Alkoholik
 |
Ten artykuł tak beznadziejnie zredagowano, że nawet nasz rezolutny szympans w to nie wierzy. A on cierpliwym zwierzęciem jest… Do przetrząśnięcia widłami: czyszczenie (z) nowych dopisków, literówki, interpunkcja, re-formatowanie, poprawić tu i ówdzie styl, lepsza alokacja grafik Jeżeli nie potrafisz operować widłami ani redagować tekstu, zajrzyj do Kanciapy przed wzięciem się za poprawę. Jeżeli nie potrafisz uzasadnić wstawienia szablonu, nie wstawiaj go. |
Alkoholik (bibosz, menel, moczygęba, moczymorda, ochlajtus, opijus, opilca, opilec, opój, pijaczek, pijaczyna, pijaczysko, pijak, pijanica, żul, homo neandertalis) – osobnik płci najczęściej męskiej. Organizuje się w skupiska gronkowcopodobne pod sklepem monopolowym.
Menel zazwyczaj posiada wieloletnie doświadczenie, często karierę rozpoczynał jeszcze za czasów PRL-u, ucząc się zawodu picia bimbru od towarzyszy ze wschodu. Żyje w zgodzie z naturą, a także z aglomeracją miejską. Często można go spotkać, gdy czerpie pozytywną energię obejmując drzewo, ale także filar dworca lub znak drogowy. Nie znosi zamkniętych przestrzeni, dlatego lubi spędzać czas na świeżym powietrzu. Uwielbia przebywać z ludźmi, dlatego sypia w miejscach publicznych. Najwyższe stężenie alkoholu we krwi osiąga w okolicach wypłaty lub renty.
Cechą charakterystyczną jest niewielka stabilność pionowa. Dostrzega się zmiany konformacyjne w konfiguracji przestrzennej menela: najczęściej przejście ze stanu wertykalnego w stan horyzontalny. Pozycja horyzontalna charakteryzuje się zmaksymalizowaniem powierzchni oddziaływania żula z gruntem.
Rodzaje alkoholików
Domowy
Po prostu pijak. Jest dość agresywny (lubi biegać z butelką po domu, która potem i tak spadnie mu na łeb). Jest jednym z mądrzejszych pijaków. Czuje pragnienie chlania (jest porządnym człowiekiem ale ma problem) i szuka sobie różnych wymówek typu: "Idę po chleb i bułki", a przychodzi schlany (po to by wyzywać na innych domowników). Zdarza się tak, że wzbudza awanturę po to, by udawać stronę poszkodowaną (wielce obrażoną) i idzie pod kiosk ciągnąć piwo. Często krzyczy "AAAAAAAAAAAA" lub " O JEZUUUUUU!" gdy rąbnie głową w ścianę. Właściwości:
- Nie umie założyć spodni.
- Ani gaci.
- Przewraca się nawet w łazience.
- Lubi wpadać do wanien.
- Gada od rzeczy (Mylą mu się godziny)
- Woła kaloryfer na pomoc ("Patrz ten kaloryfer tu idzie")
- No i jest debilem.
- Ulubione słowa: s******, j*****, k**** (najcześciej używane), dupa, p******, itd. itp.
Autobusowy
Śmierdzący z natury, szczerbaty z wyboru, wiatrem czesany, nosi czapkę z napisem „Ford”, „Chicago Bulls”, "Jaguar" albo „USA”. Zawsze wiezie torby, w których ma ciuchy na zmianę. Zmienia je często, ale nigdy nie pierze. Dużo mówi, przeważnie niezbornie, ale zawsze zdecydowanie. Można go spotkać w każdej, nawet najdziwniejszej części miasta. Zna na pamięć adresy, cenniki i asortyment wszystkich sklepów monopolowych na terenie miasta. Budzi się zazwyczaj o jeden przystanek za daleko, a śpi nawet w beczce po wódce.
