Wypracowanie: Różnice pomiędzy wersjami

Z Nonsensopedii, polskiej encyklopedii humoru
M (Przywrócono przedostatnią wersję, jej autor to 85.202.39.39. Autor wycofanej wersji to Patkro7.)
Linia 2: Linia 2:


Sprawdzający najczęściej ma trudniejsze [[Wypracowanie|zadanie]], aby przeczytać i zrozumieć [[Nonsensopedia:Bełkot|wypracowanie]].
Sprawdzający najczęściej ma trudniejsze [[Wypracowanie|zadanie]], aby przeczytać i zrozumieć [[Nonsensopedia:Bełkot|wypracowanie]].

Dobrym sposobem pisania wypracowań na ocenę celującą jest zapisanie pierwszych dwóch stron całkiem nieźle, a na kolejnych 50 pisać pojedyncze słowa, urywki piosenek, teksty o twojej starej itd. Nauczyciel po przeczytaniu 2 stron od razu da ci 6<ref>W końcu kto normalny czytałby 50 stron, kiedy czeka go jeszcze dwu godzinne sprawdzanie innych prac?</ref>.


==Budowa==
==Budowa==
Linia 19: Linia 17:
* '''Na "słodkie oczka"''' - poprosić mamę, by napisała za ciebie.
* '''Na "słodkie oczka"''' - poprosić mamę, by napisała za ciebie.
* '''Optymalny''' - złapać kujona, który napisze wypracowanie za ciebie.
* '''Optymalny''' - złapać kujona, który napisze wypracowanie za ciebie.
* '''Czasochłonny''' - zapisanie 50 stron, w czym tylko pierwsze dwie mają coś wspólnego z tematem. Nauczycielowi nie będzie chciało się ich czytać.
* '''Nieefektywny''' - napisać wypracowanie samemu. Efekt będzie taki sam jak nienapisanie, czyli ndst, więc nieopłacalny.
* '''Nieefektywny''' - napisać wypracowanie samemu. Efekt będzie taki sam jak nienapisanie, czyli ndst, więc nieopłacalny.


Linia 28: Linia 27:
* [[Sprawozdanie]] - ''„O tym, jak było w [[burdel]]u”.''
* [[Sprawozdanie]] - ''„O tym, jak było w [[burdel]]u”.''


{{Przypisy}}
{{stubszko}}
{{stubszko}}
[[Kategoria:Szkoła]]
[[Kategoria:Szkoła]]

Wersja z 13:50, 11 maj 2010

Wypracowanietortura stosowana zadanie zadane przez nauczyciela niewymagające rozwiniętej odpowiedzi pisemnej ale sprytu, jak napisać, żeby się nie zmęczyć. Obejmujące zwykle stronę znaków pisanych bez zachowania zasad stylistyki, ortografii, układu graficznego ani logiki. Zdarzają się wyjątki przeczące temu założeniu. Ale to naprawdę rzadkość.

Sprawdzający najczęściej ma trudniejsze zadanie, aby przeczytać i zrozumieć wypracowanie.

Budowa

  • wstęp – przepisane i wielokrotnie rozwinięte zdanie tematu,
  • rozwinięcie – powtarzana ta sama myśl (najczęściej myśl) aby zużycie długopisu było proporcjonalne do zapisywanej kartki i odwrotnie proporcjonalne do zamierzonej wielkości pracy,
  • zakończenie – najczęściej pisane na zakończenie. Niekiedy zawiera myśl, której nikt nie przyjmuje do wiadomości.


Metody pisania wypracowań

  • Nowoczesny - przepisany z internetu. Sugerowane jest użycie dalszych stron w wyszukiwarce z tego względu, iż nauczyciel/ka powie w przeciwnym razie, że "Spisywaliśta od siebije njeroby sfilcowane! Zadzwoniję ja do waszyich rodzicieli!".
  • Tradycyjny - spisanie z książki z opracowaniami.
  • Awaryjny - spisywane na kolanie własnymi (skróconymi) zdaniami na korytarzu podczas przerwy. Zero możliwości podejrzenia o ściąganie. Charakteryzuje się dużą ilością treści przy małej ilości formy.
  • Drogi - skorzystać z usług firmy piszącej prace magisterskie, wypracowania też chętnie piszą.
  • Drogi na ryzykanta - należy zapłacić nauczycielowi, by napisał za ciebie, albo chociaż ocenił to co sam by napisał na ocenę celującą. Wiąże się z ryzykiem wezwania CBA, ale w razie powodzenia masz fory u nauczyciela.
  • Na "słodkie oczka" - poprosić mamę, by napisała za ciebie.
  • Optymalny - złapać kujona, który napisze wypracowanie za ciebie.
  • Czasochłonny - zapisanie 50 stron, w czym tylko pierwsze dwie mają coś wspólnego z tematem. Nauczycielowi nie będzie chciało się ich czytać.
  • Nieefektywny - napisać wypracowanie samemu. Efekt będzie taki sam jak nienapisanie, czyli ndst, więc nieopłacalny.

Przykładowe typy i tematy wypracowań

Szablon:Stubszko