Edytujesz „Cytaty:Sędzia Anna Maria Wesołowska”

{{nagłówek cytatu}}

== Anna Maria Wesołowska ==
* ''Paaanie prokutatorze!''

* ''Ta sprawa pokazała, że...''
**Opis: Sędzina rozpoczyna moralizatorskie kazanie. 

* ''Ale proszę świadka... Takie zachowanie na sali sądowej jest całkowicie niedopuszczalne! Jeżeli jeszcze raz pan się tak zachowa, sąd ukarze pana karą porządkową.''
**Opis: Sędzia Anna Wesołowska karci rozrabiających świadków. Jeden z jej ulubionych tekstów. 

* ''Ale proszę świadka, pouczam po raz kolejny, że świadek ma się zwracać WYŁĄCZNIE do sądu.

* ''Co ma pan na myśli?''

* ''Pani Kasiu, proszę o włączenie nagrania dowodowego.''

* ''Pouczam, że ma pan obowiązek mówienia prawdy, za składanie fałszywych zeznań grozi odpowiedzialność karna, czy zrozumiał pan treść pouczenia?''

* ''Panie Dudzik, proszę o sprawdzenie czy dotarł już świadek.''

* ''To wszystko w tej rozprawie, dziękuję państwu.''
**Opis: szczęśliwe zakończenie.

* ''Oczywiście odpisy zostaną przesłane.''
**Opis: Sędzia Anna Maria Wesołowska zgadza się na wniosek prokuratora o przesłanie odpisu z protokołu dzisiejszej rozprawy.

* ''Panie Dudzik, proszę wyprowadzić świadka.''
**Opis: Słowa te wypowiada Anna Maria Wesołowska kiedy pod koniec rozprawy jakiś świadek okazuje się być złym człowiekiem.

== Artur Łata ==
* ''Żadnych, prosiłbym tylko o dostarczenie odpisu z protokołu z dzisiejszej rozprawy do prokuratury w celu wszczęcia postępowania przeciwko...''
**Opis: Artur Łata odpowiada na pytanie sędzi, czy zgłasza jakieś wnioski.

* ''Co ma pan na myśli?''

* ''Od wymierzania sprawiedliwości jest sąd!''
**Opis: motto życiowe Artura

== Andrzej Mękal ==
* ''Czy można zgwałcić prostytutkę?''
**Opis: Pan adwokat Mękal cytuje [[Cytaty:Andrzej Lepper|Andrzeja Leppera]] rozpoczynając mowę końcową.


== Pan Dudzik ==
* ''Proszę wstać, sąd idzie, rozprawę poprowadzi sędzia Anna Maria Wesołowska.''
**Opis: stała kwestia pana Dudzika.

* ''Wysoki Sądzie, świadka nie ma na korytarzu''

== Dialogi ==
*''– Ja nie jestem żadnym ćpunem, kumasz pan?<br>– Wszystko jednak na to wskazuje, kumasz pan?<br>– Ale panie mecenasie...''
**Opis: Świadek kłóci się z adwokatem Andrzejem Mękalem o to, czy jest ćpunem. Ich dyskusję szybko ukróca sędzia Anna Maria Wesołowska.

*''– To nie było pytanie, pani mecenas.<br>– A co to było wysoki sądzie?<br>– Pani mecenas!!!''
**Opis: mecenas Magdalena Wilk pyskuje sędzi Wesołowskiej. 

*''– Przesrane miałem, bez kitu. <br>– Proszę świadka! Upominam po raz kolejny, że na sali sądowej należy używać słownictwa odpowiedniego do powagi sądu.<br>– No ale co? Przecież nie przeklinam. Przesrane to przekleństwo?<br>– ...<br>– No dobra, spróbuję...''
**Opis: świadek wykłóca się z sędziną o to, czy słowo "przesrane" jest przekleństwem

*''Po tym to mnie klata miesiąc napie... bolała.''
**Opis: ten sam świadek uczy się, jakie słownictwo na sali sądowej jest całkowicie niedopuszczalne.

*''– Jeśli on coś zrobi mojej córce...<br>– To co, znowu pani do niego strzeli?<br>– Nie, strzeli do pana.<br>– Panie mecenasie!!!''
**Opis: mecenas Andrzej Mękal grozi, że poszczuje prokuratora Pawła Sobczaka swoją klientką
*''Ale ja czternastego nie planowałem ostrzału, bo mi się kamienie skończyły !!!''
**Opis: Świadek broni się przed zarzutem, jakoby miał strzelać czternastego z procy do samochodów.

*''– Oczywiście że ją zwolnię, po tych oszczerstwach.<br>– To świetnie, jest pan genialny.''
**Opis: mecenas Mękal docenia genialność świadka. 

* ''– Pani Banasiewicz! Wyczerpała pani cierpliwość sądu! Sąd nakłada na panią karę porządkową w wysokości tysiąca złotych.''<br>''– Ło Jezu! A skąd ja za to zapłacę?!''<br>''– PANI BANASIEWICZ!!!''<br>
**Opis: Sędzia Anna Wesołowska w bestialski sposób rujnuje budżet świadka.

* ''– O której wrócił Pan do domu?''<br>''- Przed drugą.''<br>''- A czy może ktoś to potwierdzić?''<br>''- Pewnie. Żona, Córka, pies. Nawet chomik. Pasuje?''<br>''- Jasne, że pasuje. Zwłaszcza pies i chomik są super.''<br>''- PANIE MECENASIE!''<br>
**Opis: Luźna pogawędka mecenasa Andrzeja Mękala ze świadkiem przerwana przez Sędzię Wesołowską.

*''- Jakub nie tylko oszukał panią Rozalię. Mi też złamał serce. Jakub, jak mam ci teraz wierzyć po tym, co mi zrobiłeś?''<br>
**Opis: Świadek zwierza się sądowi ze swoich uczuciowych rozterek zamieniając instytucję państwową w poradnię złamanych serc.
[[Kategoria:Cytaty filmowe|{{PAGENAME}}]]