Mobilny
Nazywany również piechurem. Najczęściej spotykany na największych osiedlach, w centrum miast. Znakiem rozpoznawczym każdego piechura jest dość chwiejny krok i siatka z obijającymi się o siebie butelkami (niekoniecznie pełnymi) po piwie lub tanim winie. Zazwyczaj ma wyznaczoną trasę podróży, choć czasem wtrąci się Izba Wytrzeźwień. Często twierdzi, ze poznał Cię z daleka, ale po podejściu utrzymuje, ze pomylił Cię z kimś innym i chce pożyczyć 3 złote.
Rowerowy
Podgatunek menela mobilnego. Również mobilny – jak ten internet. Niekoniecznie na trzeźwo, gna na swoim pojeździe przed siebie na najbliższy przystanek autobusowy tylko po to, aby odzyskać równowagę (trwa to czasami 8 do nawet 12 godzin) i znów ruszyć na podbój monopolowego. Czasami menel na ramie swego roweru taszczy puszki po piwach, lub butelki do skupu, aby mieć za co realizować swe marzenia...
Artysta
Ten gatunek meneli spotykamy najczęściej w centrach rozrywkowych, handlowych, ogólnomiejskich, bądź na obrzeżach festiwali muzycznych. Cechy morfologiczne nie różnią się specjalnie od cech innych gatunków meneli: znalezione ciuchy, brak sprecyzowanych zasad higieny, odporność na System. Baza koncertowa takiego żula zostaje wybrana podług zmyślnie opracowanej taktyki przekładającej się na zyski z artystycznej działalności menelskiej. Wyróżniamy dwa typy menela artysty: z przeszłością artysty oraz z przeszłością menela.
Tych, którzy posiadają przeszłość artysty często charakteryzuje brak talentu muzycznego, ekwipunek instrumentalny (np. futerał do zbierania drobnych) oraz parę historyjek autobiograficznych. Menel artysta z przeszłością menela jest człowiekiem natchnionym – co czyni go artystą. Zaciemnienie umysłu, jak nowoczesny szaman, wykorzystuje do iluminacji i przepływu inspiracji. Częstotliwość oraz siła jego inspiracji jest wprost proporcjonalna do stanu odurzenia.Jest więc inteligentny,ale jak to u meneli bywa: trochę wódki i głowa pływa.
Agresor
Ten typ menela nie należy do najczęściej spotykanych (jak powszechnie wiadomo menele są raczej przyjaźnie nastawieni do ludzi). Jego miejscem występowania są w dużej mierze tzw. „miejscówki”, stanowią one swoistą samotnię, w której ów osobnik może spokojnie spędzić (głównie) wieczór, po ciężko przepracowanym dniu. Nie należy bez eskorty zapuszczać się na jego terytorium, gdyż może się to skończyć w najlepszym razie wyzwiskami, w najgorszym butelką po winiaczu lecącą w Twoim kierunku, a nawet bijatyką. Stopień jego agresji jest wprost proporcjonalny do wypitego alkoholu i odwrotnie proporcjonalny do stopnia upojenia. Cechuje się również tym, że irytują go wszelakie komentarze kierowane w jego stronę, nie próbuj nawet pytać go o godzinę, gdyż może się to skończyć tragicznie.
Ogólnoławkowy
Ten typ menela jest – zdaniem żulologów – najczęściej spotykanym menelem. Bezustannie siedzi na ławce, murku. Ubiór zimowy: fioletowo – czarna kurtka uwalona smarem, podarte polarowe lub jeansowe spodnie, wełniana czapka z pomponem. Ubranie letnie: koszula z krótkim rękawem i krótkie, rozdarte w kroku spodnie. Jest ogólnie zapuszczony i ma zawsze wiśniówkę w ręku. Nierzadkim też widokiem jest u tego osobnika widok pozycji klęczącej przy śmietniku mający na celu odszukanie artykułów niezbędnych do przetrwania – np. niedopałków papierosów potocznie zwanych kiepami. Gdy menel już znajdzie godnego uwagi kiepa zamienia pozycję klęczącą na pozycję stojącą (zachwianą) i najczęściej prosi o ogień przypadkowo spotkane osoby. Z prośbą o ogień w parze idzie czasem prośba o pożyczkę (według żulologów są to kwoty od 20 groszy do nawet 5 złotych).
