Alfabet polski
Alfabet polski – alfabet używany do zapisu języka polskiego, zwany popularnie abecadłem. Składa się z 32 liter:
A Ą B C Ć D E Ę F G H I J K L Ł M N Ń O Ó P R S Ś T U W Y Z Ź Ż Ƶ Ž Ȥ Z̄ Z͆ Z̪ Z͌ Z͛ Z̊ Z͒ Z͚ Z̾ Z͙ Ẑ Z̀ Z̼ Z̰ Z̧ Z͖
Litery Q, V i X, o dziwo, nie są zaliczane do liter alfabetu, gdyż wg niektórych w polskim słowotwórstwie nie ma potrzeby ich stosowania.
Konsekwencją takiego poglądu jest m.in. odmiana słów obcojęzycznych (np. Linux, ale Linuksa).
„Obiecadło wedle ortografijej pana Kochanowskiego tak idzie: A á à ą b b' c ć cz d dz dź dż é è ę f g h ch i j k l ł m m' n ń o ó p p' q r rz s ś sz t u v w w' x y z ź ż”. Ten, wymyślony przez Kochanowskiego zestaw liter umożliwia zapisanie wszystkich słów dokładniej niż w języku watykańskim.
W polskim alfabecie występują także dwuznaki , trójznaki oraz czwórznaki.
Dwuznaki[edytuj • edytuj kod]
- CH
- CZ
- DZ
- DŹ
- DŻ
- RZ
- SZ
- HF
- XQ
- TV
- RP
- HD
- ĘĄ
- xD (ostatnio przyjęty do ogólnej mowy)
- JP (ostatnio przyjęty do ogólnej mowy)
- Xp (ostatnio przyjęty do ogólnej mowy)
Trójznaki[edytuj • edytuj kod]
- QXV
- VXQ
- VQX
- DZI
- DVD
- VHS
- SOS
