Ruch Chorzów

Szablon:Klub piłkarski infobox Ruch Chorzów – wielosekcyjny polski klub sportowy założony 20 kwietnia 1920 w Bismarkhucie (niem. Bismarckhütte, od 1 stycznia 1923 Hajduki Wielkie; dziś Chorzów Batory, dzielnica Chorzowa), jeden z najbardziej utytułowanych klubów piłkarskich w Polsce. 14-krotny mistrz Polski, 3-krotny zdobywca Pucharu Polski. Obecnie gra w ekstraklasie.

Poza obecnie niezależną sekcją piłki nożnej najbardziej zasłużyły się także sekcja żeńska piłki ręcznej (dziewięciokrotne Mistrzynie Polski) oraz męska kolarstwa szosowego.

Informacje ogólne

Stadion Ruchu Chorzów

• Pełna nazwa: Ruch Chorzów Spółka Akcyjna
• Data założenia: 20 kwietnia 1920
• Data założenia SSA: 27 grudnia 2004
• Data przejęcia klubu przez SSA: 27 stycznia 2005
• Barwy: niebiesko-białe
• Przydomki klubu używane przez kibiców: "Niebiescy", "Niebieska eRka", "HKS" (od "Hutniczy Klub Sportowy", oficjalnie nigdy nie wystąpiło w nazwie)
• Adres: Chorzów 41-506 ul. Cicha 6
• Stadion: Chorzów 41-506 ul. Cicha 6
• pojemność - 10 000, wszystkie miejsca siedzące, 1000 pod zadaszeniem; nieoficjalnie ok. 13 000;
• oświetlenie - 1715 luksów
• data zainstalowania oświetlenia - 1 września 1968
• wymiary - 107 x 67 m
• wstęp:

  TRYBUNA:

  Loża VIP + Parking: 600 zł

  Loża + Parking: 500 zł

  Loża Skrajna + Parking: 400 zł

  trybuna górna - 40 zł

  trybuna dolna - 25 zł

  SEKTORY:

  dzieci do lat 7: bezpłatnie (warunkiem posiadanie specjalnego identyfikatora)

  młodzież od 8 do12 lat, oraz kobiety: 5 zł (warunkiem posiadanie specjalnego identyfikatora)

  młodzież od 13 do 16 lat oraz seniorzy powyżej 65 lat: 10 zł (warunkiem posiadanie specjalnego identyfikatora)

  mężczyźni powyżej 16 roku życia oraz kibice nie posiadający przysługującego im identyfikatora: 15 zł

  koszt wyrobienia identyfikatora: 10 zł

• Rekord frekwencji: 85 000 widzów (Stadion Śląski):

  Ruch Chorzów - ACF Fiorentina (1:1) (16 sierpnia 1971)

  Ruch Chorzów - Gwardia Warszawa (3:2) (7 września 1973)

• Prezes: Katarzyna Sobstyl

Historia sekcji piłki nożnej

Początki i lata 1920-1932

Datą założenia Ruchu jest 20 kwietnia 1920, kiedy to po raz pierwszy odbyło się założycielskie zebranie klubu w Domu Związkowym w Bismarkhucie, w którym wzięło udział czterdzieści osób. Głównym inicjatorem i założycielem klubu był działacz sportowy Alojzy Budniok. W składzie wybranego zarządu znalazło się 9 osób: wiceprezes Paweł Kiełbasa, skarbnik Edward Supernok, kierownik sportowy Franciszek Bartoszek, sekretarz Bernard Skop, Paweł Skop, Sylwester Golasz, Teofil Paczyński, Jakub Szweda i Stanisław Sojka. Pierwszym prezesem został nauczyciel z Klimzowca, Paweł Koppa. Za nazwę klubu obrano "Ruch", której pomysłodawcą był Edward Supernok. Nazwa ta miała nawiązywać do śląskich ruchów powstańczych. Nie do końca jest jednak wyjaśniona oficjalna, pełna nazwa klubu przez pierwsze lata istnienia. Po pierwsze przynależność państwowa gminy nie była jeszcze rozstrzygniona, więc w latach 1920-1922 używano dwujęzycznych, podwójnych nazw urzędowych: "Bismarckhütte Oberschlesien/Bismarkhuta Górny Śląsk", a w obiegu pojawiała się też nazwa Hajduki Wielkie, którą gmina oficjalnie przybrała 1 stycznia 1923. Dodatkowo pewne źródła podają, iż w trakcie powstania klubu w Bismarkhucie nie posiadał on w nazwie członu "Ruch", które dodano dopiero w 1922, gdy już pewna była przynależność państwowa Hajduk Wielkich, jest to jednak pogląd nie potwierdzony w wielu innych źródłach, wręcz go zaprzeczających. Przydomek "Niebiescy" przylgnął do piłkarzy już w latach dwudziestych. Ruch Chorzów przed 1939 rokiem był jednoznacznie kojarzony z powstańcami śląskimi i polskimi patriotami, spośród których głównie rekrutowali się kibice^{[potrzebne źródło]}. Kibice niemieccy kibicowali innym klubom^{[potrzebne źródło]}. Nie przypadkiem pierwszy mecz rozegrano 3 maja 1920 roku, w dniu uchwalenia Konstytucji trzeciomajowej. Pierwszy mecz, z Orłem Józefowiec, zakończył się wygryną piłkarzy Ruchu 3:1. Jako pierwszy na listę strzelców w klubowych kronikach zapisał się Wiktor Prukop. W 1921 Ruch powoli rozpoczął ugruntowywać swoją piłkarską pozycję w regionie zajmując 3. miejsce w rozgrywkach Klasy A (śląskiej I ligi). "Niebiescy" zostali w 1922 roku pierwszymi mistrzami nowego okręgu piłkarskiego w strukturach polskiej piłki, Górnego Śląska, tym samym zostając pierwszymi reprezentantami śląskiej ziemi w finałach mistrzostw Polski, podejmując 29 lipca tego samego roku o godzinie 17:00 Cracovię. Spotkanie zakończyło się przegraną 2:8 (2 bramki Maksymiliana Koeniga). W końcowym rozrachunku bismarkhutcy piłkarze w konfrontacji ze wspomnianą drużyną krakowską, Pogonią Lwów i WKS'em Lublin okazali się najsłabsi. Jeszcze słabszy w wykonaniu piłkarzy był następny sezon - ostatnie miejsce w Klasie A. Jesienią jednak dochodzi do reorganizacji A-klasy (z powodu przenosin kilku klubów z niemieckich rozgrywek) i klub zakwalifikował się na następny sezon, który odbył się rok później. Tym razem piłkarze włączyli się już w walkę o mistrzostwo Śląska, ostatecznie kończąc sezon na drugim miejscu tuż za "rywalem zza miedzy" - AKS-em Królewska Huta. W 1925 roku nie odbyły się rozgrywki klasy A, w zamian okręgowy związki piłki nożnej w sierpniu zorganizował Puchar Stanisława Fliegera, finał którego odbył się w styczniu 1926 pomiędzy Ruchem a 06 Załęże, wygrany przez hajduczan 3:2. Była to zarazem kwalifikacja do pierwszej i jedynej edycji przedwojennego Pucharu Polski i po pomyślnym losowaniu fazy ogólnokrajowej "Niebiescy" od razu przystąpili do meczu półfinałowego z późniejszym triumfatorem Wisłą Kraków w Krakowie (4 lipca 1926), przegranego 0:1. Dwa tygodnie po tym spotkaniu Ruchowi znów udaje się wywalczyć Mistrzostwo Górnego Śląska w A-klasie, jednak i tym razem na szczeblu ogólnopolskim niezbyt wiele wywalczył. Pod koniec roku Ruch po raz drugi zwycięża w Pucharze Fliegera.

