Wilhelm II
Wilhelm II Hohenzollern (ur. 27 stycznia 1859 w Berlinie, chociaż nie potwierdzone jest to, że gdzieś na Syberii, zm. 4 czerwca 1941 w Doorn w Holandii) – cesarz niemiecki. Przedstawiciel ruchu nazistowskiego w rodzinie Hohenzollernów.
Życie Wilhelma[edytuj • edytuj kod]
Wilhelm, już jako młodzik, przekonał się o ojcowskiej miłości. Niezliczone oznaki tego specyficznie okazywanego uczucia, skutkowały licznymi obrażeniami na tyłku przyszłego cesarza. Codzienna styczność Wilhelma z ojcowską dyscypliną za pomocą bata, stworzyła podstawy do przyszłej, niezwyciężonej armii Stormtrooperów. Wilhelm był bardzo pilnym uczniem, codziennie przychodził do matki pochwalić się swoją lufą. Chciał być wielki i został kanclerzem Niemiec, ale przez I wojnę światową poddał się. W 1918 roku podpisał pakt o nieagresji podpisał w gospodzie Pod Drzymałą.
Marzenia Wilhelma[edytuj • edytuj kod]
Wilhelmowi bardzo zależało na dobrej armii, więc niektórzy ludzie nie mogli się dostać, a żeby móc do niej należeć trzeba mieć: oczy, mózg, nogi, zręczność, wierność dla Niemiec i pieniądze z renty. Wilhelm cenił wódkę dobrej jakości, więc otworzył w Bremie bimbrownię, miał tam dużo klientów, a większość stanowiła: bezrobotnych, ubóstwionych itp. Pewnego dnia smutni panowie przyłapali go na nielegalnym sprzedawaniu alkoholu.
