Użytkownik:Zupomaniak/brudnopis5

Podstawowe zasady redakcji artykułów na Nonsie. Zapoznaj się z nimi – zwiększy to szanse na przyjęcie twojego artykułu, a nam oszczędzisz mnóstwa pracy w poprawianiu go.

Znaki typograficzne

Podstawowe zasady pisania artykułów dotyczą typografii – czyli użycia znaków w tekście.

Cudzysłowy europejskie

Na Nonsensopedii używamy jedynie cudzysłowów europejskich, które niestety trudno wpisać na klawiaturze.

• „ do otwierania.
• ” do zamykania.
• Nie wolno używać " (nie myl z ”, różnica jest kolosalna). Są to cudzysłowy amerykańskie, tak, właśnie one znajdują się na twojej klawiaturze.
• Stosowanie podwójnych przecinków: ,, jako cudzysłowu otwierającego („) jest uznawane za najgorszą zbrodnię – każdy dokonujący tego amoralnego czynu zostanie rozstrzelany.
• Oba cudzysłowy europejskie („ i ”) znajdziesz w Edittools, znajdujących się na dole strony gdy edytujesz.
• Przykład poprawnego zastosowania: „tekst”.
• Uwaga! Cudzysłowów używamy jedynie do cytowania pojedynczych słów i równoważników zdań! Do cytowania fragmentów składających się z co najmniej jednego zdania używamy tekstu pisanego kursywą.
  • Istnieje jednak wyjątek – gdy cytowany tekst sam w sobie cytuje inny tekst, ten podwójnie cytowany fragment zawsze wkładamy w cudzysłowy.

Półpauza

W wielu sytuacjach na Nonsensopedii należy użyć znaku półpauzy, który jest często mylony z dywizem – tego drugiego bowiem standardowo znajdziemy na klawiaturze.

• Półpauza wygląda tak: –.
• Uwaga! Półpauza to nie to samo co dywiz! Dywiz wygląda tak: -. Porównaj to do znaku półpauzy: –. Widzisz różnicę?
• Również bardzo podobna do myślnika (zwanego także pauzą): —. Na Nonsensopedii myślnik nie jest jednak używany – zawsze go zastępujemy półpauzą.
• Używana zamiennie z dwukropkiem (:) – do rozwinięcia treści, wprowadzenia kontrapunktu, jako elipsa; tak jak właśnie została użyta w tym zdaniu.
• Używana również do zapisywania przedziałów liczbowych, wiekowych i roczników – wtedy nie używamy spacji wokół niej; na przykład: 20–39; a także do zapisu tras między miejscowościami; na przykład: Warszawa–Kraków.
  • Wyjątek – w zapisie przedziału dwóch roczników różniących się o jeden rok, zamiast półpauzy używamy ukośnika (/), w ten sposób: 1992/1993, 2012/2013.
• Nie rozpoczyna nowego zdania – dlatego pierwszy wyraz po półpauzie piszemy od małej litery (oczywiście tylko jeżeli żadna inna zasada nie wymaga od nas pisania go od litery wielkiej – wtedy pierwszeństwo ma litera wielka).

Dywiz

Dywiz jest często mylony z półpauzą, chociaż ma całkowicie inne zastosowanie.

• Stosowany jest do połączeń wyrazów. Oto przykłady: polsko-angielski, biało-czerwony, Bielsko-Biała.

Odmiany pisma

Fragmenty tekstu znajdujące się w artykule mogą być wyróżniane na wiele sposobów – poprzez zmianę wyglądu liter go tworzących.

Kursywa

Przykłady

Wpisujesz	Otrzymujesz
''Ten tekst jest kursywą''	Ten tekst jest kursywą
''<poem> Ten tekst także jest kursywą A nawet ma kilka linii! O, tutaj kolejna Jeszcze jedną, jeszcze musisz! </poem>''	Ten tekst także jest kursywą A nawet ma kilka linii! O, tutaj kolejna Jeszcze jedną, jeszcze musisz!

Kursywa jest często błędnie zastępowana cudzysłowami, z powodu podobnego zastosowania.