W 1927 Ruch znalazł się w gronie założycieli Ligi Polskiej. Pierwszy mecz piłkarze rozegrali na wyjeździe, choć w roli gospodarza, z 1. FC Katowice przegrywając 0:7. Pierwsze trafienie do siatki zaliczył Józef Sobota w 3. kolejce, w meczu z Łódzkim Klubem Sportowym (1:3). Ten sam zawodnik, będący jednym z najbardziej wyróżniających się zawodników klubu lat dwudziestych, w tym samym roku 4 lipca trafia do reprezentacji narodowej jako pierwszy w historii zawodnik Ruchu. Debiut był udany: wygrana w meczu z Estonią 2:0, a on sam zapisał się na listę strzelców. Lata dwudzieste z pewnością nie należą do najlepszych w historii, a Ruch był drużyną "środka tabeli". Grali jednak na tyle uczciwie, że w 1929 zostali nagrodzeni "Pucharem Dżentelmenów" dla grających najbardziej fair-play w Polsce.

Złote lata 1933-1939

Plik:Ruch Chorzów 1936.jpg

Mistrzowie Polski 1936. Na zdjęciu od lewej: Peterek, Wilimowski, Badura, Kubisz, Czempisz, Wodarz, Giemsa, Górka, Tatuś, Zorzycki, Dziwisz

Mecz z "Wartą" Poznań, przy piłce Wilimowski. Maj 1937

W 1933 roku "Niebiescy" zdobywają Mistrzostwo Polski i nie rozstają się z nim przez następne trzy sezony (1934, 1935, 1936). Pod opieką Huty Batory klub z Hajduk Wielkich wzmacnia się coraz bardziej, a zimą 1933 roku pozyskuje Ernesta Wilimowskiego z 1.FC Katowice za 1000 zł (kilkukrotny Król strzelców), pod koniec sezonu 1934 zatrudnia pierwszego w historii trenera - Gustava Wiesera. W tych latach zasłużyli się także: Gerard Wodarz, Teodor Peterek, Edmund Giemza. Mimo braku zorganizowanych rozgrywek na skalę europejską klub z Hajduk Wielkich rozgrywał towarzyskie, zagraniczne spotkania między innymi z Bayernem Monachium (1:0 dla "Niebieskich" po strzale Teodora Peterka), VfB Stuttgart (wygrana Ruchu 5:4 po trzech bramkach "Eziego" i dwóch Gerarda Wodarza), za co zostali nagrodzeni przez Ministerstwo Spraw Zagranicznych za najlepsze wyniki na arenie międzynarodowej. W 1935 piłkarze z Hajduk Wielkich doczekali się własnego stadionu. Po czterech z rzędu mistrzostwach przyszła kolej na 3. miejsce w 1937, rok później na 1. miejsce. W niedokończonym z powodu wybuchu II wojny światowej sezonie 1939 Ruch Chorzów (w kwietniu 1939 roku gminę Hajduki Wielkie włączono do Chorzowa) prowadził z dorobkiem 18 punktów nad drugą w tabeli Wisłą Kraków (16 punktów).

Likwidacja klubu przez niemieckie władze (1939-1945)

Po wybuchu wojny w 1939 roku niemieckie władze okupacyjne zlikwidowały klub i na jego miejsce powołały Bismarckhütter Ballspiel Club (później Bismarckhütter Sport Vereingung 1899 e.V), gdzie dalej grała część przedwojennych graczy Ruchu.

Reaktywacja klubu i lata 1945-1960

Pierwsze próby reaktywacji klubu nastąpiły 27 lutego 1945 roku. Oficjalnie klub rozpoczął działalność 4 marca 1945, kiedy to odbyło się walne zgromadzenie działaczy klubowych, którzy wyłonili nowego prezesa: Feliksa Kurcza.

15 marca 1945 roku Ruch rozegrał pierwszy powojenny mecz, derbowy, z AKS-em Chorzów remisując 2:2.

