Ziemie Odzyskane

Z Nonsensopedii, polskiej encyklopedii humoru
Wersja z dnia 16:53, 16 maj 2015 autorstwa JohnAvery (dyskusja • edycje) (Tyle co ludzi mówią)
(różn.) ← przejdź do poprzedniej wersji • przejdź do aktualnej wersji (różn.) • przejdź do następnej wersji → (różn.)

Proponuję przesunąć granicę w prawo

Typowa reakcja na wieść o problemach gospodarczych

Oj wy nadodrzańskie biedulki. Nic tam u was nie ma

Wykształciuch szczycący się talentami szabrowniczymi swojego dziadka

i ta właśnie polska napływowa ludność jest oburzona rozbieraniem pamiątek po Niemcach by odbudować nasze własne historyczne dziedzictwo. Gdyby głos w tej sprawie miał czelność podnieść Niemiec byłby bezczelną świnią, ale ostatecznie byłbym w stanie to zrozumieć. Kiedy jednak robi to Polak, zrozumieć tego nie jestem w stanie - jest albo ‘’’niedorozwinięty’’’, albo ‘’’psychicznie chory’’’

Patriota kwestionujący zdrowie psychiczne osób krytykujących złodziejstwo

Szablon:T ziemie niemieckie, tymczasowo pod okupacją polską. Charakteryzują się obecnością wielu dumnych miast takich jak Breslau Wrocław, Stettin Szczecin, Danzig Gdańsk, Oppeln Opole, z których kilka, po przejęciu władzy przez polską administrację stały się wsiami. 90% mieszkańców tych ziem uważa, że Polacy mieszkający po drugiej stronie Wisły nigdy nie widzieli mapy Europy po 1945 roku. Miasta na ziemiach odzyskanych zostały bardzo zniszczone podczas drugiej wojny światowej za sprawą alianckich nalotów i ostrzału z artylerii, najbardziej jednak ucierpiały przez odbudowę Warszawy.

Historia po 1945 roku

Zaraz po objęciu ziem przez Armię Czerwoną rozpoczęła się żywiołowa rozbiórka licznych budynków na potrzeby odbudowy stolicy. W tym czasie ze zrujnowanymi wojną starówkami ostatecznie pożegnały się miasta na Pomorzu, Dolnym Śląsku i Mazurach, z których cegły odjechały jako budulec. Przez następne 70 lat tradycje szabrownicze zmieniły się tylko względem technik budowlanych – zamiast cegieł zaczęto szabrować cement, kruszywo i inne materiały potrzebne do budowy dróg przecinających ziemie zachodnie od Bałtyku aż po Tatry na rzecz obwodnicy i metra w Warszawie , tudzież w Gdański. W związku z faktem dostosowywania szabru do ewolucji technologii budowlanej wyróżniono dwie jego odmiany:

  • Szaber tradycyjny – rozbiórka budynków w miastach w Polsce, najczęściej przejętych od Niemiec celem wywozu cegieł na potrzeby odbudowy Warszawy.
  • Szaber nowoczesny – zmniejszanie funduszy na inwestycje w miastach w Polsce, celem przeznaczenia ich na prestiżowe inwestycje w Warszawie, których nadmierna kosztowność wynika z braku kompetencji ekonomicznych adekwatnych do potrzeb poczucia prestiżu wśród mieszkańców Warszawy.

Przydział do Polski

Ziemie odzyskane zostały podarowane Polakom przezpolskich żołnierzy maszerujących na Berlin Józefa Stalina, który chciał zrekompensować utratę Kresów pokazać Aliantom kto rządzi w tej części Europy. Wskutek tego do miast, które już w połowie lat 30 posiadały sieć telewizyjną zjechali osiedleńcy, którzy nigdy nie widzieli tak zaawansowanych technologicznie nowinek jak toalety na półpiętrze. Za czasów głębokiej komuny przekonywano mieszkańców, iż są to prastare ziemie piastowskie, a kompleksy architektoniczne z przełomu XIX-go i XX-go wieku zostały tak naprawdę wzniesione przez Mieszka I-go. Trzeźwo myślący mieszkańcy nie uwierzyli w baśnie Gomułki toteż w grudniu 1970 roku – pod wpływami zgniłego zachodu oczywiście – wybuchły zamieszki na wybrzeżu, które stały się początkiem końca komunizmu w Europie.

Opcje niemieckie

Od lat 90 coraz silniej przejawiają się nastroje regermanizacyjne, mieszkańcy coraz częściej domagają się rekonstrukcji pomników i budynków. Opcje bardziej patriotyczne każdą taką inicjatywę nazywają neonazistowską, chociażby postulowane obiekty zlikwidowano właśnie za Hitlera. Wbrew pozorom, opcje niemieckie nie wynikają z sympatii do dawnych gospodarzy, a niechęci do mieszkańców z byłego zaboru rosyjskiego. Udawanie niemieckich sentymentów często stosowane jest jako karta przetargowa w negocjacjach o pieniądze na inwestycje.