Religijny
Należy do sekty, która wierzy, że oświecenie można uzyskać tylko podczas upojenia alkoholowego. Na ogół nic nie je, ale za to dużo pije. Jego organizm przetwarza alkohol etylowy na energię. Ma również skłonności do fotosyntezy, co powoduje, że jego twarz przybiera purpurowo-zieloną barwę. Nic nie mówi, zna tylko kilka wyrażeń potrzebnych do uzyskania magicznego trunku. Z wyglądu nie różni się od menela ogólnoławkowego. Bardzo rzadko spotykany, a jak już, to w mniejszych miejscowościach.
Spekulant dworcowy
Typ spotykany najczęściej na dworcach PKP lub w ich pobliżu. Uważnie studiuje tabele kursowe: żółtą (odjazdy) – aby wiedzieć kiedy należy udać się w kierunku kas, oraz białą (przyjazdy) – aby w dobrym czasie pojawić się na odpowiednim peronie. Jest to tak zwane planowanie strategiczne. Rozgrywka taktyczna polega natomiast na odpowiednim doborze kolejki (w wariancie odjazdowym) lub wagonu (w wariancie przyjazdowym) oraz – co nie mniej ważne – odpowiednim rozegraniu partii socjotechnicznej. Spekulacja dworcowa nie jest sztuką łatwą i rządzi się swoimi prawami. Tylko najbardziej utalentowani i wytrwali zgarniają stawkę, podczas kiedy dla niektórych spekulacja kończy się guzem lub zgarnięciem przez policję.
Konstruktywny
Ten dzielny człowiek zarabia na flaszencję, działając we własnej firmie. Przez większość dnia krąży po mieście i szuka rzeczy niepotrzebnych ich aktualnym właścicielom (jak złom, szmaty czy „niewylizane” puszki po klejach lub lakierach), szuka też rzeczy bez prawnego właściciela (butelki szklane, puszki czy też makulatura) i na ostatku szuka przedmiotów które są prawie bez właściciela, jak przykładowo pozostawiony na trawniku grill, kołpaki, firmowy znaczek z maski samochodu, stalowa furtka, radio samochodowe, lampka i pochodne roweru, drut miedziany i wiele innych. Niebagatelną rolę w cyklu życiowym takiego żula odgrywa cieć. Jest to osobnik, u którego przedsiębiorca może spieniężyć odnalezione skarby. Warto wspomnieć też o rzeczach dla owego charakterystycznych, odróżniających go od innych meneli. Po pierwsze – bardzo kolorowe ciuszki, po drugie – nieodłączny wózek lub też wielki wór. Żul w czasie pracy musi często się wykazać zimną krwią, szybkością działania i doskonałymi zdolnościami aktorskimi, bo gdy policjanci lub strażnicy miejscy go wykumają podczas demontażu transformatora, to rundka się skończy w areszcie. Tylko mistrzom w tym fachu udaje się co wieczór spożyć zgrzewkę taniego wina i majestatycznie sfrunąć do ciepłego, miękkiego rowu.
Wycieczkowy
Typ menela spotykany wyłącznie w sprzyjających okolicznościach. Aby powstał menel wycieczkowy potrzebna jest szkolna wycieczka (najlepiej kilkunocna, choć niekoniecznie), lub inny integracyjnopodobny wyjazd i oczywiście dopalacz, w postaci różnych ciekłych wynalazków produkcji własnej, bądź kupnej rozcieńczonej: Kubusiem Play, sokami Tymbark, bądź w wypadkach bardziej doświadczonych meneli, wyrobami typu Coca-cola (te ostatnie mają zasadniczo większego kopa). Niektórzy początkujący menele wycieczkowi próbują wyrobów nierozcieńczonych, przewożonych w butelkach po mineralnej lub oryginalnie zapakowanych. Niestety ten ostatni sposób jest niepraktyczny, gdyż zazwyczaj kończy się odebraniem ciekłych dóbr osobistych, naganą na forum wycieczki, i podobnych konsekwencji. Kolejnym częstym błędem początkujących meneli wycieczkowych jest tzw. „pójście na całość”, które zazwyczaj kończy się zwróceniem wszystkich wypitych dóbr ciekłych i utratą kontaktu z rzeczywistością (niekoniecznie w tej kolejności).
