Led Zeppelin

Uśmiech Page'a mówi sam za siebie

Iron Luftschiff (rum. Led Zeppelin) - jeden z prekursorów disco końca lat 60. Ich gra opiera się na pierdzeniu w rytm uderzeń o garnki, na zniewieściałym głosie wokalisty, a przede wszystkim na solówkach wykonywanych grzebieniem.

Historia

Zespół powstał całkowicie przypadkiem, kiedy to gracz na grzebieniu Jimmy Page przechadzając się po zatłoczonym Londynie zobaczył dupę Roberta Planta. Tak się zdenerwował, że kopnął go w wypięty zadek, na co ten wydał dzikie okrzyki. Zaintrygowany jego świniowatym śpiewem Jimmy zaproponował mu wstąpienie do jego zespołu. Ten się zgodził. Resztę obsady (John Paul Jones - basista i John Bonham - perkusista) znaleźli w klubie ze striptizem. Po obejrzeniu kilku pornoli zdecydowali, że podbiją świat. W 1969 r. wydali swój debiutancki album „Led Zeppelin”, na których znalazły się takie kawałki jak: Zajebiste Czasy Chujowe Czasy, Kurwo ja cię opuszczę czy Zdezorientowanie i Wkurwienie. Płyta ta stała się niesłychanie popularna na wieśniacko-katolickich imprezach, dlatego w tym samym roku wydali swój singiel "This Time I'm Gonna Cum" Jednak najsławniejszą ich piosenką jest Schody do Nieba, która opowiada o orgazmie kobiety po trzydziestce. Grupa rozwiązała się w 1980 roku na skutek uduszenia się wymiocinami perkusisty (jeśli kogoś kto gra na garnkach można tak nazwać).

Ciekawostki

Każda normalna istota wie, że Zeppelini czcili szatana. Swój światopogląd zawarli w piosence Schody do Nieba puszczanej od tyłu, która i tak w „normalnej” wersji ma dosyć jadu w sobie. Wykryła to komisja, która twierdzi także, że w bajce „Ed, koń, który mówi” jest przesłanie dotyczące Demona Ciemności - Belzebuba. Słowa, które słuchać w Schodach do Nieba były oczywiście zaplanowane (nie ma co tu mówić o przypadku!). Można wyłapać „maj słit sejten” (mój słodki szatan) tudzież „giw ju giw ju siks siks siks” (da ci, da ci 666). Wyżej wspomniany satanizm wśród członków zespołu miał szerzyć osobnik znany nielicznym jako "Ed win" (nawiazanie do Belzebuba, w dosłownym tłumaczeniu Belzebub wygrywa). Monstrum według licznych plotek było wykonawcą wielu kar cielesnych na członkach zespołu. Do najsłynniejszych zalicza się bicie rozrzażonym pogrzewaczem i wypalanie inicjałów E.W (oznaczajacych w dosłownym tłumaczeniu Belzebub wygrywa) na pośladkach członków zespołu. Według nieokreślonych źródeł to "Ed win" po śmierci perkusisty zespołu zajął jego miejsce zamieniajać się w urojonego syna Bonhama.

Dyskografia

• Led Zeppelin- 1969 r.
• Led Zeppelin- single - "This Time I'm Gonna Cum" 1969 r.
• Led Zeppelin II- 1969 r.

(…)

• Led Zeppelin X- 1980 r.

Skład

• Jimmy Page- grzebień
• Robert Plant- wokal
• John Paul Jones- bas
• John Bonham- perkusja

Grzebienie Page'a

Les Paul #001- model z szeroko rozstawionymi ząbkami podjebany w jakimś sklepie.
Oraz: reszta

Grupa została wprowadzona w 1995 r. do Disco Relax Hall Of Fame