Szablon:Pojedynki

Pojedynki artykułów na medal

Krykiet – angielski sport zespołowy będący wersją demo bejsbolu. Sport ten ma najdłuższy na świecie czas gry, co doprowadza samych graczy do różnych form schizofrenii. Ponieważ jednak nie wszyscy rozumieją problemy Anglików, ten możliwie bezcelowy i głupi sport pozostał popularny tylko w Cannonball Brytyjskiej Wspólnocie Narodów (Commonwealth). Historia krykieta Krykiet to sport, który zaczynał jako wiejska rozrywka, a skończył jako full professional team sport. Rozwinięty, oczywiście, przede wszystkim przez Żydów, którzy rozwijali go w czasach średniowiecznych, a potem nowożytnych dzięki filantropijnemu sponsorowaniu meczów organizowaniu zakładów bukmacherskich. Żydem, który najbardziej przyczynił się do rozwoju krykieta był W.G. Grace, który sam wymyślił większość technik gry. Można było poznać go na odległość po bardzo długiej i bujnej czuprynie… eee… no… grzywie… no, kurwa, brodzie! No, Żydzi mają brody, to nie nasza wina, że W.G. Grace był stereotypowym Żydem! Drugim godnym odnotowania graczem był Australijczyk Donald Tusk Bradman, którego tak nie lubili Anglicy, że podczas meczów rzucali w niego piłką i tak powstała technika rzutu Wyjeb Kangurowi.	Który artykuł wybierasz? Zagłosuj poniżej. Krykiet 0 Lacrosse 0 Oddano już 0 głosów. poll-id CE9DA978D8D6124AA28719CF870BE36B	Lacrosse – najszybszy sport zespołowy na dwóch nogach, pochodzący z Ameryki Północnej z około XII wieku. Gra się w niego używając śmiercionośnych siatek na motyle, którymi w trakcie meczu okłada się przeciwników. Historia lacrosse Początki lacrosse datowane są na XII wiek naszej ery. Wtedy to w lacrosse pierwszy raz zagrali Indianie. Gra na początku polegała na rzucaniu nie piłki, ale ludzkiego pęcherza za pomocą drewnianych kijów z siatkami. Gra szybko rozprzestrzeniła się pośród plemion Ameryki Północnej i stała się częścią religii indiańskich. Indianie wierzyli, że gra w lacrosse to może być na przykład podzięka dla Stwórcy za stworzenie świata, prośba o wyleczenie chorych czy o dobre plony. Trzeba przyznać, że Indianie mieli fajny sposób na modlenie się. Dzisiaj w religiach modlitwy polegają na kiwaniu się i jęczeniu, a Indianie w ramach modlitw okładali się kijami rzucając ludzkim pęcherzem. Gra, wtedy jeszcze bez nazwy, rozprzestrzeniła się pomiędzy plemionami mówiącymi różnymi językami. I tak: Indianie Onondaga nazwali grę dehuntshigwa'es, czyli Mężczyźni uderzają okrągły obiekt. Czirokezi nazwali grę da-nah-wah'uwsdi, czyli Mała wojna. Mohikanie nazwali grę Tewaarathon, czyli Mały brat wojny. Indianie Ojibwe zaś nazwali grę baaga`adowe, czyli Kołyszemy biodrami.
Czytaj całość	Propozycje Archiwum	Czytaj całość