Absynt
Szablon:Tzielony trunek wysokoprocentowy oparty na ziołach, a przede wszystkim na czarnoksięskim i niesłodkim piołunie.
Historia
Uspokajający kolor napoju uczynił z niego lek na wszelkie dolegliwości. Stosowanie go wymiennie z laudanum sprzyjało nadaniu mu legendarnych właściwości.
Pili go wszyscy – od Lovecrafta po Crowleya, dzięki czemu ten pierwszy mógł uzupełnić groźby z dzieciństwa odcieniami zieleni, a ten drugi miał boginkę do czczenia po godzinach spędzonych na kreśleniu znaków. Édouard Manet natomiast miał kogo malować, chociaż początkowo nie uwieczniał nikogo z elyty.
Dzisiaj absynt ma wartość głównie dekoracyjną, bo normy prawne regulują jego najbardziej interesujące cechy.
Skład
Absynt składa się z etanolu (czasem z niewielką domieszką metanolu), ziela no i odrobiny wody. Głównym absyntowym zielem jest Bylica piołun. Można dodać też wiele innych ziół. Słowacy dodają pietruszkę i koperek, Słoweńcy czosnek i pietruszkę, Szwedzi pietruszkę i bazylie. Czesi natomiast do swojego absyntu wrzucają całą łąkę, zaczynając od astrów, przez bagno, do bylicy i zawilców. Tak wiec jedyny i prawdziwy absynt można nabyć u czeskich braci.
Jak poznać czy absynt jest prawdziwy?
Po pierwsze jest bardzo gorzki. Jeśli nie jest gorzki, to znaczy, że alkohol wypalił wam już kubki smakowe, ale bez obaw. Gorycz wtedy poczujecie w przełyku. Jeśli po spożyciu nie objawi wam się mała zielona wróżka skacząca po stole, wyglądająca z butelki albo siedząca w ustach waszego kolegi, znaczy to, że absynt był fałszywy, a sprzedawcę można śmiało nazwać oszustem.
To jest tylko zalążek artykułu związanego z alkoholem. Jeśli cenisz dobry trunek – rozbuduj go.
