Spierdalaj
Spierdalaj – potoczne polskie słowo, używane jako odsyłacz, będący przeciwieństwem wołacza. Stosowane, gdy rozmówca nie reaguje na zwroty grzecznościowe Panie, idź pan sobie!, Panie, odczep się pan!, Panie, idź pan w chuj! lub Spieprzaj, dziadu!
Bezokolicznik utworzony od tego słowa („spierdalać”), znaczy dokładnie to samo co „uciekać”, ale jego znaczenie jest bardziej dobitne. Na hasło Uciekać! wszyscy rozglądają się i zastanawiają Co się staO?, natomiast na hasło Spierdalamy! wszyscy zaczynają... spierdalać.
Słowo spierdalać lubi występować w parze ze słowem kurwa. Podobnie jak słowo kurwa, tak i słowo spierdalać uważane jest za wulgarne i zakazane jest w użytku publicznym. Słowo to wywodzi się w linii prostej od słowa pierdoła. Spierdolić to nic innego jak wykonać coś w sposób godny pierdoły, czyli źle. Słowo pierdoła nie jest zakazane.
Na drodze powyższego wyjaśnienia stwierdzamy zatem, że to właśnie magiczne i wieloznaczne słowo jest jednym z przykładnych absurdów języka polskiego i dziwnych naleciałości pseudokulturalnych wywodzących się od marginalnej części społeczeństwa.
Typy spierdalania
- przed rasistami – aktualnie najczęściej występuje wtedy, kiedy jeden kolorowy człowiek wyjmie z kieszeni wyrzutnię rakiet i zacznie strzelać do białych. Gdy skończy mu się amunicja, rasista wyciąga nóż tudzież pistolet i jest możliwe uciekanie (czyt. spierdalanie) przed nim
- przed dresiarzami - zazwyczaj występuje w celu uniknięcia tzw. wpierdolu lub po jego pierwszej fazie. Wyjątkowe są sytuacje, kiedy przystankers chce wyłudzić od nas telefon komórkowy przy wsiadaniu do autobusu
- przed matką – zazwyczaj po wypiciu „nieco za dużo” wódki
- przed śmiercią – występuje nadzwyczaj często z wyjątkiem ortodoksyjnych ateistów.
- przed USA – nadzwyczaj częste i codzienne spierdalanie, powodowane ucieczką przed Hollywood, Barackiem Oh-Mama lub ogólnie wszelkim kapitalizmem.
- ze szkoły – w przypadku trudnego bądź nieoczekiwanego sprawdzianu.
- przed policją – w celu uniknięcia spisania.
