Mistrz drugiego planu
thumb|250px|right|Przykład mistrza drugiego planu (siedem nominacji do Oscara) Bohater drugiego planu – postać filmowa lub zdjęciowa po wielokroć bardziej absorbująca uwagę oglądającego niż osoby z założenia pierwszoplanowe.
Istota mistrzostwa drugoplanowego
Bohater pierwszoplanowy zazwyczaj robi rzeczy nieciekawe, mało oryginalne tudzież przewidywalne. Oglądanie go na dłuższą metę prowadzi do ziewania, zaśnięcia lub skrajnego znudzenia jego dokonaniami. Mistrz drugiego planu reprezentuje element zaskoczenia, chaosu a także ożywczego powiewu kreatywności - krótko mówiąc: prawie ociera się o absolut.[1] Zazwyczaj budzi on oglądającego, mimo rozpaczliwych wysiłków bohatera pierwszoplanowego, niejednokrotnie totalnie nieświadomego nagłego pojawienia się konkurencji.
Rodzaje bohaterów drugiego planu
- Szablon:Tpojawiający się zza bohatera pierwszoplanowego w sposób doskonale widoczny.
- Szablon:Tpojawiający się znienacka na osi widz-bohater, trafiając bezpośrednio do świadomości bohatera pierwszoplanowego i wywołując atak paniki.
- Szablon:Tpojawiający się obok bohatera pierwszoplanowego w płaszczyźnie równoległej, w sposób znaczny rozszerzający spektrum absorpcji obrazu.
Przykładowa scena z udziałem bohater drugiego planu
Bohater pierwszopanowy: gra na lutni fugę Cis-moll J.S. Bacha.
Mistrz drugiego planu: dokonuje efektownego samopodpalenia przy pomocy drinka Miotacz ognia.
Publiczność: bije brawo Mistrzowi drugiego planu w połowie utworu.
Bohater pierwszopanowy: zdezorientowany kłania się, w wyniku czego pękają mu spodnie w kroku.
Anonimowy internauta: umieszcza wszystko na YouTube, uzyskując 629 149 wejść.
Przypisy
- ↑ Choć częściej o inne rzeczy