W 1948 roku wznowiono ogólnokrajowe rozgrywki w piłce nożnej na szczeblu I ligi, do których "Niebiescy" zakwalifikowali się m.in. po wygranym dwumeczu z Widzewem Łódź 11:1 i 9:1. Z końcem sezonu Ruch uplasował się na 3. miejscu. W klubie grał już wychowanek i przyszła gwiazda piłkarska Gerard Cieślik. W 1950 "Niebiescy" zdobyli tytuł wicemistrza Polski, by rok później zdobyć Puchar Polski i tym samym decyzją PZPN podjętą przed rozpoczęciem sezonu, Mistrzostwo Polski (w ten sposób chciano uhonorować zwycięzcę reaktywowanych rozgrywek pucharowych w Polsce, podnieść jej rangę i zainteresowanie; Ruch ukończył rozgrywki ligowe na 6. miejscu). Dzięki m. in. Henrykowi Alszerowi, Ewaldowi Cebuli, Gerardowi Cieślikowi, Czesławowi Susczykowi, Ryszardowi Wyrobkowi "Niebiescy" zdobywają kolejne tytuły Mistrza Polski w 1952 i 1953 już na tradycyjnych zasadach. W 1954 mógł zdobyć czwarte z rzędu mistrzostwo Polski, jednak remis 1:1 z Gwardią Warszawą w ostatniej kolejce zniweczyło tą szansę, a postawa Gwardii rzekomo miała być karą za wygraną Ruchu w meczu towarzyskim z Dynamem Kijów 5:0 (1 listopada 1954, bramki: Pohl 29, Cieślik 57, 88, Suszczyk 66, Alszer 79).

W międzyczasie na Górnym Śląsku wzrastają w siłę lokalni rywale: Polonia Bytom (Wicemistrz Polski 1952 i Mistrz 1954) oraz Górnik Zabrze. Pierwsze spotkanie z "odwiecznym rywalem zza miedzy" odbyło się 18 marca 1956 w Chorzowie, porażka Chorzowian 1:3 zapoczątkowała zażartą rywalizację o prym w regionie trwającą aż do dnia dzisiejszego. Tuż po zakończeniu kariery przez Gerarda Cieślika w 1959 Ruchowi udaje się jeszcze zwyciężyć ligę w 1960 roku.

Rywalizacja z Górnikiem Zabrze (1961-1978)

Dominację Górnika Zabrze (5 mistrzostw z rzędu) udało się przerwać w sezonie 1967/68, na Stadionie Śląskim przy widowni 80 tys. kibiców w decydującym starciu Ruch pokonał Górników z Zabrza 3:1. Jeszcze w tym samym sezonie również na Stadionie Śląskim przy widowni 100 tys. kibiców nie udało się jednak odebrać Górnikowi Pucharu Polski po porażce 0:3. Najcenniejsi gracze tych czasów to: Bronisław Bula, Antoni Nieroba, Antoni Piechniczek, Eugeniusz Faber, Zygmunt Maszczyk, Józef Janduda.

Powrót na szczyt ligowych zmagań nastąpił w 1973/74 i 1974/75, także w tym samym czasie Ruch zdobył Puchar Polski (1974), a także doszedł do ćwierćfinału Pucharu UEFA i ćwierćfinału Pucharu Europy. W połowie lat 70' najbardziej wyróżniali się gracze: Bronisław Bula, Zygmunt Maszczyk, Joachim Marx pod wodzą trenera Michala Vicana.

Sezonowe wzloty, pierwszy spadek, powrót w chwale (1978-1989)

Sezon 1977/78 cechował się wyjątkowo słabą dyspozycją dwóch największych klubów Górnego Śląska Górnik Zabrze spadł do drugiej ligi, a Ruch ostatecznie utrzymał się w elicie piłkarskiej, by w kolejnym sezonie odnieść sukces i wywalczyć 13. Mistrzostwo Polski, dzięki lepszemu bilansowi bezpośrednich spotkań z Widzewem Łódź.

Aż do sezonu 1986/87 Ruch Chorzów był jedyną drużyną, która rywalizowała we wszystkich oficjalnych rozgrywkach o Mistrzostwo Polski w I lidze. Jednak po przegranej w barażach o utrzymanie z Lechią Gdańsk (1:2 i 1:2) "Niebiescy" opuścili szeregi Ekstraklasy, by tylko po jednym sezonie spędzonym w II lidze powrócić i jako beniaminek zdobyć tytuł Mistrza Polski w 1988/89. W drużynie grali m. in.: Mieczysław Szewczyk, Dariusz Gęsior i Krzysztof Warzycha.

Lata 1990-2003

Lata 90. czyli okres po tzw. reformach ustrojowych, to dla chorzowskiego klubu nie najchlubniejszy w historii czas, pojawiły się kłopoty finansowe, pieniądze z transferu Krzysztofa Warzychy do Panathinaikosu Ateny szybko się skończyły, a zespół jako Mistrz Polski sezon 1989/1990 zakończył rozgrywki zaledwie na 12. miejscu, a następny sezon na 13. pozycji. W sezonie 91/92 "Niebiescy" grali lepiej kończąc sezon na 5. pozycji. Następny sezon uwieńczony został wyższą - 4. pozycją podczas gdy rezerwy klubu doszły do finału PP, gdzie przegrały z GKS Katowice ,który zdobył swój trzeci Puchar Polski w piłce nożnej . Kolejny sezon to 7. miejsce. W sezonie 1994/95 zakończył na 17. miejscu i drugi raz w historii chorzowianie zostali zdegradowani do II ligi. Pobyt w II lidze trwał jak za pierwszym razem tylko jeden sezon i z 2. miejsca (za Odrą Wodzisław) i dzięki pracy trenera Jerzego Wyrobka szybko awansował do Ekstraklasy równocześnie zdobywając Puchar Polski (1995/96). Piłkarze nie potwierdzili wysokiej dyspozycji w sezonie 1996/1997 (14. miejsce) mając tyle samo punktów co GKS Bełchatów Ruch uchronił się przed spadkiem dzięki lepszej różnicy bramek i lepszemu bilansowi bezpośrednich spotkań (w dwumeczu dwa razy 2:0). Kolejny sezon wypadł nadspodziewanie dobrze: 6. miejsce a koronę króla strzelców z 14 golami zdobył Mariusz Śrutwa. W 1998 udało się awansować do finału Pucharu Intertoto - gdzie klub musiał uznać wyższość FC Bologna (0:1,0:2). Sezon 1998/1999 skończyli na 10. pozycji, a następny ostatnim znaczącym sukcesem w historii klubu: 3. miejsce w 1999/2000, dwa kolejne sezony to odpowiednio 6. i 7. miejsce (grupa mistrzowska).

