Biegunka
|
Ten artykuł zawiera treści mogące wzbudzać odruchy wymiotne. Jeśli właśnie wypełniłeś swój brzuch pożywieniem, lub mdlejesz na widok toalet w pociągach PKP, opuść lepiej tę stronę. |
Jeśli chcesz dostać sraczki człowieku, zjedz kilka ogórków i wypij po mleku.
- Mądrość ludowa
Biegunka (pot. sraczka) – paradoksalna forma wydalania polegająca na tym, iż wydala się często i rzadko. Jeśli człowiek dotknięty biegunką nie zdąży w porę do kibla, to jego cuchnące, płynne gówno poleci zalewać świat.
Przyczyny
Zazwyczaj spowodowana przypadkowo poprzez spożycie ogórków z mlekiem, lub też innego źle skomponowanego posiłku. Czasem jednak powstaje w zamiarze umyślnym, poprzez użycie specjalnych substancji chemicznych. Często bywa ona efektem strachu – jest to naturalny odruch obronny mający na celu odstraszenie silniejszego przeciwnika przy pomocy smrodu. Niekiedy jest wynikiem śmiechu.
Etymologia
Pochodzenie potocznej nazwy zjawiska nie budzi wątpliwości, a prześledzenie jej procesu słowotwórczego nie nastręcza trudności. Językoznawcy sprzeczają się natomiast w kwestii dotyczącej nazwy literackiej – najczęściej wymienia się następujące teorie:
- Dla człowieka w potrzebie najbliższa toaleta wydaje się być tak daleko, jak Biegun południowy.
- Człowiek w potrzebie może czuć się swobodnie tylko na biegunie, wszędzie indziej się wstydzi.
- Podczas biegunki człowiek i toaleta przyciągają się jak dwa przeciwne bieguny magnesu.
- Człowiek z biegunką musi biegać, a że nazwa „bieganka” zbyt kojarzyłaby się ze skakanką, przypadłość takiego osobnika nazwano biegunką.
Skutki
- Zapowietrzenie brzucha;
- Przeczyszczenie organizmu;
- Skażenie wód gruntowych (jeśli dopadło poza domem);
- Zanieczyszczenie toalety;
- Rozwój przemysłu środków czyszczących;
- Wkurzanie pozostałych członków rodziny.
- Brak toalety w domu.
