Tekst źródłowy strony Arctic Monkeys

{{Bezgrafik}}
{{cytat|Who the fuck are Arctic Monkeys?|'''Alex Turner''' o utracie tożsamości zespołu}}
{{cytat|My propeller<br>Won't spin<br>And I can't get it started on my own.|'''Alex Turner''' o swoich problemach [[Masturbacja|samotności]]}}
{{cytat|Get on your dancing shoes<br>You sexy little swine.<br>|podryw w stylu '''Alexa Turnera'''}}
{{cytat|Eh, dunno.|Typowa, rozbudowana wypowiedź '''Jamiego Cooka'''}}
'''Arctic Monkeys''' ([[Język polski|pol.]] ''Arktyczne Małpy'') – angielski zespół indie [[rock]]owy, który z małpami nie ma nic wspólnego i nikt nie wie, czemu się tak nazywa. Zadebiutowali w 2005 roku singlem ''I Bet You Look Good on the Dancefloor'', ale i tak przeciętna [[gimbus]]iara loffcia ich za ''Do I Wanna Know?'', maltretuje [[Tumblr|tamblerka]] screenami z teledysku do tejże piosenki i utrzymuje, że zespół powstał wtedy, kiedy i utwór, czyli w 2013. Inny rodzaj fana z kolei bojkotuje cały najnowszy album powołując się na to, że zespół się sprzedał, zepsuł i że tylko starsza twórczość to prawdziwe Arktyczne Małpy. Fanów o podejściu wypośrodkowanym mają w sumie niewiele. Zespół pochodzi z Sheffield, co sprawia, że mówią angielszczyzną z dość dziwacznym, północnym akcentem.

== Skład ==
* '''Alex '''Al''' Turner''' (właśc. '''Alexander David Turner''') – [[Gitara|wiosło]], pisanie tekstów, śpiewanie ich swym zgrabnym barytonem, kręcenie bioderkami, zaczesywanie włosów na kilogram pasty do włosów, palenie papierosów i wykrzykiwanie słowa''fuck'' pomiędzy wersami piosenek we wszystkich akcentach świata. Prawdopodobnie alex posiada wadę wzroku ponieważ słynie z noszenia okularów przeciwsłonecznych podczas nocnej jazdy samochodem. Uważa że Nick to pedał.
* '''Jamie '''Cookie''' Cook''' – [[gitara]], najczęściej rytmiczna, ale od czasu do czasu dadzą popykać Jamiemu jakieś solówki. Kiedyś Cookie robił chórki, ale potem zaczął się wstydzić i jednak się nie dotyka mikrofonu. Charakteryzuje go wyrafinowany, wręcz literacki język, którego można często posłuchać podczas wywiadów.
* '''Matt Helders''' (właśc. '''Matthew J. Helders III''') – [[Zestaw perkusyjny|perkusja]] (którą ponoć kupił tylko dlatego, że wszyscy inni mieli już gitary) oraz wykrzykiwanie co drugiego zdania falsetem, znane również jako wokal wspierający.
* '''Nick O'Malley''' – [[Gitara basowa|bas]] po tym, jak Małpy wywaliły Grubego na zbity pysk. Nick stylizuje się na Jezusa i podobno mówią na niego O'MyGod. 

Początkowo w zespole na basie udzielał się Andy Nicholson aka Gruby, jednak w [[2006]] roku nie spodobała mu się trasa po Ameryce Północnej. Oficjalnie utrzymuje się wersję, że Gruby tęsknił za odległym domem i nie czuł się dobrze w USA, jednak tak naprawdę chłopak nie życzył sobie, by [[McDonald's|Maki]] (których akurat tam na pęczki) kusiły go swoim kalorycznym jedzeniem, ponieważ od lat zmagał się z nadwagą. Reszta zespołu uznała, że łaski bez i szybko załatwili nowego basistę.

Koncertowo z Małpami występują jacyś brodacze na klawiszach, ale ich tożsamość pozostaje tajemnicą ludzkości. Czasami też wbija na koncert gayfriend Alexa, Miles Kane by dać mu buziaka, zapalić z nim papieroska i przy okazji zagrać utwór ''505''.

