Użytkownik:Bartd94/C:L4D2

Left 4 Dead 2 – cytaty

Wstęp do gry

• (Coach czyta instrukcje na kartce, jedząc czekoladkę Czekoladowy helikopter)

– Coach: „Czekać na oficjalne instrukcje.” Do dupy to czekanie.

– Ellis: Zabić wszystkich sukinsynów. To moje oficjalne intsrukcje.

• (Coach uderza zainfekowanego w twarz)

– Kiedyś to była porządna okolica!

• (Cała czwórka wbiega po schodach do punktu ewakuacyjnego, z którego później zaczyna się pierwsza kampania)

– Coach (dyszy): Kto do diabła… organizuje punkt ewakuacyjny… na cholernym ósmym piętrze?

– Nick: Słuchaj, Coach! Może helikopter… może jest zrobiony z czekolady?

Dead Center

1: The Hotel

• (nieużywany)

– Coach: O, k… ruszki! Winda nie działa!

– Nick: Okruszki? Serio? Tak przeklinasz?

• (w windzie)

– Nick: Zasadniczo… nie powinno się korzystać z windy w czasie pożaru. Ale to może nie dotyczyć zombie apokalipsy.

• (w windzie)

– Ellis: Jestem Ellis, ale niektórzy mówią mi El. Ale wolę Ellis, bo El brzmi jak imię dla dziewczyny. Ale jak chcecie, możecie mówić El.

2: The Streets

• (w saferoomie)

– Ellis: O, jest taki sklep z bronią w drodze do centrum handlowego. Co powiecie na małą wizytę?

– Nick: Mam wrażenie, że mieszkanie tutaj w końcu zaczyna się opłacać.

– Coach: Drogi panie, nie sądzę, by podobało mi się twoje podejście.

• (w sklepie z bronią)

– Nick: To jak sklep ze słodyczami dla dorosłych.

• – Nick: Mam zakaz posiadania broni… Mam nadzieję, że nikomu to nie przeszkadza?

• (rozmowa z właścicielem sklepu, Whitakerem)

– Whitaker: Hej, tam. Zabarykadowałem się na górze z obszernymi zapasami, ale w pośpiechu zapomniałem o coli. Więc, mam taką propozycję. Wy przyniesiecie mi colę ze sklepu naprzeciwko, a ja oczyszczę dla was drogę do centrum handlowego.

– Coach: W końcu coś, co ma sens. Mężczyzna i jego przegryzka. Pomożemy, ale pamiętaj, żeby pomóc nam. / Cola i orzeszki? Sam bym przetrącił. Ale nie dietetyczną, ponieważ tego nie tknę.

• (po doniesieniu coli i wysadzeniu blokady przez Whitakera)

Coach: Gdy ten człowiek mówi, ze oczyści drogę, to ją oczyści! / Ja tak samo oczyszczałem drogę, gdy w college'u grałem w piłkę.

3: The Mall

• (w saferoomie)

– Coach: Wszyscy, chodźcie tutaj, pomódlmy się. Dobry Boże, przeprowadź nas przez ten czas próby w tym centrum. I proszę cię, Boże… niech stoisko z jedzeniem będzie całe.

– Ellis: Amen.

– Rochelle: Boże, miej litość dla Coacha i oszczędź stoisko z jedzeniem.

• – Coach: Biedne stoisko z żarełkiem było bez szans.

• – Nick: Jeśli ktoś zobaczy sklep z odzieżą męską, niech da mi znać. Mam krew na garniturze.

4: The Atrium

• (w saferoomie)

– Nick: Kim do diabła jest Jimmy Gibbs Jr.?

– Coach: Jimmy Gibbs!

– Nick: Robi mi się niedobrze, gdy patrzę na jego gębę.

– Coach: Uwierz mi – tutaj? Jest tak sławny jak… Elvis! Albo prezydent!

– Nick: Serio? Bo wygląda jak dupek.

– Coach: Ruszaj dupę, Nick.

• (w saferoomie)

– Rochelle: Ktoś wie co to za wyścigowy koleś?

