Wpierdol
Spuszczę wam ten przysłowiowy wpierdol!
- Wściekły Wąż o wpierdolu
Chcesz w pierdol?
- Magda M. sugeruje
Wpierdol, wpierdul – jedna z form okazania fizycznej lub liczebnej przewagi nad przeciwnikiem.
Zastosowanie
- Gdy zawodzi logiczna argumentacja słowna (w przypadku większości podmiotów organizujących wpierdol, etap werbalno-logicznej argumentacji jest w ogóle pomijany).
- Gdy podmiot otrzymujący wpierdol sprowokuje jego otrzymanie, np. spojrzy na niewłaściwą osobę, odmówi grzecznej prośbie oddania telefonu komórkowego lub portfela, nieopatrznie pojawi się w nieodpowiednim miejscu (o dowolnej porze); organizatorzy wpierdolu mówią wtedy, że zasłużył.
Organizatorzy
Organizatorów wpierdolu zawsze jest co najmniej dwóch, a często grupa ta jest większa. Organizatorami mogą być:
- kibole;
- dresiarze;
- kibole będący jednocześnie dresiarzami;
- ojciec, matka;
- ojciec i matka będący kibolami i dresiarzami;
- policja.
Ofiary
Ofiarami wpierdolu najczęściej są:
- Stara Zduniuka
- osoby o innym kolorze skóry;
- osoby o innym wyznaniu, często Żydzi;
- osoby o innej narodowości, często Żydzi;
- osoby jednocześnie będące obcokrajowcami i innego wyznania, często Żydzi;
- osoby o innych przekonaniach politycznych (rzadko, ze względu na to, że sami organizatorzy wpierdolu sporadycznie mają jakiekolwiek przekonania polityczne), często Żydzi;
- osoby o innym kolorze szalika, często Żydzi;
- osoby, u których można zauważyć telefon komórkowy, często Żydzi;
- członkowie innych subkultur, często Żydzi;
- homoseksualiści (zwłaszcza geje), często Żydzi;
- syn, córka, wnuczek, rzadko Żydzi;
- nauczyciele, często Żydzi;
- współpasażerowie, często Żydzi;
- niewinne osoby, często Żydzi;
- emo, często Żydzi;
- księża, często Żydzi;
- policja, często Żydzi;
- inne osoby, często Żydzi;
- ewentualnie Żydzi;
- w nagłym przypadku, z braku innych obiektów w otoczeniu, w ostateczności - Żydzi.
Cele
- wpierdol sam w sobie;
- kradzież (w języku wtajemniczonych „juma”, „prywatyzowanie”, „krojenie”, „szycie”, generalnie określenia związane z krawiectwem);
- rozładowanie pozytywnych emocji (np. po wygranym meczu);
- rozładowanie negatywnych emocji (np. po przegranym meczu);
- wpierdol sam w sobie;
- wpierdol sam w sobie.
Sposoby reagowania
Podmiot otrzymujący wpierdol ma do wyboru kilka sposobów zareagowania nań, przejętych ze świata zwierząt. Są to:
- ucieczka (jeśli możliwa);
- błaganie o litość (możliwe dość rzadko, metoda o stosunkowo najmniejszej skuteczności);
- udawanie nieżywego (metoda pozwalająca na zachowanie życia, ale prawie zawsze skutkująca utratą telefonu, portfela, karty członkowskiej z biblioteki, 3 złotych trzymanych w oddzielnej kieszeni w celu zakupu biletu, kurtki, czapki, butów, spodni, czasem majtek);
Wpierdol jako używka
Wpierdol posiada także zastosowanie w otrzymywaniu go pod postacią narkotyku. Jest on przyjmowany cieleśnie. Najczęstszymi narkomanami tego typu są sadomasochiści. Wpierdol można - na przykład - uzyskać od rodziców, poprzez drobne pobudzenie w postaci słowa, którego nie chcieliby usłyszeć lub innego typu oddziaływanie na ich emocje. Ludzie często proszą się o wpierdol przez wypowiadani niepotrzebnych słów do otoczenia. Istnieje przykładowy sposób uzyskania go od obcych ludzi - wystarczy założyć glany, skórzany płaszcz, pieszczochy, postawić sobie włosy na irokeza i wyjść na blokowisko. Wymiana handlowa towaru następuje tak:
- krzyczymy, że Mezo to męski narząd płciowy, lub że posiadamy przy sobie dużą ilość pieniędzy;
- podbiegamy do pierwszego z brzegu osobnika ubranego w dres i mówimy mu, że jesteśmy metalem lub punkiem (w zależności od ubioru) i że potrzebujemy wpierdolu;
- kopiemy jednego takiego osobnika (na pewno zawsze będzie ich obok więcej) i dajemy mu malutki wpierdol w zamian za co dostajemy olbrzymi;
Tak wygląda handel wymienny i uzyskiwanie wpierdolu od obcych osób.
Na wojnie żołnierze masowo potrafią dostawać wpierdol od przeciwnika. Najczęściej kończy się to przedawkowaniem.
Często wojownicy tańczą przed walką lub grają w kości.
