą zespołu sprawowało graffiti. Wszyscy zachwycali się, że wychodzi to dosyć nowatorsko, więc – żeby wychodziło jeszcze lepiej – na Minutes to Midnight uspokojono wokal do tego stopnia, że przy Linkinach spokojnie możesz na potupance pobujać „przytulańca”.

Popularność

Przez regularne kupno naszywek i koszulek, fani wspierają zespół finansowo. Linkin Park zyskało popularność u nastolatek, które usłyszały ich piosenkę w Zmierzchu. Są też normalni fani "Linkinów".

Fani i antyfani

Przeciętny fan uważa, że słucha prawdziwego, niepowtarzalnego, świętego Rocka, wychwalając przy tym oryginalność i pomysłowość zespołu. Przeciętny antyfan uważa Linkinów za zdrajców, którzy świętego Rocka połączyli z wieśniackim popem i rapem. Przeciętny NORMALNY człowiek, zastanawia się, o co tu w ogóle chodzi.

Znane utwory

Zobacz też

Przypisy

  1. Na starym logo zespołu: „LIИKIN PARK”, by w jakiś sposób odwróconą literą nawiązać do KoЯna. Zonk, bo się nie udało.

Szablon:Stubmuz