– Ellis: To tylko najlepszy kierowca samochodów seryjnych w dziejach. Poczytałabyś jakąś książkę.

– Rochelle: Jimmy Gibbs Jr… Jeeej.

– Ellis: Gdyby prawa natury na to pozwalały, chciałbym urodzić jego dzieci.

– Rochelle: Amen!

The Passing

1: The Riverbank

• (nowi Ocaleni rozmawiają ze starymi – tutaj Zoey)

– Ellis: Hej, cześć. Cześć… Siemka. Piękną pogodę… dzisiaj mamy. O Boże, jestem zbyt skrępowany, żeby z nią gadać, niech ktoś inny to zrobi.

– Coach: Zabijałeś zombie bite dwa dni, chłopcze, możesz zagadać do dziewczyny.

– Zoey: Będziecie musieli dostać się na drugą stronę mostu, wtedy będziemy mogli wam pomóc.

– Coach: Chłopiec mówi „dziękuję”.

– Ellis: Coach, no weź!

• (rozmowa z Francisem)

– Nick: Mówię ci to ostatni cholerny raz, opuść ten cholerny most, żebyśmy mogli przejechać cholernym samochodem na drugą stronę, tłusta małpo w kamizelce!

– Francis: Wal się, pułkowniku Sanders!

• (po wejściu do sklepu z bronią – jeżeli na moście był Francis)

– Nick: Czekajcie, wrócę tam i zastrzelę tego osła w kamizelce.

– Coach: Nick, ogarnij się.

• (przy dotarciu na miejsce wesela)

– Coach: Ktoś widzi tort weselny?

• (widząc Witch-pannę młodą)

– Nick: Ostrożnie, widywałem już takie panny młode.

– Coach: Mam nadzieję, że nie kręci się tu Tank w smokingu.

• – Nick: Weselna muzyka i panna młoda płacząca sama przy ołtarzu. To przywołuje złe wspomnienia.
• – Nick: Ciężko sprać krew z sukni ślubnej. Nie pytajcie mnie, skąd to wiem.

• (zaglądając do namiotu)

– Coach: Broń w tych tutaj namiotach. Ale kurde, zero ciacha.

2: The Underground

• (w saferoomie)

– Ellis: Ech, wciąż trzymam się nadziei, że dojedziemy gdzieś, gdzie nie ma zombiaków.

– Rochelle: Ech, ja tylko trzymam się nadziei, że się jutro obudzę.

– Coach: Ludzie, ja trzymam się nadziei, że trafimy na otwartego Burger Tanka.

– Nick: Mniejsza.

• – Coach: Od tego biegania zgubiłem chyba z pięć funtów.

– Rochelle: Cóż, każdy, kto przejdzie przez to gówno będzie w świetnej formie.

• – Coach: Właśnie do mnie dotarło, że w tym bieganiu, wspinaniu i walczeniu nie miałem czasu na szamę.

– Rochelle: Wyglądasz dobrze.

• – Rochelle: Musimy się zmotywować. Jak by się tu zmotywować… Coach. Jak dojedziemy do Nowego Orleanu, to zwiedzimy muzeum cheeseburgerów.

– Coach: O, duszą już tam jestem.

– Rochelle: Ellis, słyszałam, że w Nowym Orleanie jest muzeum seryjnych samochodów.

– Ellis: Wynosimy się stąd, o tak!

– Rochelle: Nick, tam jest-

– Nick: Ta, nie, w porządku, w porządku.

• – Coach: Nick, powiedz mi, że nie cieszysz się na myśl o tej wycieczce pod rzeką.

– Nick: Nie cieszę się na myśl o tej wycieczce pod rzeką.

– Coach: Nick, człowieku, musisz się jakoś rozweselić. I tak nie mamy wielkiego wyboru.

– Nick: Coach, to dziura. O, wybacz, historyczna dziura. Pod rzeką.

(alternatywnie, jeśli na moście był Francis)

– Nick: Dobra, masz rację. A wiesz co? Cieszę się na myśl walnięcia w gębę tego motocyklowego skurczybyka.

