Słownik:Łódzko-polski

Słownik łódzko-polski

A

• ulica Andrzeja – ulica Struga
• angielka – bułka paryska

B

Bałuciarze podczas pracy

• bałuciarz – dresiarz
• bigiel – deptak, w szczególności deptakowa część Pietryny
• brzuszek – boczek

C

• chechłać – kroić tępym nożem
• chęchy/chynchy – krzaki
• ciekać – biegać
• Czarne – słodka kaszanka

D

• drygle – zimne nóżki

E

• ekspres – zamek błyskawiczny

F

Reprezentacyjne famuły

• famuła – łódzki dom familijny

G

• galancie – dużo, dobrze

K

• Kanzas – Konstantynów Łódzki
• krańcówka – pętla tramwajowa lub autobusowa
• kulosy – nogi

L

• leberka – kiełbasa pasztetowa
• Limanka – mikrodzielnica na ulicy Limanowskiego

M

• migawka – bilet miesięczny

P

• Park śledzia – Park Staromiejski
• Pietryna – ulica Piotrkowska
• prażoki – potrawa z ziemniaków i mąki
• przylepka – piętka chleba

S

• schodzić – wysiadać z tramwaju
• Stajnia jednorożców – przystanek Piotrkowska Centrum

T

• towar – tkanina
• trambambula – stół do piłkarzyków

W

• wykręt – pospolity łódzki ćpun, wykręcony po tanim hasanie z bałuckiego, bądź czeskiej amfetaminie.

Z

• zalewajka – coś jakby żurek po łódzku
• zimne nóżki – galareta z nóżek

Ż

• żulik – ciemny chleb z rodzynkami
• żydy – kibice konkurencyjnego klubu sportowego
• Żydzew – klub sportowy RTS Widzew

Zwroty

• jechać do Rygi – wymiotować
• z miasta Łodzi – bo z Łodzi brzmi jak złodziej