Sega Mega Drive
Genesis does what Nintendon't!
- Sega Genesis robi to samo, co Pegasus
SEEEEEEEGAAAAAAAA!!!
- Konsola po uruchomieniu gry
Święta Sega Mega Drive (lub St. Sega Genesis w USA) – święta konsola czwartej generacji firmy Sega. Dostępna w Japonii od 1988, w Ameryce od 1989, a w Europie i Australii od 1990 r. Sega nie miała praw do nazwy Mega Drive w Ameryce Północnej. Wielki wróg NES-a, a potem SNES-a od Nintendo. Młodsza siostra Segi Master System, oraz prawie bliźniaczka Segi Saturn. Znana głównie z wielu dodatków, które zabierały więcej miejsca i prądu niż sama konsola. Na slocie kartridży najczęściej układa się kilkumetrową wieżę z 32X i pirackich kartridży. Jej gry mają certyfikaty jakości od AVGN-a. W połączeniu z 32X i Mega-CD nazywana jest Świętą Trójcą.
Dane techniczne[edytuj • edytuj kod]
- Pierwszy procesor: ściągnięta z telefonu 16-bitowa Motorola 68000 (w pirackich wersjach rozlany kawałek plastiku);
- Drugi procesor (na wypadek spalenia lub samozniszczenia pierwszego): 8-bitowy Zilog Z80 (w pirackich wersjach rozlany kawałek plastiku);
- Bót ROM: 2 kB, czyli głupi jak but (wykonany z drewna wihajster sprawdza, czy włożona do slotu gra jest piracka);
- Pamięć główna RAM: 64 kB (pamięć niezbędna);
- Pamięć wideo RAM: 64 kB (pamieć zupełnie zbędna, służy do obsługi telewizora);
- Pamięć dodatkowa RAM: 8 kB (niepotrzebna pamięć, służy do emulacji Master System, a także jako narzędzie dla hakerów);
- Maksymalna pamięć kartridża: 4 MB (o ile masz kartridż);
- Grafika: VDP (Virus Display Processor, służy do wyświetlenia łańcuszków i wirusa albańskiego);
- Dźwięk: Yamaha YM2612 (Wyciągnięta z keyboardu-zabawki);
Dodatki[edytuj • edytuj kod]
Sega CD/Mega-CD[edytuj • edytuj kod]
Dodatek stworzony specjalnie dla piratów, która umożliwia kopiowanie danych kartridży do płyt CD i vice versa. Sega CD obsługuje także płyty Audio CD, dzięki temu zyskał popularność u dziewczyn kochających i słuchających Justyny Bimber. Czytnik płyt jest bardzo szybki, bo jego prędkość wynosi aż do 1x (150 kb/s).
UWAGA!!! WYMAGA WŁASNEGO ŹRÓDŁA ZASILANIA!
Sega 32X[edytuj • edytuj kod]
1 + 2 = 32
- Sega matematycznie o swoim produkcie
Dodatek, który jest podłączany do slotu kartridży konsoli. Ulepsza konsolę 32 2-krotnie za pomocą 32-bitowego plastikowego procesora-zabawki. Do niej można podłączyć drugą taką przystawkę, trzecią, czwartą, i tak w nieskończoność. Do wieży przystawek należy umieścić specjalny kartridż z napisem 32X. Niektóre gry[1] wymagają Sega 32X oraz Sega CD do ich uruchomienia.
UWAGA!!! WYMAGA NIE TYLKO WŁASNEGO ŹRÓDŁA ZASILANIA, ALE RÓWNIEŻ PODŁĄCZENIA KABLA AUDIO I WIDEO Z KONSOLI DO PRZYSTAWKI, A POTEM Z PRZYSTAWKI DO TELEWIZORA!!!
Sega MegaNet[edytuj • edytuj kod]
Modem zapewniający szybki dostęp do internetu[2] o prędkości od 19 do 26 kb/s. Dostępna wyłącznie w Japonii i Brazylii. W Stanach i w Europie znane jako Sega Channel, która oferowała 6 Mb/s z satelity telewizyjnej.
Znane gry[edytuj • edytuj kod]
- Sonic the Hedgehog – Najpopularniejsza gra na tą konsolę, ponieważ była dostarczana wraz z konsolą.
- Zero Wing – Inna popularna gra, choć niewielu w to grało, to i tak zyskało sławę u noobów.
- Need for Speed Kiepski (lub NFS Paździoch) – Gra zwana „Formuła 1”, ale bardziej podobna do Need for Speed. Podobno Paździoch pędził do 400 km/h, choć na liczniku tyle nie ma. W grze pojawiają się emerytki przechodzące przez jezdnie. Są trzy plansze: Szwecja, Wenecja i Grecja.