Alice in Chains: Różnice pomiędzy wersjami
(nowa strona) |
(Trochę... Ktoś z lepszą ręką pewnie to bardziej poprawi. :]) |
||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{redakcja|Tak, wiem, może i niepotrzebna, ale wiem też, że fatalnie piszę.}} |
{{redakcja|Tak, wiem, może i niepotrzebna, ale wiem też, że fatalnie piszę.}} |
||
'''Alice in Chains''' |
'''Alice in Chains''' – banda [[Grungeo'wcy|grandżowców]], pochodzących, jak to zwykle wśród takich bywa, ze Seattle. |
||
== Historia == |
== Historia == |
||
W 1987 roku <s> |
W 1987 roku <s>było słowo</s> spotkali się [[Jerry Cantrell|Dżery Kantrel]] i ''Ten wokalista Alisów''. W 1990 zaczęli wydawać płyty, zaczynając od proroczej EP We Die Young. |
||
| ⚫ | |||
| ⚫ | |||
=== Po reaktywacji === |
=== Po reaktywacji === |
||
Na fali kompletnie bezsensownych reaktywacji starych zespołów, Alice in Chains postanowiło się zreaktywować w 2006 roku. Zainspirowani tym, że [[Pearl Jam]] wydaje pierwszy od 15 lat grunge'owy album, Cantrell i spółka postanowili stracić trochę fanów. Do reinkarnacji dołączyli sobie wokalistę, Marleya, zwanego przez fanatyków (często zwanych "A-ten-idiota-ma-piętnaście-lat-i-udaje-fana-alisów") pieszczotliwie Willem. Tak dobrany skład nagrał płytę. Black Gives Way to <s>white</s> Blue... Nie kojarzy się to przypadkiem z zamianą wokalisty na czarnego? Za płytą natomiast poszła prawdopodobnie jedna z najgorszych tras koncertowych w historii muzyki. Liczba bluzgów zebranych za nią w różnych mediach mogłaby być podstawą do wpisania do Księgi Rekordów Guinnessa, niestety nikomu nie chciało się tego liczyć... |
|||
== Ciekawostki == |
== Ciekawostki == |
||
* Zespół należy do gatunku [[Tacy, którzy twierdzą, że jest dokładnie na odwrót| |
* Zespół należy do gatunku [[Tacy, którzy twierdzą, że jest dokładnie na odwrót|takich, którzy twierdzą, że jest dokładnie na odwrót]] – uważają wbrew wszystkim, że grali [[Heavy metal]]. |
||
{{stubmuz}} |
{{stubmuz}} |
||
Wersja z 19:26, 16 wrz 2009
 |
Ten artykuł tak beznadziejnie zredagowano, że nawet nasz rezolutny szympans w to nie wierzy. A on cierpliwym zwierzęciem jest… Do przetrząśnięcia widłami: Tak, wiem, może i niepotrzebna, ale wiem też, że fatalnie piszę. Jeżeli nie potrafisz operować widłami ani redagować tekstu, zajrzyj do Kanciapy przed wzięciem się za poprawę. Jeżeli nie potrafisz uzasadnić wstawienia szablonu, nie wstawiaj go. |
Alice in Chains – banda grandżowców, pochodzących, jak to zwykle wśród takich bywa, ze Seattle.
Historia
W 1987 roku było słowo spotkali się Dżery Kantrel i Ten wokalista Alisów. W 1990 zaczęli wydawać płyty, zaczynając od proroczej EP We Die Young.
Ten wokalista, znany szerzej jako Layne Staley, postanowił kontynuować spuściznę Kombajna i zaczął ćpać. W roku dziewięćdziesiątym szóstym, zespół zawiesił działalność... Jak się okazało, prawie na zawsze.
Po reaktywacji
Na fali kompletnie bezsensownych reaktywacji starych zespołów, Alice in Chains postanowiło się zreaktywować w 2006 roku. Zainspirowani tym, że Pearl Jam wydaje pierwszy od 15 lat grunge'owy album, Cantrell i spółka postanowili stracić trochę fanów. Do reinkarnacji dołączyli sobie wokalistę, Marleya, zwanego przez fanatyków (często zwanych "A-ten-idiota-ma-piętnaście-lat-i-udaje-fana-alisów") pieszczotliwie Willem. Tak dobrany skład nagrał płytę. Black Gives Way to white Blue... Nie kojarzy się to przypadkiem z zamianą wokalisty na czarnego? Za płytą natomiast poszła prawdopodobnie jedna z najgorszych tras koncertowych w historii muzyki. Liczba bluzgów zebranych za nią w różnych mediach mogłaby być podstawą do wpisania do Księgi Rekordów Guinnessa, niestety nikomu nie chciało się tego liczyć...
Ciekawostki
- Zespół należy do gatunku takich, którzy twierdzą, że jest dokładnie na odwrót – uważają wbrew wszystkim, że grali Heavy metal.