Występy w II lidze (2003-2007)

Zdecydowany kryzys w klubie nastąpił w sezonie 2002/2003 kiedy to "Niebiescy" po raz trzeci w historii spadli do II ligi. Nie udało się powrócić w ciągu jednego roku (tak jak poprzednio) w szeregi najlepszych, polskich drużyn. Narastające długi uniemożliwiły wypłatę wynagrodzeń piłkarzom, którzy masowo opuszczali klub. PZPN zakazał wykonywania transferów, a dług przekroczył 7 mln zł^{[potrzebne źródło]}. Sezon 2003/2004 Ruch ukończył na 11. miejscu i po raz pierwszy w historii Niebieskim groziło zdegradowanie do III ligi. Po spotkaniach barażowych ze Stalą Rzeszów (1:1 i 2:0) widmo spadku zostało zażegnane. W następnym sezonie długi Ruchu sięgnęły 11 mln zł^{[potrzebne źródło]}, a z funkcji prezesa klubu zrezygnował Krystian Rogala. Klub zamieniono w Sportową Spółkę Akcyjną i zyskała nowego sponsora. Po warunkowym uzyskaniu licencji na grę w II lidze, początkowe mecze rozgrywane były bez udziału publiczności, a potem z ograniczonej liczbie, a długi przekroczyły 15 mln zł^{[potrzebne źródło]}. Jesienią 2005 roku stworzono nową sportową spółkę akcyjną, na czele której stanął Mariusz Klimek, a klub miał się włączyć w walkę o awans do I ligi, jednak ostatecznie zajął pozycję 14. i po barażach ze Zniczem Pruszków (4:2 i 0:2) utrzymał się w drugiej lidze. W kolejnym sezonie 2005/2006 zespół zajął siódme miejsce w II lidze. W sezonie 2006/2007 doszło do odejścia z klubu Mariusza Śrutwy, na nowe miejsca sprowadzono kilku zawodników doświadczonych grą I-ligową, a nawet reprezentacyjną (Tomasz Sokołowski I). Jesienne rozgrywki klub zakończył na pierwszej pozycji w ligowej tabeli (z równą liczbą punktów co Zawisza Bydgoszcz (mecz bezpośredni 2:0 na korzyść "Niebieskich"; później Zawisza wycofał się z rozgrywek). Dużym echem odbiła się wygrana 2:1 z ówczesnym liderem Orange Ekstraklasy i wicemistrzem Polski Wisłą Kraków na jej własnym stadionie w 1/8 finału Pucharu Polski. Dobra postawa w rundzie wiosennej zaowocowała awansem do Orange Ekstraklasy.

Orange Ekstraklasa

Mural z logo klubu, Chorzów Stary (2009)

Ruch Chorzów od sezonu 2007/2008 miał ponownie znajdować się w szeregach pierwszoligowców, lecz w dniu 18 lipca 2007 Komisja Odwoławcza ds. Licencji Polskiego Związku Piłki Nożnej odmówiła przyznania pierwszoligowej licencji klubowi i Ruch miał zagrać w danym sezonie ponownie w II lidze. Ruch odwołał się od tej decyzji. 23 lipca 2007 klubowi przyznano ostatecznie decyzję o przyznaniu licencji na grę w I lidze. Do klubu zostali sprowadzeni Lilo, Pavol Baláž, Martin Fabuš i Toni Golem. Klub opuścił utalentowany zawodnik Piotr Ćwielong oraz Grzegorz Misiura, który został zawodnikiem Polonii Słubice. Jesień była dla Niebieskch dosyć średnia choć na półmetku nie groził im spadek zajęli oni 11 miejsce. Wiosną doszło do wielu transferów drużynę opuścili: Mikulenas, Lilo, Bonk, Klaczka, Sokołowski, Łudziński. Zastąpiono innymi lepszymi zawodnikami: Nowacki, Pilarz, Grodzicki, Brzyski czy wypożyczony do końca sezonu Ćwielong. Przyniosło to efekty bardzo szybko najpierw przy 41 tys. widowni na Stadionie Śląskim pokonali Górnika Zabrze 3:2 a potem na wyjeździe pokonali Koronę Kielce 2:0. W 24 kolejce Ruch przegrał z liderem Wisłą Kraków 0:2. Porażka ta była już 3 z rzędu w lidze. Przyszło jednak przełamanie i wygrana z Odrą Wodzisław 3:2, a następnie remisy z Polonią Bytom (1:1), Legią Warszawa (0:0), ŁKS-em Łódź (1:1), a na zakończenie wygrana 4:0 z Jagiellonią Białystkok. Rozgrywki Ruch zakończył na 10. miejscu.

Ruch w polskich rozrywkach ligowych

Ruch przystąpił do oficjalnych polskich rozgrywek ligowych w 1922, przy tym wygrywając w tych pierwszych oficjalnych mistrzostwach nowego okręgu piłkarskiego województwa śląskiego, w których uczestniczyło 38 drużyn. Do czasu powstania ogólnopolskiej ligi w 1927 uczestniczył we wszystkich czterech edycjach najwyższej klasy ligowej regionu (A-klasy), dwukrotnie ją wygrywając, raz zajmując drugie miejsce a raz szóste. W 1927 znalazł się w gronie założycieli ogólnopolskiej ligi, w której do roku 1939 jako jedyny śląski klub uczestniczył we wszystkich 13 edycjach I ligi (w tym niedokończonej z 1939), 5-krotnie kończąc rozgrywki na pierwszym miejscu. W 1947 zakwalifikował się do reaktywowanej ekstraklasy i grał w niej nieprzerwanie do sezonu 1986/1987, będąc w trakcie niego jedynym klubem uczęstniczącym we wszystkich dotychczasowych 52 (53, wliczając 1939) edycjach ligowych mistrzostw Polski. Do tej pory w drugiej lidze przebywał 6 sezonów (1987/1988, 1995/1996, 2003/2004-2006/2007). W szeregi ekstraklasy powrócił w sezonie 2007/2008, który był jego 68. występem w tej klasie rozgrywkowej. Trzynastokrotnie kończył I ligę na pierwszym miejscu, a drugą dwukrotnie.

