Pogrzeb

Szedł pogrzeb ulicą, chorągwiami wiewał, trup się w trumnie ruszał i piosenki spiewał!

Literacka wizja pogrzebu

Pogrzeb – ostatnie rozporządzenie umrzykiem, który z pewnych powodów nie może sam się sobą zająć i śmierdzi zawadza. W Polsce odbywa się on zawsze przy pomocy księdza, niezależnie czy chowany jest potencjalny święty czy wierzący w Zielone Ludziki. Jest okazją do obejrzenia dawno nie widzianej rodziny (A ti ti ti! Jak ty Pawełku wyrosłeś!) oraz wypitki.

Rodzaje pogrzebów:

• biblijny – kończący się tym, że po fakcie przychodzi Ktoś, wskrzesza denata i wszytko trzeba powtarzać.
• rumuński – z atrakcjami w postaci odcinania głowy i przebijania serca osikowym kołkiem.
• wawelski – kiedy umrzyk zostaje pochowany nie tam gdzie trzeba, co jest pokazywane w telewizji.
• wojskowy amerykański – gdzie rodzina dostaje gratisa w postaci flagi USA, celem powieszenia sobie na domu 4 lipca.
• gothycki – odbywany wietrzną północą, w asyście ponurego karawanu i przy fudze Bacha wygrywanej na piszczelu.
• eskimoski - po zakopaniu nieboszczyka w zmrożonej ziemi wszyscy idą na lody.