Papuga
Szablon:T rząd ptaków o przeważnie fajnych kolorkach i innych ciekawych właściwościach. Obiekt odwiecznej ludzkiej zazdrości. Nic dziwnego – papugi to najpiękniejsze, najmądrzejsze i w ogóle najlepsze zwierzęta na świecie[1].
Charakterystyka pasująca do każdej
Papugi są z reguły roślinożerne, ale lubią także np. owady. Ponadto odgryzają tylko głowę mrówce. W domu szybko przyzwyczajają się do jedzenia kartek, długopisów, ołówków, gumek, tapet, kabli od padów, książek, krążków od hokeja itp. Ponadto każda papuga jest zazdrosna o opiekuna i staje się zaborcza; potrafi śmiać się perfidnie z drugiej. Jeśli opiekun nie spełnia zachcianek papugi, ta się na niego obrazi i się odwraca plecami. Lubią się panoszyć i asystować przy kąpieli. No i wszystkie równo defekują się po domu, ale odchody ary znacznie różnią się wielkością od wydalin papużki falistej.
Z kolei gdy papuga wysiaduje jaja, zbliżanie się na odległość pół metra jest niewskazane.
Gatunki papug
Łącznie na świecie żyje około 300 gatunków papug.
- Papużka falista – latają stada takich zielonych po Australii, w pozostałych rejonach świata przybierają różne kolory. Nawet czarny. W dodatku niektóre potrafią przeklinać lepiej niż niejeden dresiarz. Niektórzy twierdzą, iż są to farbowane wróble. Potrafią się także niezwykle głośno wydzierać. Nie musisz nawet nastawiać budzika.
- Nimfa – kakadu-niekakadu, ma opinię niemrawej i bardzo leniwej. Nierzadko szkolą ludzi, aby ci służyli im za pojazdy podomowe, gdyż same są zbyt leniwe, aby fruwać. Jeśli uda im się zejść na głowę, wycierają o nią swój kuper, tworząc właścicielowi z fryzury siano.
- Rozelle – dość płochliwe, ale i agresywne ptaki. Ich agresywną inwazję widać na załączonym filmiku[2].
- Kakadu – różne rozmiary i kolory. Mają czub na główce i na tym się kończy przeważnie nasza wiedza o nich. Niektóre sabotują uprawy w Australii i przypominają anioły, inne (np. żałobnica palmowa) wyglądają jak pół diabła.
- Kakapo – wielka, nielotna papuga z Nowej Zelandii. Konkurent sów.
- Kea – i niech ktoś powie, że papugi to ziarnojady i ptaki ciepłolubne. Na przekąskę zjada owce. Nie boi się ludzi, toteż będąc w Nowej Zelandii nie zdziw się, gdy podczas biwakowania pod namiotem nawiedzi cię zwiad kilku tych papug. A w śniegu to się tarza.
- Żako – z Afryki, szare ubarwienie, czerwony ogon. Ajnsztajny wśród ptactwa. Da się ją nauczyć korzystać z WC, a klatkę trzeba zamykać kłódką, gdyż szybko się uczy ją otwierać.
- Ara – wielkie, agresywne. Są również mniejsze gatunki, wielkości żako, również potrafiące dotkliwie podziobać. Dziobem może konkurować z bocianem. Największa ara hiacyntowa może ważyć nawet 5 kilogramów, więc nie polecamy uczyć jej siadać na głowie. Wsadzanie palca do dzioba również niewskazane.
- Nierozłączka – przywiązuje się do drugiej nierozłączki na stałe, a jeśli jest hodowana samotnie, to do opiekuna i już trzeba chodzić do roboty z papugą na ramieniu.
- Norweska Błękitna – ma piękne, niebieskie upierzenie. Charakteryzuje się też tym, że jej już nie ma, dokonała żywota, kopnęła w kalendarz i spotkała się za swoim stwórcą, tym, że dołączyła do grona aniołków, jest świętej pamięci papugą a oraz tym, że zesztywniała, wyzionęła ducha, a gdyby sprzedawca jej nie przybił do żerdzi, wąchałaby kwiatki od spodu. Znana z debilnego skeczu o papudze Monty Pythona. Niestety, przez występ w takim idiotyzmie dostała ataku serca, co spowodowało, że członkowie wspomnianej powyżej grupy postanowili wystąpić z trupem.
