Gramatyka
Z Nonsensopedii, polskiej encyklopedii humoru
Gramatyka – nauka zajmująca się tym, żeby nie mówić „poszłem” i „przyszłem” oraz jak odróżnić okolicznik od bezokolicznika. W szkołach przedśrednich jest elementem większej afery, zwanej język polski. Służy głównie do straszenia uczniów terminologią: przypadki, imiesłowy, przydawki, spółgłoski itd.
Znani gramatycy[edytuj • edytuj kod]
- Jan Miodek – rzadko kto naprawdę go rozumie, ale wszyscy lubią, bo jest sympatyczny i ładnie wypada w telewizji.
- Jerzy Bralczyk – językoznawca. Lubiany, bo na dużo pozwala[1] i nie tępi niektórych, niekoniecznie będących błędami, błędów.
- Jacek Kurski – pionier nowych form gramatycznych, np. powiedziałem Donaldu Tusku.
- Kali (z W pustyni i w puszczy) – twórca nowych konstrukcji gramatycznych w języku polskim.
- Ferdynand Kiepski – językoznawca. Jako pierwszy na świecie, wymyślił słowo dupa, które oznacza końcowy odcinek przewodu pokarmowego+pośladki. Narząd ten służy głównie do przykładania porami wieczorowymi do ud kobiecych i uwalniania nadmiaru gazów.
Przypisy
- ↑ Wikipedia nazywa to inkluzjonizmem
To jest tylko zalążek artykułu z dziedziny językoznawstwa. Jeśli nie jesteś Ruskiem z bazaru – rozbuduj go.