Edytujesz „Blur”

[[Grafika:Best-of.jpg|thumb|right|200px|Zespół na profesjonalnej sesji zdjęciowej – dwóch okularników, [[emo (ludzie)|emo]] i Damon, autor tysiąca i jednego projektów muzycznych]]
{{cytat|Woohoo!|'''Blur''' o tym artykule}}
'''Blur''' – kolejny zespół z gatunku tych, które potrafią zarobić niezły [[pieniądze|szmal]] tylko i wyłącznie podając ludziom odświeżonych [[The Beatles|Beatlesów]]. Zrobił karierę w latach wąskich dżinsów i fryzur „na grzyba”.

== Historia ==
=== Początki ===
Studenci z Anglii mieli instrumenty – jedni dla szpanu, inni z sentymentu, ale mieli. [[Damon Albarn]], który nie miał instrumentu powiedział kolegom, którzy mieli, by na nich grali. Zgodzili się szybko, jeden po drugim. Pierwsze występy dali pod jakąś dziwaczną nazwą. Ludzie z wytwórni, która przejęła Blur (jeszcze wtedy nie nazywający się Blur) pod swoje skrzydła popukali się po głowach i ostatecznie zaproponowali dzisiejszą nazwę. 

=== Pierwsze płyty ===
Pierwsza płyta sprzedała się łatwo, bo muzyka na niej była łatwa. Teksty były o miłości, czułości i innych tematach na hit wakacji, więc niby niczego nowego nie wnieśli, ale zachwycona publika w [[Wielka Brytania|Wielkiej Brytanii]] zaczęła się ślinić. Ciężko było o pieniądze na koncerty więc wydano drugą płytę, ''Nowoczesne życie to syf''. Teksty na niej nadal były o miłości oraz o tym, że nowoczesne życie to syf.

=== Sława ===
Rok po ''Nowoczesnym życiu to syfie'' grupa była już niesamowicie sławna za sprawą piosenki o transseksualistach nagranej wraz z nowym albumem. Nagrano parę teledysków i zarobiono jeszcze większą kasę niż dotychczas.

Ale za posiadanie pieniędzy nikt nie kara, więc grupa nagrywała dalej (tym samym w sprytny sposób w ciągu pięciu lat nagrali cztery płyty).

=== Lata późniejsze ===
Gdy zginął [[Kurt Cobain]] wszyscy chcieli być tacy, jak Kurt Cobain. Zespół zabrał manatki i wrócił do garażu. Nagrał sesję pobąkiwania, z której wyszła piosenka ''[[Song 2]]''. Znalazła się w telewizji, radiu i którejśtam Fifie. Parę lat później zespół udał się do [[Maroko|Maroka]], by nagrać dwie najdziwniejsze płyty w karierze – takie, na których nie wiadomo kiedy jedna piosenka się kończy, a druga zaczyna (taki rodzaj alternatywy chyba). Przerąbane i nieco psychodeliczne, ale się sprzedało, a to przecież chodziło.

Zespół rozpadł się, kiedy Albarn stworzył tysiąc innych projektów muzycznych. Próbował w operze, przy pianinie, z [[Gorillaz|małpami]] i [[TThe Good, the Bad and the Queen|bez]]. Ale Blur już się nie reaktywował. Ot co.

== Skład ==
* '''Damon Albarn''' – z początku tylko wokalista, ale że cwanił się wprost proporcjonalnie do zdobywanej sławy, stał się również [[klawiszowiec|klawiszowcem]] i [[gitarzysta|gitarzystą]].
* '''Graham Coxon''' – gitarzysta główny, który objął wokal w dwóch piosenkach. Pierwsza, ''Coffee and TV'' zdobyła według złośliwych krytyków sławę właśnie dlatego. Druga to amatorska próba stworzenia ballady miłosnej, na 90% nagrana [[upojenie alkoholowe|na gardełko]].
* '''Alex James''' – basista. Co koncert z papierosem w ustach i z przedwczorajszym zarostem na twarzy. Po rozpadzie grupy zajął się produkcją sera.
* '''Dave Rowntree''' – perkusista, a od około 2004 – polityk.
 
== Teledyski ==
{{youtube|<youtube width="200" height="200">tM92IwpzzJw</youtube>|right|Teledysk do ''dobrej piosenki''.<br>Nie dla ludzi o słabych nerwach<br>i dziwnym podejściu do „sztuki”.}}
Czy za czasów grania muzyki o niedzielnych spacerach na działkę, czy też później, kiedy przyszła moda na alternatywę, Blur zawsze miał oryginalne teledyski. I nie mowa tutaj o tym konkretnym, na którym ponad 3 minuty śpią w najlepsze, ale o paru (tu: dwóch) innych, zapamiętanych (dobrze lub źle) najbardziej:

* '''Coffee and TV''' – w plebiscytach na najlepszy wideoklip zawsze czołówka, ze względu na popisy aktorskie. I nie jakichśtam przecenionych hipernów typu [[Angelina Jolie]], a kultowego, przedwiecznego, jedynego i niezwyciężonego kartonu mleka. I drugiego kartonu mleka, barwionego na róż, „wyprodukowano dla [[Biedronka]]”.
* '''Good Song''' – niemożliwie pedalska (tak, nie wahajmy się tego powiedzieć, pedalska) fabuła i czarno-białe rysunki. Historia owłosionego elfa (raczej takiego z bajek dla dzieci, nie [[MMORPG]]), który wypełnia listę zwierząt, które widział podczas ich stosunku. Jak się później okazuje, elf kocha się w wiewiórce. Wiewiórka kocha się w żołędziach. Pewnego dnia odgryza mu głowę (!) i zostaje zabita przez inne elfy. Chore, ale i piosenka niewesoła.

== Teksty piosenek ==
Albarn, wokalista zespołu, jest z wykształcenia socjologiem. Warto wspomnieć o tym fakcie na początku działu, bo średnio co drugi krytyk muzyczny opiera całą swoją teorię o mądrości w tekstach piosenek Blur na tym, że „Albarn, wokalista zespołu, jest z wykształcenia socjologiem”.

A teksty potrafią zahaczyć o trudną i bolesną tematykę. Trafia w serce tekst piosenki ''Niedziela, niedziela'' z bardziej beatlesowskim niż sami Beatlesi okrzykiem ''o, [[niedziela|niedzielny]] sen!''. Niektóre z tekstów zmuszają do głębokiej refleksji (''Niebieskie, niebieskie dżinsy, noszę je codziennie, nie widzę szczególnego powodu, by je zmienić'').

=== Kwestia Ameryki ===
Ulubionym słowem Damona Albarna, autora tekstów piosenek, jest „[[Stany Zjednoczone Ameryki Północnej|America]]”. Występuje ona w połowie tekstów piosenek, między innymi ''Look inside America'', ''Miss America'' lub ''Magic America''. Szacuje się, że gdyby mógł, w resztę tytułów też by tę swoją Amerykę wplótł, by powstały: ''America and TV'', ''No America left to run'' lub ''There's No Other America''.

== Zobacz też ==
* ''[[Song 2]]'' 

[[Kategoria:Zespoły rockowe]]
[[Kategoria:Angielskie zespoły]]