- Modrolotka – zielonożółte małe coś, z czerwonym lub żółtym czołem. Cholernie wkurzająca. Godna zastępczyni budzika. Potocznie zwana kozą (z przyczyn niewiadomych, jednak przypuszcza się, że nie gardzi ludzkimi kozami z nosa). Mała popierdółka, która powinna występować w filmach jako kaskaderka, dzięki umiejętności włażenia gdzie się da (lodówka, śmietnik, kibel, szafa lub wszelkie inne dziury na terenie domu).
- Lora wielka – czyli barwnica. Samiec zielony z pomarańczowym, wielkim dziobem, samica czerwono-fioletowa. Jeśli chodzi o mowę, może konkurować z żako. Jeśli ruszy nogą albo się podrapie, można ten dzień uznać za święto. Przypadkowy obserwator uzna ten gatunek za wymarły, ponieważ żyje jak nieżywa.
- Amazonka – powstała przypadkowo, przez zmuszenie samca powyższej lory wielkiej do kopulacji z żako (gdyby samicą była lora, amazonki byłyby czerwone). Jest razem ze swoją matką najlepszym naśladowcą mowy. Żyje w Amazonii, jak nazwa wskazuje (część na Kubie i w Meksyku) i ujeżdża konie. Występowała w Mam Talent. Jeden z gatunków - amazonka kurika - jest przeciwieństwem ararauny - czoło ma od góry niebieskie, od dołu żółte, a resztę zieloną. Ararauna natomiast ma zielone czoło i jest niebiesko - żółta, ma długi ogon, kurika ma krótki.
- Lorysa – nie gada, żre na miękko – gustuje w robalach. Kolorowa i ładna. Zamiast języka ma pędzel, co ułatwia okradanie kwiatów ze spermy(fachowo: zbieranie pyłku).
- Aleksandretta – z reguły zielone z czerwonym dziobem (jest wiele mutacji), większe od nimfy, pierwotnie żyły w Indiach, jeden z gatunków na Mauritius. Aleksandretty obrożne powoli opanowują cały świat, w ich posiadaniu jest Afryka i kraje Europy Południowej. Niedługo w Polsce, w przyszłości na Antarktydzie.
- Konura – mniejsza od aleksy, popularna konura słoneczna ma piękne, złoto - pomarańczowe upierzenie. Są również zielone gatunki. Drze się niesamowicie i tylko nadstawia dziób do dziobania. Niepolecana początkującym.
- Rudosterka – jedna z podgromad konur. Ma sterówki w kolorze brudnej blachy. Cichsza niż konura, niektóre z nich ładnie ubarwione. Rudosterka zielonolica doczekała się wielu odmian barwnych.
- Karłówka - łatwo ją rozdepnąć, można ją zobaczyć tylko pod mikroskopem.
- Niepoznane gatunki - wymarłe gatunki papug przypominające kruki. Prawdopodobnie miały czubek tuż za wielkim dziobem i żyły na Mauritius. Słabo latały i głośno się darły. Jedna z przyczyn wyginięcia dodo.
Powody, dlaczego papuga jest lepsza od człowieka
- Papuga umie latać.
- Nie chodzi ani do szkoły, ani do roboty.
- Nie musi chodzić do kibla. A człowiek może co najwyżej po niej posprzątać.
- Nie bolą ją zęby. Nie potrzebuje również dentysty.
- Umie grać w hokeja.
- Jeśli papuga cię udziobie, możesz co najwyżej cieszyć się, że to właśnie ciebie chciała zjeść.
- To mit, że papuga ma inteligencję pięcioletniego człowieka. To człowiek ma inteligencję pięcioletniej papugi.
- Człowiek musi trzymać papugi w klatkach, by te nie przejęły władzy nad domownikami, a potem nad światem.
- Papuga niszczy człowiekowi uprawy. Człowiek może zniszczyć papudze środowisko, ale jednocześnie zniszczy sobie areał pod uprawy.
- Jeśli nie chcesz, by papuga mówiła, nie musisz jej uczyć. Żona mówi dużo i umie od razu.
Przypisy
- ↑ Potwierdzone w 61. odcinku prawdziwie polskiego serialu!
- ↑ Niektóre osobniki lubią głaskanie po pazurach