– Coach: Tak trzymać, Nick. Bądź pozytywny. Może uda ci się powybijać mu wszystkie zęby.

• – Nick: Ta wycieczka pod rzeką, kto się zakłada, że będzie tam brudno jak cholera?

– Coach: Co ty, Nick, boisz się jednego małego zarazka?

– Nick: Jeden mały zarazek właśnie sprzątnął całą ludzkość, Coach, więc tak.

• (jeżeli na moście był Francis)

– Nick: Więc znajdujemy tą historyczną sekcję. Wbijamy się pod rzekę. A potem kopiemy dupę tego motocyklisty, okej?

– Coach: Nick, synu. Sądzę, że mamy większe zmartwienia.

• – Coach: Słyszałem, że ta wycieczka pod rzeką to całkiem niezła. Bardzo edukacyjna.

– Nick: Okej, daj mi to sprostować. To tunel… pod rzeką. Co nie?

– Coach: Ta, pod rzeką.

– Nick: I to ma mnie nauczyć czego właściwie?

– Coach: A, historyczny szajs. Skąd mam wiedzieć, nawet tam nie byłem.

• (przy salonie tatuażu)

– Coach: Mam ten. I ten. Kurde, mam większość z nich.

– Rochelle: Gdzie?

– Coach: Kurde, dość nisko.

– Rochele: Błagam, niech to będzie kostka, niech to będzie kostka.

• (widząc walizkę z pieniędzmi i bronią)

– Coach: (śpiewa) Suitcase full of pistols and mo-nay…

• (na trasie wycieczki)

– Coach: Ludzie, patrzcie na te… eee… o, człowieku, ta wycieczka jest do dupy.

– Nick: Ta. Tunel. Masz rację Coach, tak wielką rację. Historia ożywa.

– Coach: O, zamknij się, Nick.

• (widząc tabliczkę „Faza 2”)

– Coach: Faza druga w 2010? Kurna, faza pierwsza nieskończona.

– Ellis: Nie wiem dlaczego, ale sądziłem, że przynajmniej będzie się można tu czymś przejechać czy coś…

• (w ściekach)

Coach: Dobra, przebierać nogami. Chyba, ze Nick chce się potaplać.

• – Nick: To tylko kanał burzowy, to tylko kanał burzowy.

– Coach: Nick, zmierz się z tym. Łazimy w gównie.

– Nick: Dam tysiąc dolców temu, kto weźmie mnie na barana.

• – Rochelle: Hej, Nick! Bitwa na chlapanie!

– Nick: Nawet się NIE WAŻ.

• – Ellis: Ej, Nick, masz kupę na ramieniu./Ej, Nick, ten garnitur nie powinien być biały?

– Nick: Nienawidzę cię, Ellis!

– Ellis: Hm, ja cię w sumie dalej lubię, Nick.

3: The Port

• (w saferoomie)

(jeżeli na moście był Francis)

– Coach: Nie ufałbym temu motocykliście. Już pewnie od dawna go tam nie ma.

– Ellis: Eee, wyglądał na spoko gościa.

– Coach: Założę się, że jak tylko poszliśmy, to ukradł [samochód] Jimmy'ego Gibbsa.

– Ellis: Zabiję go. Zabiję go. Przyjaciele, przed nami nowe zadanie. Musimy dopaść i zabić tego motocyklistę.

– Rochelle: Dzięki, Coach.

(jeżeli na moście była Zoey)

• – Ellis: No i co myślicie, jak wyglądam?

– Nick: Jakbyś się czołgał przez kanał ściekowy.

– Ellis: Masz kupę na ramieniu, Nick.

– Nick: Nawet tam nie spojrzę. / Yyy… S-s-sam ją tam położyłem.

• – Nick: Więc znowu spotkamy tę dziewczynę, jak jej tam było… Zoey?

– Ellis: Wiesz co? Nie musisz mi przypominać, Nick. I tak jestem już kłębkiem nerwów.

