Sarmatyzm

Sarmatyzm – próba utożsamiania się szlachty polskiej ze starożytnym plemieniem, niegdyś zamieszkującym tereny dzisiejszej Polski i Ukrainy, coby dowartościować się nieco oraz szpanować długą tradycją i kulturą. Była to najwspanialsza kultura, jaka kiedykolwiek powstała na świecie. Jak podaje Wikipedia, po Sarmatach szlachta miała odziedziczyć umiłowanie wolności, gościnność, dobroduszność, męstwo oraz odwagę, co:

• musiało brzmieć bardzo nobilitująco dla przedstawicieli szlachty;
• do dzisiaj podnosi nas na duch, ponieważ teoria ta jest oczywiście prawdziwa, bowiem sarmaci są naszymi przodkami w prostej linii.
• także w prostej linii, przez codzienne użycie liberum veto, doprowadziło do rozbiorów Polski.

Swe chwalebne korzenie szlachta wykorzystywała do picia, biesiadowania, dywagacji na tematy polityczne między licznymi polowaniami oraz, oczywiście, rzucania się z szabelką i w kontuszu na wszystko i wszystkich, a w istocie nie robiąc nic, by naprawdę pomóc ojczyźnie. W czasach nam współczesnych w Będzinie zorganizowali Klub Sportowy Sarmacja. Zawołanie klubu: „Won za Don!” użyte po raz pierwszy przez Klaudiusza Ptolemeusza.

Mapki pokazujące położenie Sarmacji uzasadniają historyczne pretensje Polski do Donbasu i Woroneża za Donem. Otóż tam gdzie dziś jest Donbas od dawien dawna istnieje bowiem tak zwany Kraton Sarmacki.

To jest tylko zalążek artykułu z dziedziny historii. Jeśli masz tyle lat, co Pai Mei – rozbuduj go.