Closterkeller
Nie mam marzeń, nie znam bajek!
- Teksty Anji Orthodox nigdy nie porażały optymizmem i głębią
Closterkeller – polski zespół grający rocka gotyckiego, inspirowanego kilkoma innymi, mniej lub bardziej mhrocznymi gatunkami.
Historia[edytuj • edytuj kod]
Zespół powstał 1 stycznia 1988 roku, co dało okazję do przypuszczeń, jakoby na pomysł jego założenia muzycy wpadli podczas hucznego Sylwestra. Złośliwi twierdzą również, że nazwa zespołu pochodzi od wina, jakie muzycy pili w czasie zabawy: Klosterkeller, a pierwszą literę zmienili dla zmyły, choć uparcie twierdzą, że to dlatego, aby na chords.pl byli wyżej na alfabetycznej liście wykonawców.
Pierwsze próby (grupa chciała być tró i nie grała koncertów) odbywały się w Domu Kultury w Radości (nie ma co – dobrana nazwa jak na zespół gotycki), jednak kiedy usłyszała ich dyrektorka owego przybytku, z miejsca wyrzuciła ich na zbity pysk. Na szczęście znaleźli sobie inny dom kultury w pobliskiej wsi.
Charakterystyka twórczości[edytuj • edytuj kod]
Teksty[edytuj • edytuj kod]
Teksty zespołu poruszają wiele tematów, z których najczęściej powtarzają się:
- smutek, rozpacz;
- nieszczęśliwa miłość;
- obawa tego co przyniesie jutro;
- poszukiwanie piękna;
i inne temu podobne pierdołowate rozważania dobre dla pryszczatych licealistów.
Muzyka[edytuj • edytuj kod]
Od debiutanckiego albumu Purple, czyli od 30 lat, Closterkeller proponuje swoim słuchaczom niewiele różniące się od siebie odcienie błękitu rocka gotyckiego – średnie i szybkie tempa oraz do znużenia powtarzalne i wtórne arpeggia w tonacjach molowych.
Ciekawostki[edytuj • edytuj kod]
- W 1990 roku zakozaczyli i wydali jeden z pierwszych polskich albumów nagranych na płycie CD.
- Grali dla Koreańczyków na Stadionie Dziesięciolecia.
Zobacz też[edytuj • edytuj kod]
To jest tylko zalążek artykułu z dziedziny muzyki. Jeśli wytrzymasz 10 minut w słuchawkach – rozbuduj go.