Juliusz Słowacki

Z Nonsensopedii, polskiej encyklopedii humoru
Ujednoznacznienie „Słowacki” przekierowuje tutaj. Zobacz też język słowacki.

Język Juliusz Słowacki (ur. 4 września 1809 w Krzemieńcu, zm. 3 kwietnia 1849 w Paryżu) – polski poeta, mesjasz, dyskalkulik, piwosz , urodził się na przedmieściach Warszawy, by dać przykład, że nawet ludzie ze slamsów mogą dojść na szczyt.

Gdy jego matka zamordowała ojca jego przyrodniej siostry, a swojego męża i znanego kochanka Izabeli Łęckiej, wyjechał do Wilna studiować psychologię alkoholików. Po bacznych obserwacjach zaskoczył uczniów znanego liceum gdzieś tam na Galicyi swoim tomikiem poezji, w którym w niezwykle subtelny sposób odsłania swe upodobania do homoseksualizmu oraz do grania w pokera rozbieranego. Posiadał tak zwany kompleks Edypa, przez co musiał opuścić swą ojczyznę, Rosyję. Lecąc do Londynu wpadł na zgraje białych murzynów którzy zabrali mu telefon i kamyk i kartę kredytowa i kartę debetową i zdjęcie mamy i jakiejś gołej małej dziewczynki i jeszcze mu zabrali telefon, nie wspominając juz o kamieniu na którym miał wyryty kod pin do telefonu. Kamień zaginął i dopiero po długim okresie odnaleziono go w domu Mickiewicza. Okazało się że to były ziomki Adasia. A jaki z tego morał ? Kombajnem się nie ogolisz jak powiadał wielki uczony Gracek. Julek walnął focha na wszystkich i siedział miesiąc w Londynie nie dając znaku życia. Z opowiadań jego siostry wynika że był jedynakiem. Będąc w Szwajcarii pracował w Chinskim barze i mieszał bigos kolanami. Właśnie dlatego był rudym blondynem z czarnym owłosieniem na głowie. Bigos był źródłem jego inspiracji o czym przekonujemy się czytając Władce Pierścieni. Miał Brata bliźniaka i i tatę. Nie wiemy jaki posiadał procesor i kartę graficzną. Miał dwa zęby jadowe i jeden zwykły.

Gdy wystąpił z klubu AA, postanowił obrazić Mickiewicza, co zresztą zakończyło się niepowodzeniem i poniżeniem jego samego- nasz wieszcz Adam chwycił go za kołnierz i wyrzucił z biby nazywając jego poezję „świątynia bez Boga”. Umarł jako kawaler, ponieważ miał olbrzymie baki, poczerniałe zęby i łysinę. Po śmierci stał się jednym z trzech dyżurnych polskich wieszczy. Według Gombrowicza Słowacki wielkim poetą był, ponieważ sło-wacki wiel-kim po-etą, sło-wacki, wa-cki, mu-cha i pchła. Leży w jednym grobie na Wawelu ze swoim najlepszym przyjacielem Mickiewiczem.

Szablon:Stublit