Przystanek autobusowy

Z Nonsensopedii, polskiej encyklopedii humoru
Każdy chciałby taki przystanek
Ładny, bo odmalowany
...ale takie są zwykle polskie realia

Szablon:Tzgrupowanie metalu, plastiku, blacha, ludzi i części nieistniejących autobusów, mające za zadanie informowanie kierowcy o miejscu zatrzymania się, tak aby do środka prowadzącego przez niego, często spóźnionego pojazdu dwuśladowego mogło wejść więcej osób celem uiszczenia opłaty (lub nie) i transportu do miejsca przeznaczenia. Zatrzymują się na nich kierowcy autobusów, żeby stada bawołów ludzie mogli sobie do niego wejść, zwykle bez biletu, co oczywiście nie jest jak najbardziej zgodne z prawem.

Przystanek jest też miejscem kultu dla subkultury przystankersów, spędzają na nim średnio 3/4 swojego żywota, odbywając tajne publiczne zgromadzenia i modły, mające na celu obniżenie cen biletów miesięcznych, bądź ujrzenie autobusu kończącego trasę, na którego widok chóralnie krzyczą Patrzcie, zbawienie! Fajnie, można iść do domu na kakao.

Odmiany

Element wyposażenia przystanku All Inclusive w stanie „malinowym”
  • Typ All Inclusive:
    • budka,
    • daszek,
    • ławeczka,
    • oszklona kartka z rozkładem jazdy,
    • bez reklam,
    • 0% graffiti,
    • regularnie odwiedzany przez kanary.
  • Typ Bourdelle:
    • budka cała w graffiti, szyby wybite,
    • rozkład jazdy przyklejony byle gdzie i byle jak,
    • pięknie wyglądające pozdzierane reklamy starych filmów.
  • Typ Prawienic:
    • kartka z rozkładem jazdy z 2005 roku, zawieszona na krzywym słupku,
    • kosz na śmieci zepchnięty do rowu za przystankiem
    • to wszystko.

W Warszawie i Wrocławiu występują jedynie przystanki typu Bourdelle i Prawienic, choć zdarzają się naprawdę nieliczne wyjątki.

Goście

Przystanek to popularne miejsce spotkań bezdomnych (czytaj:meneli). Regularnie odwiedzany jest też przez ekipy dresiarzy z browarem, których ulubioną zabawą jest dewastowanie przystanku. Ławeczki w przystankach to ulubione siedziska emerytek/rencistek. Mogą wreszcie poplotkować i porozmawiać o szydełkowaniu. Ze względu na babcie większość innych ludzi w wieku od 7 do 50 lat musi stać i wypatrywać kiedy wreszcie przyjedzie autobus, który i tak spóźni się minimum 15 minut.

Zobacz też:

Szablon:Komunikacja