Superstacja

Z Nonsensopedii, polskiej encyklopedii humoru
Wersja z dnia 01:16, 9 mar 2011 autorstwa Żarliwy GIoDnianin (dyskusja • edycje) (Anulowano wersję użytkownika 83.4.29.39)
Dziennikarka Superstacji w radosnej dla Narodu chwili...

Superstacja – polski kanał telewizyjny o profilu informacyjno-rozrywkowym, najdoskonalsza parodia TVN24.

Historia

Została utworzona w roku 2006. Założenia projektu były bardzo proste: stworzyć pierwszą telewizję informacyjną, która nie będzie wchodzić do tyłków czarnym sukienkom. Faktu. W tym celu zorganizowano szereg castingów z dala od kościołów, a także przeczesywano okolice w poszukiwaniu profesjonalnej obsługi technicznej. Gdy 2 października stacja w końcu wystartowała, od razu było widać, że cel został osiągnięty w 100%. Dzięki zdarzającym się na okrągło wpadkom i humorowi prezenterów uzyskano unikalną atmosferę, a kanał rzeczywiście prezentował wysokie walory rozrywkowe (dla ludzi, którzy nie poszukują 10 relacji z mszy z dokładnym pozdrowieniem fonetycznym papieża i transmisji Anioła Pańskiego). Dziś jest to 12. najchętniej oglądana telewizja w naszym kraju. Ponadto głównym zajęciem Superstacji jest dostarczanie materiałów do Łapu-Capu w Canal+. Najbardziej znane programy to wywiady Elizy Michalik, "Puszka Paradowkiej" oraz, kultowe już "Krzywe Zwierciadło", które pierwotnie prowadzone było przez duet Mariusz Gzyl (obecnie Biznes TV) oraz Kuba Wątły. "Krzywe Zwierciadło" było programem publicystycznym, które najostrzej w historii obchodziło się z absurdami życia w państwie de facto wyznaniowym. Obecnie program w zmienionej formule prowadzi Kuba Wątły wraz z gościem. Superstacja to stronniczy i rzeczywiście nonsensowny program o niskim poziomie

Obsługa techniczna

Praca obsługi technicznej Superstacji jest zjawiskiem prawdziwie unikalnym i bezprecedensowym. Pomijając takie drobnostki jak ciągle spadające z sufitu reflektory, wysiadające oświetlenie lub permanentny brak ostrości w kamerach, geniusz realizatorów objawia się w takich oto perełkach:

Dziennikarka: A teraz pokażemy państwu materiał dotyczący zamachu terrorystycznego na Srebrny Meczet gdzieś w Iraku. Teraz dzieją się następujące rzeczy:

  1. Obraz przełącza się na kamerę w tym samym studiu i widać z innego ujęcia dziennikarkę która zaczęła dłubać sobie w nosie.
  2. Obraz przełącza się na kamerę w innym studiu, gdzie nagrywany jest właśnie jakiś kompletnie inny program.
  3. Obraz przełącza się nagle na twarz eksperta siedzącego w Łodzi i patrzącego się tępo na ekran w oczekiwaniu na materiał.
  4. Włącza się pięciosekundowy urywek kompletnie innego materiału, nagle ekran staje się czarny i słychać przeraźliwy pisk.
  5. Obraz przełącza się na dziennikarkę, jednak widzimy ją do góry nogami i nieco rozciągniętą w bok.
  6. Obraz przełącza się na kamerę podłączoną do damskiej łazienki, gdzie realizatorzy podglądają załatwiające się tam dziennikarki.
  7. Obraz przełącza się na TVN, pokazując Urbańskiego przy pytaniu za milion złotych: A więc poprawna odpowiedź to...
  8. Obraz przełącza się na TVP1, gdzie akurat pokazywane są zwierzęta lasów równikowych.
  9. Obraz przełącza się do głównego studia, gdzie widać prezesa obrzucającego realizatorów okropnymi obelgami.
  10. Obraz przełącza się z powrotem do początkowego studia, gdzie zdębiała dziennikarka przeprasza za „drobne problemy techniczne”.

Szablon:Stubmedia