Bon
 |
Ten artykuł tak beznadziejnie zredagowano, że nawet nasz rezolutny szympans w to nie wierzy. A on cierpliwym zwierzęciem jest… Do przetrząśnięcia widłami: przejrzeć, przenieść pod jakiś encyklopedyczny tytuł a nie takie coś Jeżeli nie potrafisz operować widłami ani redagować tekstu, zajrzyj do Kanciapy przed wzięciem się za poprawę. Jeżeli nie potrafisz uzasadnić wstawienia szablonu, nie wstawiaj go. |
Ten kod stracił ważność 2024-11-24, spróbuj ponownie wpisać inny kod
- Typowa próba realizacji bonu
Bonomania – jak sama nazwa mówi, jest to mania wprowadzania bonów zawsze i wszędzie. Na wszystko. Na żarcie, do kina, teatru, na gry komputerowe, na siłownię. Wszelkiej maści vouchery, bony i kupony mają jeden i ten sam cel: zamienić pieniądz wartościowy w bezużyteczny.
Prawo Kopernika-Greshama, a bony
Każdy bon jest zgodny z tym, co nasz astronom przewidział wieki temu, a mianowicie: pieniądz gorszy wypiera lepszy. Popularność bonów oraz nieustannie wiszące oferty ich sprzedaży poniżej ich nominalnej wartości mówią same za siebie, z definicji jest to pieniądz gorszy, gdyż obarczony dwoma wadami: narzuconym celem oraz datą realizacji. Bony tworzą bohatersko problemy, które są nieznane w innych systemach pieniężnych. W celu ułatwienia życia, musisz się zastanowić, czy wolisz jeść hantle (bo nie masz bonów na żarcie, ale masz nadmiar bonów na siłownię), czy też preferujesz dźwiganie kartonów z książkami (bo chcesz robić masę, ale masz kupony do biblioteki). O dziwo, jest jedna dziedzina, w której bony są bezkonkurencyjne: bez względu na ich przeznaczenie przewidziane przez emitenta, mogą zawsze zostać użyte jako zamiennik papieru toaletowego, zwłaszcza po upływie terminu ważności.
To jest tylko zalążek artykułu z dziedziny ekonomii. Jeśli wiesz, dlaczego Balcerowicz musiał odejść – rozbuduj go.
