Kanapka

Z Nonsensopedii, polskiej encyklopedii humoru

Kanapka (a właściwie kanapka z serem[1]) – twór złożony z pysznych trójkącików, będących najbardziej elementarnymi cząstkami w kanapce. Składają się one na 2 stany tego, z czego zbudowana jest kanapka, czyli na ser i chleb, pomiędzy które wciśnięta jest cienka warstwa masła.

Tutaj widzimy co się może stać, jeśli Kanapkę Z Czymś Więcej Niż Ser pozostawimy samą sobie w nieodwiedzanych przez nikogo zakamarkach plecaka, lodówki lub łóżka.

Wykonanie

Jedną z najbardziej popularnych kanapek, tradycyjną „kanapkę z serem” wykonuje się następująco:

  1. Bierzemy chlebek i kroimy dwie kromeczki o grubości ok. 8 mm.
    1. Bardzo ważnym jest, żeby to był chlebek, bo jeśli weźmiemy bułkę, to nie zrobimy „kanapki z serkiem” tylko „bułkę z serkiem”.
    2. Jeśli chlebek jest „krojony”, to ta czynność w robieniu kanapki nie występuje.
    3. Przy krojeniu należy zachować ostrożność i jeśli jesteś młodym kucharzem, to niech w tej czynności pomoże ci ktoś dorosły.
  2. Gdy mamy już dwie ukrojone kromki, jedną z nich smarujemy masełkiem.
    1. Ważne jest, żeby masełko nie było zbytnio zmrożone, bo wtedy nici ze smarowania, a co za tym idzie – nici z kanapki.
    2. I znowu, jeśli jesteś młodym kucharzem, niech kanapkę posmaruje ktoś dorosły.
    3. Po posmarowaniu pewnym jest, że chlebek z masełkiem nam upadnie masłem do dołu, tak że na początku należy ukroić 3 kromki chleba, żeby mieć nową na posmarowanie masełkiem.
  3. Posmarowaną kanapkę układamy na ozdobnym talerzyku i przechodzimy do krojenia sera.
    1. Ser powinien być żółty, o nieprzyjemnym zapachu, bo wiadomo, że im bardziej ser „śmierdzący”, tym smaczniejszy.
    2. Jeśli chcemy, aby koszt kanapki nie był zbyt duży, można wziąć serek pachnący.
  4. Pachnący ser delikatnie kroimy na plastry, zachowując prostopadłość ostrza noża krojącego w stosunku do blatu.
    1. Gdy nie masz zbyt siły lub jesteś młodym kucharzem, niech i w tej czynności pomoże ci dorosły.
  5. Ukrojony serek układamy na posmarowanej masełkiem kromeczce i przykrywamy drugą, suchą od góry.

Zastosowanie:

Kanapkę można: jeść, rzucać nią, przyklejać do sufitu, przyklejać do ścian i zrobić z niej broń biologiczną. Za pomocą magicznego urządzenia jakim jest toster można ją:/przemienić/transmutować/zmutować/przemienić/zamienić światami/ulepszyć/level upować/upgrade'ować na tosta. Według Jacka z Familiady jest to najmniej przydatny przedmiot szkolny w życiu.

Sposoby jedzenia:

  1. Na "berserka"
  2. Na "chirurga"
  3. Normalnie
  4. Normalnie z ciamkaniem
  5. Przez odbyt
  6. Włożyć bezpośrednio do żołądka (może byc w kawałkach, ale nie musi)
  7. Religijnie
  8. Na "anemika"
  9. Na "raz"
  10. Pałeczkami
  11. Na "bulimika"
  12. Z wielkim szacunkiem
  13. Na "poetę"
  14. Na "maniaka"
  15. Na "kochanka/kę"

Przypisy:

  1. Uwaga! Istnieją też inne rodzaje kanapek!


Artykuł ten zawiera udostępnione na licencji GNU FDL (lub jakoś tak) treści pochodzące w pierwotnej wersji ze strony z artykułami bezsensownymi lub z listy stron do usunięcia, zamieszczonych w Wikiencyklice. Pierwotny autor nieznany, gdyż najprawdopodobniej dostał niestrawności po bananie.