Wesele (dramat): Różnice pomiędzy wersjami
| Linia 3: | Linia 3: | ||
== Geneza utworu == |
== Geneza utworu == |
||
W [[1900]] roku Lucjan Rydel, zgodnie z panującą ówczas modą poszedł na pierwszą lepszą podkrakowską [[wieś]] i nakazał wyjść na główny plac wszystkim kobietom w przedziale wiekowym od 12 do 30 lat. Następnie zasłonił sobie [[oczy]] dekadenckim szalem i złapał za pierś losową kobietę, obierając ją sobie za żonę. Wesele miało odbyć się w domu |
W [[1900]] roku Lucjan Rydel, zgodnie z panującą ówczas modą poszedł na pierwszą lepszą podkrakowską [[wieś]] i nakazał wyjść na główny plac wszystkim kobietom w przedziale wiekowym od 12 do 30 lat. Następnie zasłonił sobie [[oczy]] dekadenckim szalem i złapał za pierś losową kobietę, obierając ją sobie za żonę. Wesele miało odbyć się w domu starego Tetmajera w Bronowicach. |
||
Na wesele została zaproszona krakowska elita pisarska, siedząca zazwyczaj w kawiarniach i [[burdel]]ach, rozmyślając tam nad sensem [[życie|życia]] i smakiem jakże popularnego w tamtych czasach absyntu. Oprócz artystów i grubych ryb, zaproszeni zostali także miejscowi chłopi, którzy byli ciekawostką dla nieznających życia na wsi, choć chętnie go opisujących pisarzy. |
Na wesele została zaproszona krakowska elita pisarska, siedząca zazwyczaj w kawiarniach i [[burdel]]ach, rozmyślając tam nad sensem [[życie|życia]] i smakiem jakże popularnego w tamtych czasach absyntu. Oprócz artystów i grubych ryb, zaproszeni zostali także miejscowi chłopi, którzy byli ciekawostką dla nieznających życia na wsi, choć chętnie go opisujących pisarzy. |
||
Wersja z 18:09, 11 gru 2012
|
Ten artykuł dotyczy 'młodopolskiego dramatu'. Zobacz też Wesele (uroczystość). |
Szablon:Tsklecona w 1901 roku książka autorstwa Stanisława Wyspiańskiego, opisująca wesele polskiego poety, Lucjana Rydla, na którym autor był obecny i co najciekawsze, nie spożywał na nim alkoholu. Dramat ten jest nietypową lekturą szkolną, gdyż uczniowie, zazwyczaj omijający opisy przyrody w książkach, w tym wypadku omijają dialogi, zadawałająć się samymi didaskaliami i okładką.
Geneza utworu
W 1900 roku Lucjan Rydel, zgodnie z panującą ówczas modą poszedł na pierwszą lepszą podkrakowską wieś i nakazał wyjść na główny plac wszystkim kobietom w przedziale wiekowym od 12 do 30 lat. Następnie zasłonił sobie oczy dekadenckim szalem i złapał za pierś losową kobietę, obierając ją sobie za żonę. Wesele miało odbyć się w domu starego Tetmajera w Bronowicach.
Na wesele została zaproszona krakowska elita pisarska, siedząca zazwyczaj w kawiarniach i burdelach, rozmyślając tam nad sensem życia i smakiem jakże popularnego w tamtych czasach absyntu. Oprócz artystów i grubych ryb, zaproszeni zostali także miejscowi chłopi, którzy byli ciekawostką dla nieznających życia na wsi, choć chętnie go opisujących pisarzy.
Wesele odbyło się w najgorszym możliwym terminie, w listopadzie[1]. Przybył na nie także Wyspiański, który z powodu zażywania antybiotyków na syfilis nie pił samogonu a siedział przy drzwiach z notesem w dłoni, robiąc stenogramy z rozmów. Niestety, zimne powietrze owiało artystę i spowodowało omamy, zarówno wzrokowe jak i słuchowe. Z tego powodu notatki były równie zgodne z prawdą, co artykuły medyczne w „Chwili dla Ciebie”, a po redakcji stały się zgrabnym dramatem, przesiąkniętym symbolizmem, impresjonizmem i alkoholizmem.
Fabuła
Postaci
Ciekawostki
- ↑ Nie dość, że wypizd, to jeszcze nie ma „r” w nazwie