– Nick: O co się denerwujesz? Miałeś swoją szansę i gówno zrobiłeś. Teraz możesz popatrzeć, jak Nick bierze sprawy w swoje ręce.

– Rochelle: Nie słuchaj go, Ellis, jest po prostu zazdrosny. / Nick, jako jedna z dwóch żyjących kobiet na Ziemi mogę z całą pewnością zaświadczyć, że połowa kobiet na świecie cię nienawidzi.

– Nick: No co, jestem przystojny. Co tu dużo mówić?

Dark Carnival

1: The Highway

• – Ellis: Sorry, ludziska. To autko czyni cuda, ale nie przejedzie ponad dwudziestoma milami zaparkowanych aut. Chyba sobie pochodzimy.

– Nick: Niech cię szlag, Jimmy Gibbs Jr.!

– Ellis: To było zbędne.

• – Nick: Mam złe wieści, ale jeśli Ellis nie umie zmontować monster trucka, to dalej nie pojedziemy.

• (widząc billboard reklamujący wesołe miasteczko)

– Coach: Hej, Whispering Oaks! Przychodziłem tam, gdy byłem mały!

– Nick: Super, teraz możemy tam zginąć jako dorośli.

• (mijając samochody)

– Nick: Te opuszczone samochody ciągną się milami!

– Coach: Może je zostawili, gdy byli ratowani!

– Nick: To… jedna z opcji.

• (widząc wąwóz)

– Coach: Hehe, patrz pod nogi, dziecino.

• (na dole)

– Coach: (powstrzymując śmiech) To nie jest zabawne, naprawdę mogliśmy sobie coś- nieee, to jest zabawne.

• – Ellis: Ktoś chce wrócić na górę i to powtórzyć?

– Nick: Spadnięcie i złamanie karku to nie zabawa, Ellis.

– Coach: Za cholerę. / Ellis, jesteś szalony.

• – Ellis: Coach, coś ciężko oddychasz. Wszystko w porządku?

– Coach: Cholera, za stary na to jestem.

2: The Fairgrounds

• (w saferoomie)

– Coach: Midnight Riders! Uwielbiałem tę kapelę!

– Nick: Nie kojarzę. Dobrzy są?

– Coach: Miałem wszystkie płyty. Nawet te nowe, które wcale nie są dobre. Jednak, najlepsza pirotechnika w biznesie.

– Ellis: (okazjonalnie) Widziałem ich w 2007. Pierwszy rząd, sam środek. Straciłem brwi. / Słyszałem, że gdy grają, widać ich z kosmosu! / Słyszałem, że muszą odwoływać koncerty, gdy wieje, bo miasteczka z wiatrem zajmują się ogniem!

• (mijając Lil' Peanuta)

– Nick: Nie lubię tego orzechowego typa. / Was też trochę przeraża ten orzech?

• – Coach: Mmmhmmm, placek brzoskwiniowy.
• – Coach: Wata cukrowa! Mądry faraon jedzenia, siedzący na szczycie piramidy żywieniowej i wydający wyroki wszystkim pomniejszym daniom.
• – Coach: Ucho słonia, ciasto lejka, corn dogi… Ludzie, te znaki przywołują wspomnienia.

• – Ellis: O, kurna, ludziska! KIDDIELAND!

– Nick: Jest jak pięciolatek. Z bronią. I ogólną znajomością każdego wulgaryzmu w języku angielskim.

• – Coach: Jeśli znajdę tu Burger Tanka będę jednoosobową cheeseburgerową apokalipsą.

• (przy karuzeli)

– Coach: Okej, odpali się to… i co jeszcze?

– Nick: Założę się, że wszystko, co tu jest.

• – Coach: „Musisz być przynajmniej tego wzrostu, żeby wejść”. Cóż, przynajmniej nie będziemy się użerać z Jockeyami.

– Nick: Nie, tylko od groma Tanków.

– Rochelle: Taaaak wiele Tanków.

• – Nick: „Musisz być przynajmniej tego wzrostu, żeby wejść”. Wybacz, Ellis, będziemy tęsknić.