Podsumowanie występów Ruchu w polskich rozgrywkach ligowych:

Liga/grupa	Sezon/runda	Miejsce/il. drużyn	Nazwa	Mecze	Z/ za 3	R	P/ za 3	Punkty	Bramki	Uwagi
ND	1920	ND	KS Ruch Bismarkhuta	ND	ND	ND	ND	ND	ND	W 1920 odbyła się 1. edycja MP, próbowano wyłonić regionalnych mistrzów 5-u okręgów, wśród których nie było jeszcze Górnego Śląska. W sierpniu wybucha II powstanie śląskie.
ND	1921	ND	KS Ruch Bismarkhuta	ND	ND	ND	ND	ND	ND	W 1921 nie było jeszcze okręgowej klasy A na Górnym Śląsku, odbyły się jednak nieformalne i niedokończone rozgrywki polskich drużyn. W maju wybucha III powstanie śląskie.
Klasa A	1922	1/6	KS Ruch Bismarkhuta	10	8	1	1	17	29-12	26 lutego powołano nowy okręg w polskiej części Górnego Śląska. W 4 grupach uczestniczyło w sumie 38 drużyn. 6-drużynową grupę A wygrał Ruch. W całym okręgu wyprzedził Pogoń Katowice o 2 punkty, w dziesięciu meczach tracąc 3 punkty.
Grupa południowa	1922 Runda eliminacyjna	4/4	KS Ruch Bismarkhuta	6	1	0	5	2	6-38	Ośmiu mistrzów okręgowych podzielono na dwie grupy eliminacyjne. W południowej Ruch zajął ostatnie miejsce.
Klasa A	(1922/)1923	5/6	KS Ruch Bismarkhuta/ KS Ruch (BBC) Hajduki Wielkie	10	1	?	?	?	4-34	Drugą edycję górnośląskiej Klasy A rozpoczęto już 17 września 1922, a zakończono w marcu 1923. Nieznane są wszystkie wyniki rywalizacji z pozostałymi 5-ma drużynami klasy A. Pewne jest, że Ruch zajął ostatnie miejsce tylko z 1 wygraną, walkowerem. Na jesień na nowo przeprowadzono kwalifikacje do klasy A z powodu przenosin nowych klubów z niemieckich rozgrywek i Ruch jednak "załapał się" na przyszły sezon A-klasy.
Klasa A	1924 jesień	2/8	KS Ruch Hajduki Wielkie	14	9	1	4	19	48-24	3. edycja wojewódzkiej klasy A odbyła się późno, jesienią 1924. Ruch uplasował się za AKS-em Królewska Huta.
Klasa A	1926	1/7	KS Ruch Hajduki Wielkie	12	9	2	1	20	43-25	4. edycja okręgowej klasy A.
Grupa zachodnia	1926 Runda eliminacyjna	3/3	KS Ruch Hajduki Wielkie	4	0	1	3	1	4-14	12 mistrzów okręgowych podzielono na 3 grupy eliminacyjne.
Liga Polska	1927	12/14	KS Ruch Hajduki Wielkie	26	9	5	12	23	35-54	Ruch zostaje jednym z założycieli Ligi Polskiej.
Liga Polska	1928	12/15	KS Ruch Hajduki Wielkie	28	10	5	13	25	43-54
Liga Polska	1929	10/13	KS Ruch Hajduki Wielkie	24	6	7	11	19	32-48
Liga Polska	1930	8/12	KS Ruch Hajduki Wielkie	22	7	5	10	19	34-51
Liga Polska	1931	5/12	KS Ruch Hajduki Wielkie	22	11	3	8	25	45-46
Liga Polska	1932	7/12	KS Ruch Hajduki Wielkie	22	8	4	10	20	33-35
Liga Polska Grupa B	1933 wiosna	2/6	KS Ruch Hajduki Wielkie	10	7	0	3	14	23-13	W sezonie 1933 ligę podzielono na 2 grupy, z których po 3 najlepsze drużyny rywalizowały w rundzie jesiennej w grupie mistrzowskiej.
Liga Polska Grupa mistrzowska	1933 jesień	1/6(12)	KS Ruch Hajduki Wielkie	10	7	0	3	14	25-15	6-drużynową grupę mistrzowską wygrał Ruch.
Liga Polska	1934	1/12	KS Ruch Hajduki Wielkie	22	16	4	2	36	90-29
Liga Polska	1935	1/11	KS Ruch Hajduki Wielkie	20	10	6	4	26	37-26
Liga Polska	1936	1/10	KS Ruch Hajduki Wielkie	18	11	2	5	24	50-33
Liga Polska	1937	3/10	KS Ruch Hajduki Wielkie	18	9	5	5	23	46-29
Liga Polska	1938	1/10	KS Ruch Hajduki Wielkie	18	13	1	4	27	57:35
Liga Polska	1939	(1)/10	KS Ruch Hajduki Wielkie/ Ruch Chorzów	14	8	2	4	18	50-23	Rozgrywek nie dokończono z powodu wybuchu drugiej wojny światowej w trakcie 13. kolejki. Ruch rozegrał 14 meczów i prowadził dwoma punktami przed krakowską Wisłą, która rozegrała 12 spotkań.
Grupa "pięciu"	1947	1/5	Ruch Chorzów	8	?	?	?	12	31:11	Sezon przejściowy. Walczono także o prawo do gry w I lidze w następnym sezonie.
I liga	1948	3/14	Ruch Chorzów	26	12	6	8	30	71:40	Inauguracja ligi po wojnie, do której zakwalifikował się Ruch.
I liga	1949	8/12	Unia Chorzów	22	7	5	10	19	42:48	Zmiana nazwy na Unia Chorzów.
I liga	1950	2/12	Unia Chorzów	22	14	4	4	32	50:24
I liga	1951	6/12	Unia Chorzów	22	12	3	9	24	46:35	Ruch jako zwycięzca Pucharu Polski został oficjalnym Mistrzem Polski.
I liga Grupa I	1952 wiosna	1/6	Unia Chorzów	10	5	2	3	12	19:14	Ligę podzielono na dwie grupy. Grupę I wygrał Ruch.
I liga Finał	1952 jesień	1/2(12)	Unia Chorzów	2	1	1	0	3	7:0	Pierwszy mecz finałowy to 7:0 dla Ruchu przeciwko Polonii Bytom (wtedy Ogniwo Bytom). Rewanż: 0:0.
I liga	1953	1/12	Unia Chorzów	22	17	4	1	38	51:14
I liga	1954	3/11	Unia Chorzów	20	10	4	6	24	24:18	Pierwsze 3 drużyny miały tyle samo punktów.
I liga	1955	3/12	Unia-Ruch Chorzów	22	7	11	4	25	34:25
I liga	1956	2/12	Ruch Chorzów	22	11	7	4	29	35:23
I liga	1957	8/12	Ruch Chorzów	22	7	5	10	19	35:46
I liga	1958	4/12	Ruch Chorzów	22	11	5	6	27	38:28
