Adam Mickiewicz

Z Nonsensopedii, polskiej encyklopedii humoru
Wersja z dnia 15:11, 2 paź 2016 autorstwa EksekkBOT (dyskusja • edycje) (→‎top: bot wprowadza drobne poprawki)
Jedno z mniej oficjalnych zdjęć wieszcza: ówczesny paparazzo uchwycił niezręczny moment, w którym Adam akurat raczył drapać się po brzuchu… Milusie.
Plik:Mapka-litwa.gif
Adama Mickiewicza pamięć o Litwie
Plik:Komputer 2.gif
Jedyne słowa Mickiewicza, jakie wryły się w pamięć narodowi to Miej komputer i patrzaj w komputer
Nonźródła
Zobacz w Nonźródłach:
tekst Reduty Ordona

A imię jego będzie 404[1] - bohater nie istnieje

Rozwiązanie tajemnicy Adama

Walduś: Tatuś, to jak miał na imię Adam Mickiewicz?
Ferdek: Synek, to ty nie wiesz?
Walduś: Nie.
Ferdek: No przecie że Stasiek, normalnie Stanisław Ignacy Mickiewicz.

Ferdek poucza Waldka

– Słuchaj, dziweczko! dzieweczko! – Ona nie słucha
Aparat słuchowy wypadł jej z ucha

Mickiewicz poruszający tematy społeczne.

– Słuchaj, dziewczynko! – Ona nie słucha
Żar z rozgrzanego jej brzucha bucha

Julian Tuwim

Czy był nieczułym, dumnym z przyrodzenia…

Duma Mickiewicza z przyrodzenia Konrada Wallenroda

Adam Mickiewicz (ur. 24 grudnia 1798 w Zaosiu, zm. 26 listopada 1855 w Konstantynopolu) – sławny polski skrobacz wierszy, pierwszy polski raper i mason. Białorusini utrzymują, że to wielki białoruski poeta, który pisał o Litwie po polsku. Był uwielbiany przez wszystkich licealistów. Kochał naukę, a że nie pasował z tego powodu do Polaków, wywalono go na Syberię, mając nadzieję, że tam zamarznie.

Życie

Młody Adam był niezłym cwaniakiem i nawiał do szwabów. W zemście po polsku napisał Dziadów wiedząc, że każdy będzie musiał to przeczytać, aby zdać z polskiego (ale się trochę zlitował i nie napisał wszystkich części co i tak nie przeszkadzało mu skopać numeracji dobitnie ukazując, że jako profesor nie potrafi policzyć do 4). Umieścił tam też wizerunek ojczyma Słowackiego, jako poplecznika cara, więc Słowacki w akcie zemsty napisał Kordiana, który jako przeciwieństwo Dziadów był nieskończony w 1/3 a nie w 3/4. Chciał jeszcze mocniej zmniejszyć szanse ucznia polskiego na jakiekolwiek zdanie matury, więc napisał Pana Tadeusza. Mickiewicz był autorem cyklu Senatów Sonetów Krymskich. Późniejszymi czasy zaczęło go dręczyć sumienie, dlatego postanowił wrócić do Polski. Po śmierci Polacy rzucili jego serce na pożarcie Smokowi Wawelskiemu. Postawili też mu za to pomnik w Krakowie.

Przypisy

  1. „Czterdzieści i cztery” – „Dziady cz. III” (scena V, w. 24)


P vip.svg To jest tylko zalążek artykułu biograficznego. Jeśli widziałeś tę osobę na ulicy – rozbuduj go.