– Ellis: Niezły z ciebie komediant, Nick.

• (przy wejściu do tunelu miłości)

– Coach: Wszyscy do tunelu miłości!

– Nick: Tunel miłości? Jezu Chryste!

3: The Coaster

• (w saferoomie)

– Nick: Czemu nie byłem w Vegas, gdy to się zaczęło? Cholera, nawet Atlantic City. Zamiast tego utknąłem w jakimś cholernym wieśniackim tunelu miłości. Widzieliście tę tablicę? „Dzień tylko dla kuzynów”!

• – Nick: To najbardziej kojący saferoom, w jakim byłem.
• – Nick: No, Ellis, spełniło się twoje marzenie – skorzystasz z przejażdżki.

– Ellis: Nick, to nie jest zwykła przejażdżka… (szeptem) Tu się całujesz ze swoją dziewczyną.

• – Coach: Wchodzimy do tunelu miłości. Trzymajcie się blisko.

– Rochelle: Wytłumaczmy sobie najpierw, co uznajemy za „blisko”.

• – Nick: Coach, wspomnienia? Ty, cheeseburger, miłość w powietrzu…

– Coach: Coach radził sobie całkiem nieźle, Nick. / Nick, byłem w drużynie futbolowej. Coachowi szło nieźle.

• – Ellis: Nigdy nie myślałem, że karuzela zwróci się przeciw mnie. Znaczy, co się dzieje z tym światem, że muszę się bać karuzeli?

– Coach: W takim pochrzanionym świecie przyszło nam żyć.

• – Coach: Wygląda, że będziemy szli przez tunel miłości. Tylko bez miziania.

• (wychodząc z saferoomu)

– Coach: Hej… tylko bez cmokania się.

• – Coach: Kiedyś miałem plakaty, które wyglądałyby naprawdę dobrze w tym świetle.
• – Ellis: Kurczę, patrzcie na marynarkę Nicka, hehe.

• – Ellis: Hej, fajnie wygląda ta woda!

– Nick: Ta, nie pij jej.

• – Ellis: Do pomieszczenia konserwacji łabędzi miłości! / Do dziury wybitej w ścianie miłości!
• – Coach: Nie przypominam sobie, żeby tunel miłości był taki długi. Musiałem mieć co innego na myśli. / Hm, kurna, pierwszy raz nie mogę się doczekać wyjścia z tunelu miłości.

• (przy kolejce górskiej)

– Ellis: O kurna! Będziemy odpalać kolejkę górską? Kurna, to są święta! / Kurna, to będzie super!

– Coach: Nie, to nie będzie super. Masz coś z głową, chłopcze.

4: The Barns

• (w saferoomie)

– Ellis: Hej, Nick, pamiętasz, jak biegaliśmy po kolejce górskiej?

• (przy martwych zwierzętach w stodole)

– Nick: Ugh, co tak śmierdzi?

– Ellis: Śmierdzi martwymi zombiakami. Ostatnio wszystko tak śmierdzi.

– Rochelle: Śmierdzi… białym garniturem, który nie był prany przez miesiąc.

5: The Concert

• (w saferoomie)

– Coach: Wszyscy znacie Midnight Riders? Oni nas uratują.

– Ellis: Coach, nie chcę cię ranić, ale ich tu raczej nie ma.

– Coach: Odpalimy ich koncert, pilot będzie musiał zauważyć, ze coś się dzieje. Bo nikt, ale to nikt nie ma takiej pirotechniki, jak Midnight Riders!

• (w odpowiedzi na plan Coacha)

– Nick: To najgłupszy pomysł, na jaki w życiu przystałem.

• – Rochelle: I pilot nas zauważy! Coach, to świetnie! Wybacz te wszystkie niemiłe rzeczy, które mówiłam o twojej gównianej kapeli…
• – Ellis: I to zaalarmuje pilota! To będzie… czwarty raz, jak Midnight Riders ratują mi życie!

• (przy odpalaniu sekwencji finałowej)

– Nick: Dobra, możemy odpalać, ale powiem to teraz. Nie będę się bawił w powietrzną gitarę.