I liga	1959	5/12	Ruch Chorzów	22	8	8	6	24	32:30
I liga	1960	1/12	Ruch Chorzów	22	12	6	4	30	41:29
I liga	1961	5/14	Ruch Chorzów	26	12	7	7	31	48:42
I liga Grupa I	1962 Runda zasadnicza	4/7	Ruch Chorzów	12	5	3	4	13	21:19	Wiosną rozegrano przyśpieszone mistrzostwa by jesienią przejść w system jesień-wiosna.
I liga	1962 Play-off	2/2 (8/14)	Ruch Chorzów	2	1	0	1	2	2:3	W rundzie play-off odbyły się dwumecze dwóch drużyn z tego samego miejsca w grupach. Ruch przegrał rywalizację o 7. miejsce z Arkonią Szczecin.
I liga	1962/1963	2/14	Ruch Chorzów	26	15	7	4	37	55:33	Pierwszy sezon w systemie jesień-wiosna.
I liga	1963/1964	7/14	Ruch Chorzów	26	8	8	10	24	34:38
I liga	1964/1965	7/14	Ruch Chorzów	26	9	8	9	26	41:41
I liga	1965/1966	11/14	Ruch Chorzów	26	8	5	13	21	41:44
I liga	1966/1967	3/14	Ruch Chorzów	26	13	4	9	30	44:30
I liga	1967/1968	1/14	Ruch Chorzów	26	14	10	2	38	56:26
I liga	1968/1969	6/14	Ruch Chorzów	26	9	9	8	27	34:34
I liga	1969/1970	2/14	Ruch Chorzów	26	12	11	3	35	42:20
I liga	1970/1971	5/14	Ruch Chorzów	26	8	9	9	25	43:32
I liga	1971/1972	4/14	Ruch Chorzów	26	13	4	9	30	46:33	Zwolniło się miejsce w Pucharze UEFA, które zajął Ruch.
I liga	1972/1973	2/14	Ruch Chorzów	26	13	7	6	33	29:16	Kwalifikacja do Pucharu UEFA z 2. miejsca.
I liga	1973/1974	1/16	Ruch Chorzów	30	14	13	3	41	53:23	Puchar Polski i kwalifikacja do Pucharu Europy Mistrzów Krajowych.
I liga	1974/1975	1/16	Ruch Chorzów	30	20	4	6	44	61:27	Kwalifikacja do Pucharu Europy Mistrzów Krajowych.
I liga	1975/1976	4/16	Ruch Chorzów	30	12	13	5	37	35:24
I liga	1976/1977	13/16	Ruch Chorzów	30	8	10	12	26	30:40
I liga	1977/1978	14/16	Ruch Chorzów	30	9	9	12	27	33:36	Ruch uratował utrzymanie w ostatnich kolejkach ligowych.
I liga	1978/1979	1/16	Ruch Chorzów	30	16	7	7	39	44:27	Kwalifikacja do Pucharu Europy Mistrzów Krajowych.
I liga	1979/1980	11/16	Ruch Chorzów	30	11	7	12	29	44:42
I liga	1980/1981	7/16	Ruch Chorzów	30	11	8	11	30	36:39
I liga	1981/1982	14/16	Ruch Chorzów	30	9	7	14	25	29:35
I liga	1982/1983	3/16	Ruch Chorzów	30	11	13	6	35	34:22	W tym sezonie jedynie 2. miejsce zostało nagrodzone kwalifikacją do Pucharu UEFA.
I liga	1983/1984	7/16	Ruch Chorzów	30	11	8	11	30	30:30
I liga	1984/1985	7/16	Ruch Chorzów	30	10	9	11	29	28:28
I liga	1985/1986	9/16	Ruch Chorzów	30	12	4	14	26	35:39
I liga	1986/1987	14/16	Ruch Chorzów	30	3	14	12	18	16:33	PZPN unieważnił wygraną 2:0 Ruchu z Zagłębiem Lubin z powodu braku zaangażowania Lubinian. W meczu barażowym o utrzymanie się w lidze z Lechią Gdańsk (1:2) bramkę dla gości zdobył bramkarz "niebieskich" Janusz Jojko wrzucając sobie piłkę do siatki. Pierwsza w historii degradacja do drugiej ligi.
II liga Grupa zachodnia	1987/1988	1/16	Ruch Chorzów	30	21 (3)	7	2	52	52:17	Awans z pierwszego miejsca w grupie zachodniej.
I liga	1988/1989	1/16	Ruch Chorzów	30	19 (6)	8	3	52	48:18
I liga	1989/1990	12/16	Ruch Chorzów	30	8 (4)	9	13 (4)	25	31:36
I liga	1990/1991	13/16	Ruch Chorzów	30	7	11	12	25	25:35
I liga	1991/1992	5/18	Ruch Chorzów	34	13	13	8	39	43:38
I liga	1992/1993	4/18	Ruch Chorzów	34	19	6	9	44	52:27
I liga	1993/1994	7/18	Ruch Chorzów	34	14	9	11	37	48:41
I liga	1994/1995	16/18	Ruch Chorzów	34	7	15	12	29	39:46	Spadek do drugiej ligi.
II liga Grupa zachodnia	1995/1996	2/18	Ruch Chorzów	34	20	8	6	68	65:24	Awans z drugiego miejsca w grupie zachodniej, zdobycie Pucharu Polski i kwalifikacja do Pucharu Zdobywców Pucharów.
I liga	1996/1997	14/18	Ruch Chorzów	34	9	13	12	40	41:41
I liga	1997/1998	6/18	Ruch Chorzów	34	15	10	9	55	48:39	W przerwie letniej Ruch dochodzi do finału Pucharu Intertoto.
I liga	1998/1999	10/16	Ruch Chorzów	30	9	9	12	36	23:36
I liga	1999/2000	3/16	Ruch Chorzów	30	15	10	5	55	53:32	Kwalifikacja do Pucharu UEFA.
I liga	2000/2001	6/16	Ruch Chorzów	30	13	5	12	44	50:46
I liga Grupa B	2001/2002 Runda jesienna	4/8	Ruch Chorzów	14	5	4	5	19	16:18
I liga Grupa mistrzowska	2001/2002 Runda wiosenna	7/8(16)	Ruch Chorzów	14	3	4	7	13(23)	14:18
I liga	2002/2003	14/16	Ruch Chorzów	30	7	11	12	32	29:39	Bezpośredni spadek do drugiej ligi.
II liga	2003/2004	11/16	Ruch Chorzów	30	7	14	9	35	34:37	Klub znalazł się w strefie barażowej o utrzymanie się w drugiej lidze. W barażach zmierzył się ze Stalą Rzeszów (1:1 u siebie i 2:0 na wyjeździe).
II liga	2004/2005	14/18	Ruch Chorzów	34	8	11	15	35	36:50	Baraże o utrzymanie w II lidze (ze Zniczem Pruszków (4:2 i 0:2)).
II liga	2005/2006	7/18	Ruch Chorzów	34	14	9	11	51	50:36
II liga	2006/2007	1/18	Ruch Chorzów	34	21	6	7	69	49:26	Awans z pierwszego miejsca.
I liga	2007/2008	10/16	Ruch Chorzów	30	8	10	12	34	35:41

