Biegunka

Z Nonsensopedii, polskiej encyklopedii humoru
Szablon fe.png Ten artykuł zawiera treści mogące wzbudzać odruchy wymiotne. Jeśli właśnie wypełniłeś swój brzuch pożywieniem, lub mdlejesz na widok toalet w pociągach PKP, opuść lepiej tę stronę.


Biegunka (pot. sraczka) – paradoksalna forma wydalania polegająca na tym, iż wydala się często i rzadko.

Przyczyny

Zazwyczaj spowodowana przypadkowo poprzez spożycie ogórków z mlekiem, lub też innego źle skomponowanego posiłku. Czasem jednak powstaje w zamiarze umyślnym, poprzez użycie specjalnych substancji chemicznych. Często bywa ona efektem strachu, a czasami nawet śmiechu.

Etymologia

Pochodzenie potocznej nazwy zjawiska nie budzi wątpliwości, a prześledzenie jej procesu słowotwórczego nie nastręcza trudności. Językoznawcy sprzeczają się natomiast w kwestii dotyczącej nazwy literackiej – najczęściej wymienia się następujące teorie:

  • Dla człowieka w potrzebie najbliższa toaleta wydaje się być tak daleko, jak Biegun południowy.
  • Człowiek w potrzebie może czuć się swobodnie tylko na biegunie, wszędzie indziej się wstydzi.
  • Podczas biegunki człowiek i toaleta przyciągają się jak dwa przeciwne bieguny magnesu.
  • Człowiek z biegunką musi biegać, a że nazwa „bieganka” zbyt kojarzyłaby się ze skakanką, przypadłość takiego osobnika nazwano biegunką.

Skutki

  • Zapowietrzenie brzucha;
  • Przeczyszczenie organizmu;
  • Skażenie wód gruntowych (jeśli dopadło poza domem);
  • Zanieczyszczenie toalety;
  • Rozwój przemysłu środków czyszczących;
  • Wkurzanie pozostałych członków rodziny;
  • Ból odbytu.

Mądrość o sraczce

  • „Jeśli chcesz dostać sraczki człowieku, zjedz kilka ogórków i wypij po mleku.”