• – Nick: Wiem, że tego pożałuję, ale podkręcamy to!
• – Nick: Gdy nacisnę ten przycisk, z głośników poleci starczy rock i zacznie się finał. Przygotujcie się.

• (gdy nadlatuje śmigłowiec)

– Rochelle: Coach, jesteś najmądrzejszym żyjącym człowiekiem.!

• – Rochelle: Szalony plan Coacha zadziałał!
• – Nick: Super, podążanie za światełkami na niebie. Jak jakieś cholerne koty i wskaźnik laserowy.

Swamp Fever

1: Plank Country

• (wstęp)

– Ellis: Nick, co do licha, zastrzeliłeś pilota!

– Nick: Wiesz, niezbyt się przykładał do roboty, gdy zmienił się w zombie, prawda?

– Ellis: Prawda, prawda, ale to był nasz jedyny pilot.

– Nick: Był zombie, Ellis, musiał być ugryziony zanim nas zabrał.

– Rochelle: Tak, jeżeli miałabym wskazać moment, w którym pilotowanie zaczęło mu iść źle, to wtedy gdy puścił drążek… i nas zaatakował. Ma ktoś pojęcie, gdzie jesteśmy?

• (przy znaku ostrzegającym, by nie pływać w rzece)

– Ellis: Pływanie z gadzinami? Nie, podziękuję.

• – Rochelle: Musieli powiesić tablicę z ostrzeżeniem, żeby nie pływać w rzece pełnej aligatorów? Dobra…

• – Ellis: W sumie nieźle się tu urządzili. Bez gliniarzy, bez zasad.

– Rochelle: Bez kanalizacji.

– Ellis: Znaleźli sposób na niekorzystanie z toalety? Super!… A, nie, chwila, rozumiem… Cholera, ale ohyda.

• (podczas płynięcia promem)

– Rochelle: Hej, Nick, jak myślisz, jakie są szanse, że bagienni ludzie są wciąż żywi?

– Nick: Żywi-zainfekowani czy żywi-nie zombie?

– Rochelle: Nie zombie.

– Nick: Sto do jednego.

– Rochelle: Chyba by się zgadzało.

• – Rochelle: Hej, Ellis, ten twój tatuaż coś znaczy?

– Ellis: Mówi, że jestem badassowską maszyną do zabijania zombie.

– Rochelle: Miałeś nosa, gdy go sobie robiłeś.

• – Rochelle: Więc jak myślicie, co nas zabije? Aligatory, węże, robactwo czy błotniaki?

– Nick: Zapominasz o jednym – patrząc na to jak strzelamy? My sami.

• – Ellis: Hej, Nick, też miałem taki garnitur.

– Nick: Ty? Kiedy?

– Ellis: Jak miałem pierwszą komunię. Teraz już by chyba nie pasował.

2: The Swamp

• – Rochelle: Ma ktoś sprej na komary?

– Ellis: Spróbuj wytarzać się w błocie.

• – Nick: Psiakrew, to błocko zniszczy mi garnitur.

– Rochelle: Ten uwalany krwią i mózgami zombie? Ten garnitur?

– Nick: Mózg schodzi, bagienna woda nie. Nie pytajcie, skąd to wiem.

• – Ellis: O, fajna piroga.

– Rochelle: Piroga?

– Coach: Ellis, to jest łódka.

– Ellis: Haha, bardzo zabawne.

• (przy wiszącym na drzewie ciele spadochroniarza)

– Coach: Czemu ktoś miałby wyskakiwać z samolotu?

• (przy rozbitym samolocie)

– Coach: Okej, teraz rozumiem, czemu ktoś miałby wyskoczyć z samolotu.

• – Nick: Ta, spacer nie był złym pomysłem.

3: Shantytown

• – Rochelle: Jeżeli ktoś miałby to przeżyć, to tylko ludzie żyjący w ten sposób.
• – Rochelle: Hej, Ellis, wanna. Widziałeś kiedyś coś takiego?