== Dyskografia i epoki ==
Małpy mają na koncie pięć studyjnych albumów, z czego z najstarszymi czterema zapoznają się jedynie prawdziwi fani. Zespół z okazji każdej płyty przygotowuje unikalny styl, zarówno muzyczny, jak i wizualny. Można więc mówić w ich przypadku o pięciu płytach i pięciu epokach:
* '''Whatever People Say I Am, That's What I'm Not''' – debiutancka płyta z gościem z fajką na okładce, opowiadająca o udanym lub nie zarywaniu do dupeczek, butach do tańca, wampirach, braniu kogoś na chatę, widoku z popołudnia i prostytutkach, czyli o patologii, w której dorasta typowy nastolatek z Sheffield. Stylizacja: ubogie pryszczate chłopaczki z sąsiedztwa, które bez zbędnych ceregieli wychodzą na scenę i grają. Muzyka w stylu indie rocka, post punka, [[grunge]]'u;
* '''Favourite Worst Nightmare''' – płyta z dziwnym domkiem na okładce, [[Mhrok|mhroczniejsza]] niż poprzednia, poruszająca tematykę kominiarki, starych żółtych cegiełek, łamania nosa i takich tam. Stylizacja: w zasadzie to samo, co przy okazji poprzedniego albumu;
* '''Humbug''' – trzecia, dość dziwacznie ozdobiona (dwóch członków zespołu stoi zanurzonych w wielkiej refleksji, dwóch klęczy, z czego jeden w pozycji niemal modlitewnej) płyta, traktująca o niebezpiecznych zwierzętach, śmigłach, rączkach jubilera i tajemniczych drzwiach, co wszystko wzięte do kupy brzmi jak poszczególne elementy składające się na dobrego pornosa. Stylizacja: chłopaki wzięli się za wyleczenie trądziku, a że leki dermatologiczne to droga impreza, to w tym okresie krucho było z kasą, więc chłopaki postanowili zaoszczędzić na fryzjerze; wszyscy bez wyjątku zarośli jak, nie przymierzając, małpy w zoo. Muzykę zaczęli wykonywać bardziej [[Psychodelia|psychodeliczną]] niż poprzednio, trochę desert rock – nagranie płyty na pustyni do czegoś zobowiązuje!;
* '''Suck It and See''' – płyta o dość jednoznacznie brzmiącym tytule i okładce, która tegoż tytułu nie pozwala przeoczyć, jednak oficjalnie utrzymuje się, że wyrażenie ''suck it and see'' jest angielskim idiomem oznaczającym ''spróbuj sam i się przekonaj''. Wszyscy jednak doskonale wiedzą, co autor miał na myśli, w myśl reguły, że trochę dosłowności jeszcze nikomu nie zaszkodziło. Album opowiada o piorunach, czarnej melasie, [[Huśtanie na krześle|niesiadaniu na krześle]] i scenach z biblioteki. Stylizacja: chłopaki w końcu udali się do fryzjera, no, może poza Nickiem. Alex od pewnego momentu ery zaczął zaczesywać włosy w ''quiffa'' i od tamtej pory [[żel do włosów]] pozostaje w jego stałym (nad)użyciu. Zaczęli wyglądać na zadbane gwiazdy rocka – skórzane kurtki, okularki, modne przedziałeczki. Muzyka bardziej popowa, o nieco kalifornijskim brzmieniu, ale nadal indie rock;
* '''AM''' – najnowsza (vel jedyna) płyta zespołu. Artystom już naprawdę skończyły się pomysły i stwierdzili, że pierdzielną pierwsze litery zespołu, bo pewnie i tak nikt nie zauważy. Ludzie jednak to zauważyli, zauważyli też, że okularki na okładce (łudząco podobne do tych ochoczo noszonych przez Alexa) układają się w tytuł płyty. Nie postarali się. Stylizacja: [[lans]], lans i jeszcze raz lans. Ponoć według internautów więcej sprzętu niż talentu, a muzyka, również według nich, skomercjalizowana i mająca symbolizować upadek Małp. Zgiń przepadnij generalnie.