Spryciarz
Menel bardzo rzadki, aczkolwiek po spotkaniu go masz niejasne wrażenie, że o czymś zapomniałeś. Według żulologów dzieje się tak z powodu olbrzymiej mocy, jaką obdarzeni są spryciarze oraz zdolności telekinezy. Działają w sposób nieprzewidywalny i cieszą się ponurą sławą wśród gatunku meneli. Niektórzy twierdzą, że swoimi tajnymi sposobami okantowali już ludzi na ponad 2000l czystej żołądkowej. Menel wnika do twego umysłu powodując oszołomienie i zamotanie, po czym używa swego Sprytnego Tekstu® aby wyżulić jakieś "tszypiendźiesiąnd" na winiacza.
Rencista dyplomowany
Rzadko spotykany, głównie w miasteczkach nadmorskich, w okolicach portów i plaż. W swoim zawodzie żula specjalizuje się od stosunkowo krótkiego czasu, jednak doświadczenie zdobywa niezwykle szybko porzucając dawne uczciwe i przez to nudne wykształcenie. Łatwo można go poznać po tym, że nigdy nie przyzna się, iż ciężko wycyganione od ciebie pieniądze wyda na wiśnióweczki, zawsze wmówi ci ze to na fajki.
Kupancegłę (zwany też murarzem handlującym)
Wymarły gatunek żula. Okres występowania: środkowy, późny PRL. Jego nazwa pochodzi od odgłosów jakie wydawał. Wiódł bardzo proste życie tzn. podchodził do pierwszej lepszej napotkanej osoby, unosił nad swą głowę cegłę, drugą rękę zaciskał w pięść, a trzecią wystawiał z otwartą dłonią, i (niezależnie do płci) mówił „Kup pan cegłę.” Po pomyślnej transakcji robił to co każdy menel umie robić.
Prawa Żula
Pierwszy raz sformułowane na konferencji żulologów 31 lutego 2009 roku w Parzymiechach Dolnych.
Prawa opisujące własności przestrzeni fizycznej przy założeniach mechaniki fermentacyjnej oraz przyjętej zasady współistnienia alkoholu i hemoglobiny.
Pierwsze prawo żula: „tanie wino jest dobre bo jest dobre i tanie”. Te dwie połączone ze sobą własności kumulując się wzajemnie dążą do nieskończoności zgodnie ze wzorem:
Parser nie mógł rozpoznać (błąd składni): {\displaystyle (dobroć wina) = (pojemność opakowania)*(ilość współbiesiadników)/(cena wina) * temperatura}
Drugie prawo żula: zawartość siarki w winie jest odwrotnie proporcjonalna do ceny wina. Im tańsze wino tym więcej siarki zawiera:
Parser nie mógł rozpoznać (błąd składni): {\displaystyle (zawartość siarki)*(cena wina) = const}
Trzecie prawo żula: stopień upojenia jest wprost proporcjonalny do odczuwanej grawitacji. Im więcej wypijesz tym cięższy się czujesz. Jednostką upojenia jest jeden dup:
Parser nie mógł rozpoznać (błąd składni): {\displaystyle upojenie = (zawartość krwi w alkoholu)*temperatura*(masa własna)*(stała grawitacji)}
Nawalenie się w 3 dupy oznacza trzykrotny wzrost odczuwanej wagi, co może spowodować niekompatybilność mózgu z resztą ciała i zaśnięcie w rowie.
Trochę powiedzeń menelskich
- Piwska mi trzeba!
- Pije, bo mi sie chce, to chyba logiczne jest, nieeeee?
- Nie da ci wódka, ni drogie wina, tego co da ci Mocna Malina.
- Abonent tymczasowo najebany.
- Otwieram wino za swoją meliną.
- Pij wódki, pij wina, na chuj ci rower Ukraina.
