Hefalump
– Dlaczego hefalumpy mają czerwone oczy?
– Żeby mogły chować się na jarzębinie.
- Zagadka hefalumpów
Hefalump, hohoń, łoń (cz. slonisko) – mały drapieżnik żyjący w lasach całej Europy. Prowadzi nocny tryb życia, odżywia się miodem i grzybiarzami. Najbardziej znanym przedstawicielem gatunku jest Lumpek.
Występowanie[edytuj • edytuj kod]
- Stumilowy Las
- Jarzębina na placu Pigal
Jak zdobyć hefalumpa?[edytuj • edytuj kod]
Nagonki[edytuj • edytuj kod]
Najstarszym sposobem chwytania hefalumpów, praktykowanym już przez starożytnych Rzymian, były nagonki. Ta niegdyś niezwykle popularna metoda obecnie praktycznie nie jest już stosowana. Dzieje się tak głównie z powodu stale pogarszającej się sytuacji na rynku rzymskich armii. Stale malejąca podaż i wzrost kosztów spowodowały, że pomimo bardzo wysokiej skuteczności tej metody, jest ona w dzisiejszych czasach nieopłacalna. Ostatnie wielkie polowania na hefalumpy z nagonkami miały miejsce w 476 r.
Tropienie z pętlą[edytuj • edytuj kod]
Tropienie hefalumpów było powszechnie uprawiane już w XVI w. n.e., jednak ze względu na bardzo małą skuteczność tej metody, uznawane było raczej za rozrywkę wiejskiej głupoty. Sytuacja ta zmieniła się dopiero w wieku XX, kiedy to para myśliwych, Kubuś Puchatek i Prosiaczek, udoskonalili tę metodę wprowadzając do niej pętlę. Zastosowanie tego genialnego rozwiązania sprawia, że liczba tropionych hefalumpów zwiększa się wraz z czasem tropienia, dzięki czemu liczba potencjalnie schwytanych osobników stale rośnie. Kilkudniowe polowania prowadzone tą metodą, pozwalają potencjalnie chwytać nawet całe stada hefalumpów. Tropienie z pętlą okazało się metodą tak skuteczną, że w krótkim czasie doprowadziło do potencjalnego przetrzebienia stad hefalumpów w całej Europie. Obecnie, dzięki kilkudziesięcioletniej ochronie, zwierzęta te znowu licznie występują w naszych lasach. Najlepszym sposobem na zdobycie własnego hefalumpa jest nabycie go drogą kupna w pobliskim sklepie zoologicznym.
Hodowla[edytuj • edytuj kod]
Ze względu na wysoką cenę rynkową grzybiarzy, mało opłacalna i nie prowadzona na skalę masową. Częściej jako zwierzątko domowe. Przyjazny, łatwo się przywiązuje, smakuje jak kurczak.
