Wampiurs Wars

Z Nonsensopedii, polskiej encyklopedii humoru
Wersja z dnia 15:17, 30 sie 2006 autorstwa 212.160.249.74 (dyskusja) (utworzenie strony)
(różn.) ← przejdź do poprzedniej wersji • przejdź do aktualnej wersji (różn.) • przejdź do następnej wersji → (różn.)

Wampiurs Wars - polski komiks undergroundowy; a właściwie „underundrgroundowy” – bo znany tylko wąskiemu gronu fanów. Jego twórcą (tekst i rysunki) jest Jan Plata-Przechlewski, plastyk i polonista (notabene nie pracujący w żadnym z tych zawodów) z Wejherowa (miasta niby nadmorskiego, ale leżącego dobre pół godziny od najbliższego morza; swoistą sławę zyskało ono dzięki Dorocie Masłowskiej). Całość utrzymana w konwencji horroru i fantasy - jest jednak głównie parodią wielu utworów i nurtów popkultury, okraszoną licznymi aluzjami do absurdów PRL-u.

Ogółem komiks liczy ponad 100 czarno-białych plansz. Główne historyjki cyklu powstawały w latach 80. i zostały kilkakrotnie wydane (w śladowym nakładzie) przez Gdański Klub Fantastyki (z posłowiem znawcy komiksu - dr. hab. Jerzego Szyłaka – prywatnie kumpla ze studiów). Powstały też krótkie epizody obśmiewające absurdy wczesnych lat 90.

Swoistym uhonorowaniem Wampiurów, uznawanych przez część środowiska komiksowego za legendę polskiego undergroundu, była praca zbiorowa młodych polskich rysowników tworzących (każdy autor po kilka plansz, na styl jazzowej improwizacji) własną wersję opowieści (fabuła bez zmian, różne style rysunków). Nakładem GKF-u udało się wydać tylko pierwszą część (Na tropie wampiurów).

Od paru lat czynione są bezskuteczne starania o IV wydanie oryginału, które ukazałoby się po raz pierwszy w całości w formacie A-4. Na razie komiks Wampiurs Wars dostępny jest na stronie internetowej Wampiur Zone.

Cykl komiksów

Cykl komiksowy Wampiurs Wars obejmuje:

  • Na tropie... wampiurów
  • Odyseja wewnętrzna
  • Mumia
  • The Wampiure Strikes Back
  • Planeta grozy
  • Bitwa o Ciemnogród
  • Gniew Yog-Sothotha
  • Oko Sothota
  • Czarne wieści
  • Czerwona gorączka

oraz pojedyncze plansze i rysunki

Bohaterowie

Główne postacie cyklu to: Marcinek (wioskowy opój), Madej (eks-zbój), Euzebiusz (łowca i agent), Pankracy (niewydarzony diabeł), Pafnucy (były anioł), Bambarasz (prowincjonalny czarownik) - oraz oczywiście tytułowe wampiury (jednonogie i chyba bezokie).

Marcinek to wioskowy opój walczący najpierw z wampiurami o beczkę okowity, a następnie z inwazją potworów rodem z kiczowatych horrorów Lovecrafta.

Klemens Madej to leśny zbój-alkoholik pomagający najpierw swym przyjaciołom w walce z wampiurami, a następnie z inwazją potworów rodem zkiczowatych horrorów Lovecrafta. Jako już eks-zbój wiąże się z Zizi (też "eks"). Dwukrotnie w swej karierze był też karczmarzem (udowodniono mu podawanie gościom borygo, alkoholu metylowego – po zdrapaniu „m” – a nawet „Vistuli”.

Euzebiusz to ponoć „nieustraszony” (a Mumii się wystraszył!) łowca upiorów, wilkołaków i strzyg - pomagający najpierw swym przyjaciołom w walce z wampiurami, a następnie dowodzący walką z inwazją potworów rodem zkiczowatych horrorów Lovecrafta. Okazuje się być wysoko postawionym agentem tajnych służb miłościwego Króla Ćwieczka. Jego brat jest z kolei oficerem królewskich sił powietrznych.

Pankracy to niewydarzony diabeł wyrzucony z piekła i walczący - wbrew swej woli, ale w imię głupio pojętej przyjaźni - najpierw z wampiurami, a następnie z inwazją potworów rodem z kiczowatych horrorów Lovecrafta.

Panfnucy to były anioł - alkoholik, degenerat i chuligan (powszechnie określany krótko jako „szuja i skurwiel”) - prowokujący najpierw rozmaite awantury, a wreszcie walczący po stronie potworów rodem z kiczowatych horrorów Lovecrafta. Najlepszym kumplem Pafnucego jest, sparodiowane w tym komiksie, monstrum Frankensteina.

Bambarasz - zdeklasowany czarownik wyrzucony z gildii - alkoholik, degenerat, oszust i kidnaper - prowadzący najpierw jakieś ciemne interesy, a wreszcie walczący po stronie potworów rodem z kiczowatych horrorów Lovecrafta. Jest ciągle okradany przez swego majordomusa; ma też deliryczną obsesję na punkcie krasnali.

Wampiury to krwiożercze bestie o groteskowym wyglądzie, które dały tytuł cyklowi. Na ich czele stoi Arcywampiur (bardzo stary - i w ogóle nie ma nogi). Najpierw rabują (czego nie wyssają – to ukradną!) wioski, a wreszcie stają po stronie potworów rodem z kiczowatych horrorów Lovecrafta. Za swą wierną służbę otrzymały własne królestwo - Wampiurium.

Linki zewnętrzne

Szablon:Bu

Szablon:Stubkul