Vim
Jak zrobić prosty generator losowych znaków? Posadzić człowieka przed vim i kazać mu wyjść z programu
- Nieskomplikowana osbługa VIMa.
Vim – edytor tekstu w systemach typu UNIX. Nazwa pochodzi od czeskiego wyrazu nevím (nie wiem), będącego reakcją na wyjątkowo pokrętny sposób posługiwania się tym edytorem. Poprzednia wersja miała nazwę vi i pochodziła od łacińskiego wyrazu vi (na siłę) jako że posługiwanie się tym edytorem wymaga wyjątkowej siły fizycznej. Edytor nosi nazwę modalnego (łac. modus – nastrój) gdyż podczas pracy towarzyszą skrajne nastroje: od totalnego wkurwu po euforię, gdy wreszcie uda się coś napisać i zachować[1]. Stan uspokojenia osiąga się wyłączając vim i odpalając MS Office Open Office.
Obsługa
Po wpisaniu komendy vim oczom ukazuje się pusty ekran – znak, ze jesteśmy w edytorze. Program pracuje w kilku trybach:
- tryb wstawiania – gdzie litery oznaczają litery.
- tryb modalny – litery nie oznaczają liter a polecenia. Podobno powstały od angielskich skrótów, co nie jest do końca potwierdzone. I tak np. l oznacza: przesuń kursor w prawo. Praca w tym trybie przypomina nieco grę na fortepianie i jest zalecana do trenowania palcówek.
- tryb wizualny – stosuje się go, kiedy dwa pozostałe zawiodą.
Kontrowersje
Choć vi uważany jest za najlepszy edytor tekstu[potrzebne źródło], jest zwalczany przez kościół "Emacs"[2]. Aby wygenerować losowy ciąg znaków, użytkownicy Emacsa włączają vi i usiłują zamknąć ten edytor[3].
Uwaga
Aby udowodnić, że edytor do czegoś się jednak nadaje, niniejszy tekst powstał właśnie w vim.
