Samara Morgan: Różnice pomiędzy wersjami

Z Nonsensopedii, polskiej encyklopedii humoru
Linia 1: Linia 1:
'''Samara Morgan''' – długowłosa dziołcha występująca w seri filmów ''[[The Ring]]''. Brzydki ryj maskuje długimi kłakami, najpewniej [[peruka|peruką]]. Nie stać ją na [[ubrania]], gdyż przez 30 lat chodzi w jednej brudnej szmacie. Dziewczyna kocha brud i bakterie, gdyż siedziała sobie siedem dni w [[studnia|studni]] i było jej dobrze. Jej ojciec był [[zoofil]]em, gdyż jak sama mówiła ''tata mnie nie kocha, tata kocha konie''. Była klonem Sadako z japońskiej wersji filmu. Samara miała kompleksy, bowiem umiała liczyć tylko do siedmiu, dlatego zabijała swoje ofiary po siedmiu dniach.
'''Samara Morgan''' – długowłosa dziołcha występująca w seri filmów ''[[The Ring]]''. Brzydki ryj maskuje długimi kłakami, najpewniej [[peruka|peruką]]. Nie stać ją na [[ubrania]], gdyż przez 30 lat chodzi w jednej brudnej szmacie. Dziewczyna kocha brud , bakterie i wilgoć, gdyż siedziała sobie siedem dni w [[studnia|studni]] i było jej dobrze. Jej ojciec był [[zoofil]]em, gdyż jak sama mówiła ''tata mnie nie kocha, tata kocha świnie''. Była klonem Sadako z japońskiej wersji filmu. Samara miała kompleksy, bowiem umiała liczyć tylko do siedmiu, dlatego zabijała swoje ofiary po siedmiu dniach.


== Opis filmu z jej udziałem ==
== Opis filmu z jej udziałem ==

Wersja z 20:35, 27 gru 2008

Samara Morgan – długowłosa dziołcha występująca w seri filmów The Ring. Brzydki ryj maskuje długimi kłakami, najpewniej peruką. Nie stać ją na ubrania, gdyż przez 30 lat chodzi w jednej brudnej szmacie. Dziewczyna kocha brud , bakterie i wilgoć, gdyż siedziała sobie siedem dni w studni i było jej dobrze. Jej ojciec był zoofilem, gdyż jak sama mówiła tata mnie nie kocha, tata kocha świnie. Była klonem Sadako z japońskiej wersji filmu. Samara miała kompleksy, bowiem umiała liczyć tylko do siedmiu, dlatego zabijała swoje ofiary po siedmiu dniach.

Opis filmu z jej udziałem

Rejczel Keler, bada tajemniczą sprawę, gdyż córka jej siostry umiera i nikt nie wie na co, a koleżanka która z nią tej nocy była ląduje w psychiatryku. Zniesmaczona Rejczel pomaga swojej psiapsióle dowiedzieć się co się stało. Po krótkich i bardzo fascynujących chwilach kobieta odnajduje tajemniczą kasetę która rzekomo zabija. Znajduje się tam tylko dziwne nagranie, na którym pokazano zwyczajne sprzęty domowe, jak krzesło czy drabina, i zwyczajne sytuacje jak palące się drzewo, lub kobieta skacząca z klifu. Nic specjalnego (taki skrót codziennych wiadomości). Po projekcji filmu do Racheli dzwoni telefon, informując że ma tylko 7 dni życia... (biedna Samara musiała zapłacić majątek za te telefony do swoich ofiar). Rejczel nie grzeszy rozumem i pokazuje film mężowi i synowi. Teraz po serii telefonów od Samarki, rodzinka musi rozwiązać tajemniczą zagadkę: czemu dziołcha zabija ludzi oglądających film? Jak się okazuje, ten film był zapisem życia Samarki, która odwiedziła wiele ciekawych miejsc (prawie jak Wally odkrywca), np: szpital psychiatryczny, studnię czy stodołę z krowami , świniami , kozami itp. Jednak nie ma tu happy endu. Samara dopada męża Rejczel. Gdy ten czyta gazetę , włącza się telewizor (i znowu biedna musi płacić za prąd), i Samara z niego wypływa. Następnie patrzy się na gościa, a ten wstaje i robi sie sztywny (te jej pikne oczy).

Wydatki Samary

  • Stylizacja włosów;
  • Kupno miliona białych brudnych sukien;
  • Telefon i rachunki;
  • Opłata za prąd z telewizora;
  • Wynajęcie studia nagraniowego, gdzie mogła nakręcić swój film;
  • Kaskaderka wychodząca ze studni;
  • Odkupienie praw autorskich od swojej japońskiej poprzedniczki Sadako;
  • Bankiet długowłosych dziołch zabijających po siedmiu dniach (np: Sadako, Eh-sun z koreańskiego filmu, czy Tebitha z Strasznego filmu 3);
  • szara farba i tajemnicze narzędzie, którym maluje ludzi.