- Chlup, bo w dziób.
- Chluśniem, bo uśniem.
- Trzaśniem, bo zaśniem.
- Łykniem, bo odwykniem.
- Golniem, bo pierdolniem.
- Jebniem, bo zbledniem.
- Ma kawaler dorzucić się 50 groszy do winka?
- Lepiej daj mi na jabola, niż księdzowi na merola.
- Nie pijesz, nie żyjesz.
- Jak powiadał stary Kloszard z Mazur: Nie piję, nie jadę!
- Piwo z rana jak śmietana.
- Siema siema o tej porze każdy wypić może.
- Bez wódki rozum krótki.
- Szefie pożycz 3 złote.
- Bo Ci macice na lewą stronę wywróce.
- Raz na ławce, raz pod ławką.
- Palę, piję i żyję.
- Mam ksywę Jabol, wiesz jak jest, rzuć jakieś drobne na wino.
- Ty patrz! Wodę piją.. Jak zwierzęta (menel do menela kiedy zobaczył jak ktoś kupuję mineralkę)
- Czas to pieniądz, pieniądz to piwo, więc chodźmy na piwo bo szkoda czasu.
- Kolego, nie będę owijoł w bawełne, pali nas rura, dej czy pińdzisiąt na wino
- Panie kierowniku, poratuj pan...
- Pyk teściowe w klatkie piersiowe.
- Piłeś – nie jedź, nie piłeś – wypij.
- Robota to głupota, a picie to życie.
- Raz pod wozem, raz nawozem.
- Wię co mówię mowię co wię a że dużą wię to dużo mowię
- Ja wina... nie uważam. (Menel zapytany o opinie na temat nowego wina znanej firmy "Wino").
Sprytne teksty®
Mamy tutaj kilka Sprytnych Tekstów®:
- Panie...panie, panie no... Ja żym jeezd óczciwy łobywatel na lekarstwa dla babki, no...
- Łoj ja żem panie na gurach pracował, żem kozy doił ale jakoś mni tak nurzka boli, no i na jakieź opatrunkiii...
- Panie weź no sie, biednemu pan dasz na bółke albo no coś, nie??
- Ti dobry i uczciwy chłopacak daj że na paliwo do samochodu
- Halo proszem pana, czy mógłbym jakieś sześćpiendziesiont na ketoprom bo wczoraj tak jakos mnie hodnik wplecy walnoł.
Ciekawostki
- Ulubioną grą każdego menela jest Monopoly.
- Ulubionym kwiatkiem każdego menela jest oczywiście Piwonia.
- Ulubionym teleturniejem każdego menela są Żulionerzy.
- A pomieszczeniem naturalnie Piwnica.
- Jest takie przysłowie: „Żul prawdę ci powie”.
- W starożytnym Rzymie było i wino i kwestorzy.
- Menel w odróżnieniu od „normalnego” człowieka w pierwszej kolejności usypia, a dopiero potem samoczynnie się kładzie.
- Czym się różni pijak od alkoholika? Alkoholik chodzi na spotkania AA.
- Kolor oczu menela to najczęściej piwny.
- Motto każdego menela brzmi Żyję by pić, piję by paść, padam by wstać, wstaję by pić, piję by żyć.
Przyśpiewki Menelskie
Provided ID could not be validated.
- "Kolęda"
- Do widzenia, już idziemy
- Za kolędę dziękujemy
- Ażebyście zdrowi byli
- Wiaderkami wódkę pili
- A kubkami nabierali
- I do gęby przytulali...
- "Kolęda2"
- Przybieżeli do butelki we czterech
- A odeszli od butelki na czterech
- Chwała alkoholowi
- Wódce spirytusowi
- A pokój pod płotem...
Galeria
- Alkohole2.jpg
Marzenie każdego menela – półki uginające się od alkoholi
- Gallery 9001 16 73268.jpg
Tak wyglądają ludzie nadużywający alkoholu w miejscach publicznych
- Image015.jpg
Menel na ławce
- Żul.jpg
Menel po ciężkiej nocy