• Tworzona jest poprzez wkładanie tekstu pomiędzy dwie pary apostrof: ''.
  • Jeżeli chcemy by tekst pisany kursywą miał długość kilku linii, to wewnątrz apostrof tekst dodatkowo otaczamy parą znaczników HTML-owych: <poem> oraz </poem>.
• Stosowana jest w wielu sytuacjach:
  • Do cytowania fragmentów zawierających co najmniej jedno zdanie (równoważniki zdań się jako zdania nie liczą). W przypadku gdy cytowany fragment sam cytuje inny fragment, ten drugi wkładamy w cudzysłowy.
    • Jeżeli cytowany fragment kończy się znakiem interpunkcyjnym innym niż pytajnik lub wykrzyknik, to należy go pominąć.
  • Do zapisywania tytułów utwórów i albumów muzycznych, wierszy, powieści, filmów, seriali, memów i innych (u)tworów; przetłumaczonych lub nie. Nazw zespołów, wykonawców oraz poetów jednak to nie dotyczy, ogólnie żadnych autorów kursywą nie piszemy.
  • Jeżeli fragment został z jakiegoś powodu pogrubiony (patrz niżej), to kursywę na nim pomijamy – chyba że potrzebujemy dodatkowego wyróżnienia.

Pogrubienie

Przykłady

Wpisujesz	Otrzymujesz
'''Ten tekst jest pogrubiony'''	Ten tekst jest pogrubiony
'''<poem> Życie nie trwa wiecznie Ale miłość tak Nie zostawaj w tyle Czytaj Fakt! </poem>'''	Życie nie trwa wiecznie Ale miłość tak Nie zostawaj w tyle Czytaj Fakt!

Podstawowym sposobem wyróżniania tekstu jest jego pogrubienie.

• Tworzone poprzez wkładanie tekstu pomiędzy parę potrójnych apostrof: '''.
  • Tak jak w przypadku kursywy, jeśli chcemy by nasz pogrubiony tekst rozciągał się na kilka wierszy, to wewnątrz apostrof otaczamy tekst parą znaczników <poem> oraz </poem>.
• Stosowane jest dość powszechnie:
  • Jako wyróżnienie tekstu.
  • Do oznaczania pojęć definiowanych w danym artykule, sekcji lub punkcie.
  • Ma pierwszeństwo nad kursywą – jeżeli tekst został pogrubiony, to nie piszemy go kursywą – chyba że potrzebujemy dodatkowego wyróżnienia.

Podkreślenie

Przykład

Wpisujesz	Otrzymujesz
<u>Ten tekst jest podkreślony</u>	Ten tekst jest podkreślony

Kolejnym sposobem wyróżniania tekstu jest jego podkreślenie.

• Tworzymy włożenie tekstu pomiędzy <u> oraz </u>.
• Podkreślenia nigdy nie rozciągamy na kilka linii, mimo iż jest to możliwe.
• Jest rzadko stosowane i mało niezalecane.

Kod

Przykład

Wpisujesz	Otrzymujesz
<code>Ten tekst jest kodem</code>	Ten tekst jest kodem

Cytowanie kodu.

• Jest tworzone poprzez włożenie tekstu pomiędzy <code> oraz </code>
• Służy do ogólnego cytowania kodu źródłowego, czasami jest stosowane jako zwykłe wyróżnienie tekstu.
• Jest pisane czcionką o stałej szerokości – przez co niektóre znaki mogą w nim wyglądać tak samo (z reguły dywizy i półpauzy).
• Może rozciągać się na kilka linii.

Kod podświetlany

Przykład

Wpisujesz	Otrzymujesz
<source lang="lua"> local sum = 0 for i = 1, #arg do   if tonumber(i) then     sum = sum + i   end end print(sum) </source>	local sum = 0 for i = 1, #arg do if tonumber(i) then sum = sum + i end end print(sum)

Cytowanie kodu z podświetlaniem składni.

• Aby utworzyć, należy włożyć tekst pomiędzy <source lang="nazwa"> oraz </source>, gdzie w miejscu nazwa należy wpisać odpowiednią nazwę języka, którego składnia ma być podświetlana w tekście.
• Jest bardzo podobne do <code>, ale pozwala podświetlać składnię języka, w jakim jest kod pisany.
  • Tak jak <code> może zawierać wiele linii.
• Lista języków i ich nazw znajduje się tutaj.