Zmiany nazw

• (1920) Polski Komisariat Plebiscytowy zakłada Klub Sportowy Ruch Bismarkhuta (niem. Bismarckhütte, stosowano też nazwę Ruch Hajduki Wielkie)
• (1 stycznia 1923) KS Ruch Hajduki Wielkie (oficjalna zmiana nazwy gminy)
• (7 stycznia 1923) KS Ruch BBC Hajduki Wielkie (fuzja z i przejęcie boiska klubu Bismarckhütter Ballspiel Club)
• (ok. 1924) KS Ruch Hajduki Wielkie
• (1 kwietnia 1939) KS Ruch Chorzów (gmina Hajduki Wielkie oraz miasto Królewska Huta zostają przyłączone do Chorzowa)

  W świadomości kibiców Ruchu w trakcie II wojny światowej klub ten dalej istniał pod postacią Bismarckhütter Ballspiel Club, który został wkrótce przemianowany na Bismarckhütter Sport Vereingung 1899 e.V.

  (1 września 1939) Bismarckhütter Ballspiel Club

  (12 listopada 1939) Bismarckhütter Sport Vereingung 1899 e.V

• (1948) Związkowy KS Ruch Chorzów
• (Marzec 1949) KS Chemik Chorzów
• (Kwiecień 1949) ZS Unia Chorzów (fuzja Chemika, Leśnika i Drzewiarza)
• (1955) ZKS Unia-Ruch Chorzów
• (ok. 1956) Klub Sportowy Ruch Chorzów
• (18 lipca 2002) Klub Sportowy Ruch w Chorzowie
• (27 grudnia 2004) Ruch Chorzów S.S.A (Sportowa Spółka Akcyjna)
• (25 marca 2008) Ruch Chorzów S.A. (Spółka Akcyjna)

Aktualna kadra

Bramkarze
30.	Matko Perdijić
81	Krzysztof Pilarz
96.	Robert Mioduszewski
??.	Mateusz Struski

Obrońcy
2.	Jovan Ninković
3.	Grzegorz Baran
4.	Ireneusz Adamski
5.	Toni Golem
8.	Krzysztof Nykiel
15.	Rafał Grodzicki
22.	Tomasz Brzyski
29.	Ariel Jakubowski

Pomocnicy
6.	Wojciech Grzyb
11.	Marcin Nowacki
13.	Maciej Scherfchen
17.	Michał Pulkowski
20.	Pavol Baláž
21.	Maciej Sadlok
27.	Daniel Feruga
28.	Gábor Straka
9.	Marcin Zając

Napastnicy
7.	Piotr Ćwielong
14.	Łukasz Janoszka
18.	Marcin Sobczak
19.	Artur Sobiech
24.	Martin Fabuš
76.	Remigiusz Jezierski

Transfery

Przyszli w sezonie 2008/2009

Do Ruchu w wyniku wolnego transferu przyszedł doświadczony Marcin Zając i jego kolega z poprzedniego klubu Maciej Scherfchen

Piłkarz	Narodowość	Pozycja	Transfer	Klub	Kraj
Marcin Zając		P	wolny transfer	Lech Poznań
Maciej Scherfchen		P	wolny transfer	Lech Poznań

Odeszli w sezonie 2008/2009

Piłkarz	Narodowość	Pozycja	Transfer	Klub	Kraj

Prezesi klubu

do uzupełnienia prezesi z lat 1933-1994

• Józef Augustyn Koppa - 20 kwietnia 1920 - 7 lipca 1920
• Teofil Paczyński - 7 lipca 1920 - luty 1921
• Edward Supernok - luty 1921 - 7 czerwca 1921
• Jan Antoni Broll - 7 czerwca 1921 - 7 stycznia 1923
• Franciszek Hanak - 7 stycznia 1923 - 11 stycznia 1924
• Edward Supernok - 11 stycznia 1924 - 3 stycznia 1925
• Jan Antoni Broll - 3 stycznia 1925 - 31 stycznia 1926
• Jan Zygmunt Gettler - 31 stycznia 1926 - luty 1929
• Julian Przygrodzki - 1929
• Leon Maternowski - 1930
• Józef Korol - 1931-1932
• Teofil Paczyński - luty 1932 - 6 luty 1933

