Linkin Park
– Jeżeli ktoś nosi spodnie od dresu i bluzę Mayhem, to jest pozerem metalowcem, czy pozerem dresem?
– Jest z Linkin Parku.
- Najlepsza definicja zespołu
Linkin Park[1] (ang. Linkujący Park) – amerykański zespół rockowy, pop, metalowy, rapcore'owy, pop rockowy. Dobrzy koledzy Davida Copperfielda, po wydaniu nowej płyty zawsze tajemniczo znikają.
Skład
- Chester Bennington – wokal, czasami gitara (bardzo, bardzo rzadko)
- Mike Shinoda – rap, klawisze, gitara, fortepian i to co się jeszcze nasunie
- Mr Hahn – DJ
- Phoenix – gitara, chórek, wiolonczela
- Brad Delson – gitara, fortepian
- Rob Bourdon – perkusja, fortepian
Historia
Zespół powstał w 1996 roku jako "Ksero". Przez 4 lata nagrali kilka piosenek i zmienili nazwę. Trwało by to wiecznie, gdyby do zespołu nie doszedł Chester. Kazał im ruszyć dupy do przodu i w 2000 roku zespół wydał debiutancką płyte "Hybrid Theory". Chłopcy zyskali popularność, zgarneli pieniądze i kilka nagród. Wtedy postanowili, że ich druga płyta będzie z remixami starych utworów. Tak powstała "Reanimation". Oczywiście płyta spotkała się z krytyką fanów. W 2003 roku wydali drugą "normalną" płytę - "Meteora". Zyskali kolejnych fanów, zgarneli kolejne nagrody, zarobili dużo $ i znów znikli (wprawdzie wydali płyte koncertową oraz wspólnie z Jay-Z płytę z remiksami, ale kto o tym pamięta). W 2007 roku wydali kolejną (narazie ostatnią) płytę. Mimo iż zawierała ona nowe utwory, nikomu się ona nie spodobała. Członkowie zespołu się popłakali i znów znikneli (choć w 2007 byli w Chorzowie, a w 2008 wydali płytę koncertową). Nagle po 3 latach wydali kolejną płytę (14 września 2010) której tytułem jest "Tysiąc Słońc" "(A Thousand Suns)" czyli po prostu naoglądali się "Pitch Black" . Wszyscy ich ochrzanili nawet fani, więc oni ochrzanili fanów że wcale nie są fanami. Mimo wszystko płyta zyskała status złotej. Oni znowu zarobili mnóstwo $ więc pewnie znowu znikną.
Styl
Mike Shinoda od zawsze czuwał nad warstwą raperską, którą dodawał do już nagranych ryków Chestera Benningtona. Było ostro i buntowniczo, a patronat nad karierą zespołu sprawowało graffiti. Wszyscy zachwycali się, że wychodzi to dosyć nowatorsko, więc – żeby wychodziło jeszcze lepiej – na Minutes to Midnight uspokojono wokal do tego stopnia, że przy Linkinach spokojnie możesz na potupance pobujać „przytulańca”.
Popularność
Przez regularne kupno naszywek i koszulek, fani wspierają zespół finansowo. Linkin Park zyskało popularność u nastolatek, które usłyszały ich piosenkę w Zmierzchu. Są również normalni fani Linkinów, jednak jest to bardzo nieliczna grupa osób.
Fani i Antyfani
Przeciętny fan uważa, że słucha prawdziwego, niepowtarzalnego, świętego Rocka, wychwalając przy tym oryginalność i pomysłowość zespołu. Przeciętny antyfan uważa Linkinów za zdrajców, którzy świętego Rocka połączyli z wieśniackim popem i rapem. Przeciętny NORMALNY człowiek, zastanawia się, o co tu w ogóle chodzi.
Na koncertach
Atmosfera na koncertach Likninów jest nietypowa, okrzyki widowni są krótkie, ciche, a piosenek słucha się prawie jak z albumu studyjnego. Jak na zespoł określany mianem nowatorskiego i pomysłowego, efekty koncertowe się mierne i kijowe.
