Kelthuz

Z Nonsensopedii, polskiej encyklopedii humoru
Wersja z dnia 17:09, 12 kwi 2014 autorstwa ProWojo98 (dyskusja • edycje) (harjatugon -black metal niszczący pozerów)
Aryjski nadwładca kontrastuje z szarością otaczającego świata.
Koszula wpuszczona w spodnie, adidasy z trzema paskami - czyli jak powinien wyglądać true metalowiec.
Plik:Spiritual-demise.jpg
"Seksja" zdjęciowa hordy Spiritual Demise (drugi z prawej - Kelthuz).

Kelthuz mistrz, a lewaki dupa cicho

pedofan o Kelthuzie

Szablon:Tpolski i aryjski artysta, reprezentujący scenę true epic metalową i nie tylko.

Historia

Kelthuz jest synem samego Peruna i spadkobiercą dziedzictwa Arjów. Pochodzi z Kielc, a więc mitycznej, starożytnej krainy zwaną Ziemią Żelaza. Zamieszkiwali ją niegdyś dumni słowiańscy woje, tacy jak on, przed którymi drżeli Skandynawowie i Celtowie. Imię „Kelthuz” w języku praindoeuropejskim oznacza właśnie „Woja z Kielc”. Ów Metal King przyjął je na cześć autora Księgi Popiółow - jedynej prawdziwej historii Prasłowian.

Kelthuz jest basistą (bas zagłady) oraz wokalistą (głos tysięcy gromów). Kariera muzyczna artysty jest bardzo rozbudowana. Bowiem żaden inny artysta w historii nie spamował Internetu tyloma projektami muzycznymi, co on. Jego projekty solowe to: Warraha (neopogański symfoniczny neofolk), Saluth o/o/o/ (libertariański archeologiczny epicki true metal), Harjatugon (black metal), KelThuz (neopogański archeologiczny pop), Biała Pięść (anarchokapitalistyczny funk) i Libertaryat (austriacka poezja śpiewana). Wsławił się także oraniem na basie w zespołach: Sorcerer (epicki true metal orający pozerów), Kelthuzzar (neopogański archeologiczny epicki true metal), Spiritual Demise (trash metal) oraz Bractwo Stali (epicki heavy metal). Okazjonalnie występował też w innych kapelach, najbardziej chlubnym wyczynem jest występ w teledysku zespołu weselnego Pozytywka pt. "Twoje Obyczaje".

Albumy Kelthuza są wydawane w niewielkich nakładach, przez niego samego. Jest to spowodowane jego nietypowymi poglądami. Jest on bowiem poganinem, Słowianinem, wojownikiem, bardem, aryjskim nadwładcą, anarchokapitalistą, libertarianinem oraz antynatalistą w jednym. Wypowiedział wojnę pedalstwu i pozerstwu w metalu. A ponieważ żadna szanująca się wytwórnia płytowa nie jest samobójcą to nie wydaje dzieł Metal Kinga. Kelu (zdrobnienie od Kelthuz) prowadzi też videoblogi, w których krytykuje socjalistów, lewaków, narodowców, metaluchów, katolików, islamistów, przeciwników kapitalizmu i korwinistów. Robi to by nieść prawdę kucom, knypom i gimbazie. Z tego powodu jego konto na Youtube często jest banowane. Czasem po pijaku nagra cover zespołu Manowar. Jest również twórcą audycji Co z true metalem? , w której mówi jak żyć. Ciekawostką jest fakt, że kupuje płyty winylowe po to, by się nimi jarać, gdyż nie ma gramofonu i musi słuchać muzyki w Internecie. Jako kapitalista i wojownik salutował generałowi Pinochetowi.

Dyskografia

Info.png Główny artykuł: dyskografia hordy Warraha

Jako Saluth o/o/o/:

  • Ostateczne Zaoranie (2010) – album studyjny
  • Ultymatywne Spopielenie (2011) – album studyjny

Jako KelThuz:

  • Dzień Sznura (2010) – album studyjny
  • Jedyny i Jego Stalmoc (2011) – album studyjny
  • The Nihilist (2014) – album studyjny

Jako Biała Pięść:

  • Młot Kontrrewolucji (2010) – album studyjny
  • Kapitalizm, Głupcze! (2011) – album studyjny

Jako Harjatugon:

  • Supreme Barbaric Kill (2011) – album studyjny
  • The Pursuit Of Nothingness (2012) – album studyjny

Z Sorcerer:

  • Live in Skarżysko 2003 (2003) – album live
  • Metalowa husarya (The Last Hussars of Metal) (2004) – EP
  • War Sower (2006) – Demo

Z Kelthuzzar:

  • Zew triumfującej potęgi (2007) -Demo
  • Triumf żelaznego ognia (2011) -album studyjny

Z Spiritual Demise:

  • Between the Lines (2009) – album studyjny

Z Bractwo Stali:

  • Ścieżka przeznaczenia (2011) – EP

Wideografia

  • PozytywkaTwoje Obyczaje