Fotografia artystyczna
Fotografia artystyczna (Fotografika) – wyższy poziom fotografii. Musi być czarno-biała lub w kolorach sepii, inaczej nie ma duszy. Przedstawia twarz starej kobiety (nurt klasyczny) lub młodą dupę (nurt neoklasyczny).
Artysta fotografik reprezentujący nurt klasyczny jest z Krakowa, brzydzi się komercją i żywi się zupą z pietruszki hodowanej na balkonie. Artyści fotograficy są nierozumiani przez otoczenie z wyjątkiem serwisów tematycznych, gdzie ich czarno-białe prace z twarzą starej kobiety zajmują czołowe miejsca w rankingach. Jednakże śladem artystów szeroko pojętych – artyści fotograficy nie tylko są nie rozumiani przez otoczenie, ale nie rozumieją także samych siebie, stąd konflikt wewnętrzny, uzewnętrzniany poprzez czarno-białą fotografię starej kobiety.
Artyście fotografikowi z nurtu neoklasycznego żona już nie daje od tyłu, ale że był niegdyś fotografem w harcerstwie, i zna temat, to znajduje młode dupy, które nie rozebrały by się za pieniądze, ale w imię sztuki – chętnie.
W fotografii artystycznej nie znajdujemy podziału ze względu na tematykę. Wszystkie znamienite czarno-białe dzieła reprezentują typ: horror i makabra.