• Krystian Rogala - 7 lutego 1994 - 26 lipca 2004
• Stefan Mleczko - 26 lipca 2004 - 27 stycznia 2005
• Henryk Śliwiński - 27 stycznia 2005 - 21 kwietnia 2006
• Katarzyna Sobstyl od 21 kwietnia 2006

Sukcesy

Piłka nożna

• Mistrz Polski (14) :1933, 1934, 1935, 1936, 1938, 1951 (za zdobycie Pucharu Polski przedsezonową decyzją PZPN), 1952, 1953, 1960, 1968, 1974, 1975, 1979, 1989
• Wicemistrz Polski (5) :1950, 1956, 1963, 1970, 1973
• 3 miejsce (7) :1937, 1948, 1954, 1955, 1967, 1983, 2000
• Puchar Polski (3): 1951, 1974, 1996
• Finalista Pucharu Polski (4): 1963, 1968, 1970, 1993 (rezerwy)
• Finalista Superpucharu Polski (2): 1989, 1996
• Mistrz Polski Juniorów (2): 1965, 1984
• Mistrz Śląska (2): 1922, 1926
• Wicemistrz Śląska (2): 1924, 1942 (jako BSV - zob. Bismarckhütter Ballspiel Club)
• Puchar Stanisława Fliegera (2): 1925 (nieoficjalne mistrzostwo Śląska - w zamian za rozgrywki klasy A), 1926
• Puchar Dżentelmenów (1): 1929
• Ćwierćfinalista finału Pucharu Europy Mistrzów Krajowych (1): 1975
• Ćwierćfinalista Pucharu UEFA (1): 1974
• Finalista Pucharu Intertoto (1): 1998

Piłka ręczna (żeńska)

• Mistrz Polski (9): 1962, 1963, 1964, 1973, 1974, 1975, 1977, 1978, 1980
• Wicemistrz Polski (5): 1961, 1966, 1976, 1979, 1981

Piłkarze klubu w reprezentacjach narodowych

Główny artykuł: :Kategoria:Piłkarze Ruchu Chorzów

• Henryk Alszer - były reprezentant Polski
• Marcin Baszczyński - były reprezentant Polski
• Arkadiusz Bąk - były reprezentant Polski, uczestnik m.in. MŚ 2002
• Jacek Bednarz - były reprezentant Polski
• Krzysztof Bizacki - były reprezentant Polski
• Bronisław Bula - były reprezentant Polski
• Andrzej Buncol - były reprezentant Polski, uczestnik m.in. MŚ 1982, MS 1986, później piłkarz niemiecki
• Walter Brom - były reprezentant Polski, uczestnik m.in. MŚ 1938
• Ewald Cebula - były reprezentant Polski, uczestnik m.in. MŚ 1938
• Gerard Cieślik - były reprezentant Polski, król strzelców w latach 1952, 1953
• Martin Fabuš - były reprezentant Słowacji
• Dariusz Gęsior - były reprezentant Polski, uczestnik m.in. IO 1992
• Edmund Giemsa - były reprezentant Polski
• Damian Gorawski - były reprezentant Polski
• Rafał Grzelak - obecny reprezentant Polski
• Ariel Jakubowski - były reprezentant Polski
• Józef Janduda - były reprezentant Polski
• Grzegorz Kapica - król strzelców z 1982 roku
• Tomasz Kulawik - były reprezentant Polski
• Łukasz Madej - były reprezentant Polski
• Joachim Marx - były reprezentant Polski
• Zygmunt Maszczyk - były reprezentant Polski
• Gražvydas Mikulėnas - były reprezentant Litwy
• Tomasz Moskała - były reprezentant Polski
• Teodor Peterek - były reprezentant Polski
• Antoni Piechniczek - były reprezentant Polski, były trener Reprezentacji Polski
• Paweł Sibik - były reprezentant Polski, uczestnik m.in. MŚ 2002
• Józef Sobota - były reprezentant Polski
• Tomasz Sokołowski I - były reprezentant Polski
• Czesław Suszczyk - były reprezentant Polski
• Mariusz Śrutwa - były reprezentant Polski
• Krzysztof Warzycha - były reprezentant Polski
• Jakub Wierzchowski - były reprezentant Polski
• Ernest Wilimowski - były reprezentant Polski i Niemiec
• Gerard Wodarz - były reprezentant Polski
• Jerzy Wyrobek - były reprezentant Polski
• Piotr Włodarczyk - były reprezentant Polski

Kibice Ruchu

Do osób publicznych deklarujących się jako kibice Ruchu Chorzów należą m.in.:

• Jan Miodek - profesor Uniwersytetu Wrocławskiego, językoznawca i członek Rady Języka Polskiego
• Jerzy Buzek - premier RP
• Jerzy Bralczyk - profesor Uniwersytetu Warszawskiego
• Gustaw Holoubek - aktor, członek Polskiej Akademii Umiejętności
• Wojciech Kuczok - pisarz i scenarzysta
• Wojciech Kilar - pianista i kompozytor
• Kazimierz Kutz - reżyser i senator RP
• Bogdan Kalus - aktor
• Ingmar Villqist - dramatopisarz, wykładowca warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych

Linki zewnętrzne

• Oficjalna strona klubu
• Oficjalne forum kibiców Ruchu Chorzów

Literatura

• Encyklopedia piłkarska FUJI, kolekcja klubów, tom I, Ruch Chorzów 75 lat "Niebieskich" - księga jubileuszowa; Andrzej Gowarzewski, Katowice 1995;

Przypisy

Szablon:Ekstraklasa Szablon:Mistrzowie Polski w piłce nożnej Szablon:Zdobywcy Pucharu Polski w piłce nożnej szl:Ruch Chorzów