== Najważniejsze piosenki ==
* ''I Bet You Look Good on the Dancefloor'' (pol. ''Założę się, że dobrze wyglądasz na parkiecie)'' – debiutancki singiel o tym, jak to Alexowi spodobała się laska tańcząca jak robot, mimo że nie ma na imię Rio i cały czas puszcza oczka;
* ''Do I Wanna Know?'' (pol. ''Czy chcę wiedzieć?'') – komercyjny hicior o rozkminach Alexa na temat nieodwzajemnionej miłości. Według [[gimbus]]iar znajomość jedynie tej piosenki już wystarczy, by chodzić i mówić, że się słucha Arctic Monkeys. Przy czym nawet nie trzeba tej piosenki rozumieć. Po co w sumie, skoro dali animowany teledysk?;
* ''Fluorescent Adolescent'' (pol. ''Fluorescencyjny nastolatek'') – refleksje o przemijaniu i dorastaniu, smuteczki, jak to nic nie pobije przeszłości i wyzywanie jakiegoś chłopca od chu... [[Penis|no brzydko]]. A to wszystko w wesołej melodii i w towarzystwie biegających clownów;
* ''Why'd You Only Call Me When You're High?'' (pol. ''Czemu dzwonisz do mnie tylko jak się naćpasz?'') – jak w tytule. Alex wybrał się na melanż, nafaszerował [[Narkotyki|tym i owym]], a następnie wykonywał niekontrolowane telefony w dziwnych porach. Na teledysku pięknie się przewraca;
* ''R U Mine?'' (pol. ''Czy jesteś moja?'') - w skrócie: Alex tęskni za pewną panienką. Dość ciekawy teledysk – chłopaki są w samochodzie, z czego Matt prowadzi  i uderza pałkami o kierownicę (ale myśli, że gra na perkusji, do tej pory nikt go nie wyprowadził z błędu), Nick zabawia się z tyłu w miłym gronie, Cookiego widać gdzieś tam w międzyczasie w kamerce cofania, a Alex siedzi z przodu, śpiewa i robi coś na kształt selfie-filmu. Aha, nie zapominajmy, że jest noc, a nasz ulubieniec nosi okulary przeciwsłoneczne. Zatem równie dobrze piosenka o takim teledysku mogłaby nosić tytuł ''R U Blind?'';
* ''When the Sun Goes Down'' (pol. ''Gdy zachodzi słońce'') – opowieść o sheffieldzkich [[Prostytutka|panienkach lekkich obyczajów]]: jak to nie przyjmują płatności kartą, są zainfekowane, wsiadają do Fordów Mondeo i takie tam. A to wszystko, gdy zachodzi słońce. Za dnia Sheffield jest podobno całkiem normalnym miastem. Podobno.

== Ciekawostki ==
* W początkowych latach działalności Małpy pojawiały się na galach rozdania nagród w kontrowersyjnych, [[Kłapouchy|lubieżnych przebrankach]]. 
* Obecnie na takich galach Alex ma w zwyczaju upuszczać [[mikrofon]] na ziemię i informować, że wedle potrzeby można mu wystawić rachunek za tenże.
* Nick został przyjęty do zespołu na wariata, bo Grubego trzeba było szybko wyrzucić, więc musiał się nauczyć dotychczasowego repertuaru w dwa dni i kij z tym, że akurat miał złamaną rękę, bo poprzedniej nocy po pijaku dał komuś w dziób.
* Matt oprócz bębnienia u Małp także [[DJ|klei rapsy]].
* Alex ze swoim wcześniej wspomnianym gayfriendem Milesem Kanem (znani jako The Last Shadow Puppets) wypuścił jedną płytę, ale o następnej ni widu, ni słychu.  
* Alex nagrał również akustyczne smęty jako soundtrack do filmu ''Submarine'', o którym nikt nigdy w Polsce nie słyszał.
* Obecnie Gruby prowadzi jakiś bar w Sheffield i dał se siana z graniem na basie.

[[Kategoria:Angielskie zespoły]]