Programowanie na kartce: Różnice pomiędzy wersjami
Z Nonsensopedii, polskiej encyklopedii humoru
M (Dodaję szablon {{stopka}}) |
(+) Znaczniki: edytor wizualny zrewertowane |
||
Linia 10: | Linia 10: | ||
* a także ból nadgarstka oraz dolnej części pleców; |
* a także ból nadgarstka oraz dolnej części pleców; |
||
* podczas pisania na kartce automatycznie odbywa się proces stratnej kompresji tekstu. |
* podczas pisania na kartce automatycznie odbywa się proces stratnej kompresji tekstu. |
||
*pomysłodawcą jest Maciej Cichoń. |
|||
== Zobacz też == |
== Zobacz też == |
Wersja z 12:06, 20 mar 2023
Programowanie na kartce – nowoczesny paradygmat programowania, w którym podstawowym narzędziem pracy jest kartka A4 (koniecznie w kratkę!) oraz długopis z czarnym wkładem. Tak napisany program można skompilować przy pomocy kompilatora biologicznego składającego się z zestawu: oczy, mózg, dłoń. Paradygmat szeroko stosowany przez studentów pierwszego roku na wiodących polskich uczelniach, stających w rankingach w szranki z MIT i Harvardem.
Programowanie na kartce ma na celu odsiewać najsłabsze jednostki, które bez pomocy komputera nie potrafią zaimplementować nawet głupiego B-drzewa.
Cechy
Na podstawie wieloletnich[1] badań nad programowaniem na kartce, eksperci wysnuli następujące wnioski:
- programowanie na kartce nie przynosi żadnych namacalnych korzyści;
- u ludzi stosujących ten paradygmat zaobserwowano zwiększony poziom kortyzolu;
- a także ból nadgarstka oraz dolnej części pleców;
- podczas pisania na kartce automatycznie odbywa się proces stratnej kompresji tekstu.
- pomysłodawcą jest Maciej Cichoń.
Zobacz też
Przypisy
- ↑ Spowodowanych wielokrotnym zaliczaniem jednego przedmiotu
Zobacz więcej artykułów w portalu o informatyce.