Tekst źródłowy strony Jesień średniowiecza

== Tło histeryczne, znaczy historyczne ==
Według samozwańczych historyków (uczniów [[Kościół katolicki|katolickiego]] liceum po jednym [[Tanie wino|jabolu]] na pięciu) pojęcie wywodzi się od wydarzeń z ok. X–XIII wieku, kiedy to po świecie biegali jeszcze [[rycerz]]e, podzwaniając błyszczącą w słońcu zbroją z nieocynkowanej, podatnej na rdzewienie stali, by bałamucić chłopskie <del>dziwki</del> dziewki po wsiach na stogach siana. Właśnie wtedy przybiegała zbrojna w widły męska cześć rodziny bałamutnej dziewki, krzycząc, że zrobi rycerzowi z tyłka jesień średniowiecza. Z kolei oni wymyślili tę frazę z obserwacji jesiennych zbiorów warzyw i owoców, gdy wygłodniały lud prosty potrafił rzucić się na jedną robaczywą i zgniłą cebulę, zderzając się głowami, łamiąc wszystkie kończyny, przetrącając karki i druzgocąc sobie nawzajem całe ciała. Poza wyżej wspomnianymi obłędnymi rycerzami po Europie latały jak [[Żydzi]] po sklepie: [[dżuma]], [[syfilis]], franca, trąd i rzeżączka. W tym okresie większe [[miasto|miasta]] upiększały rozkładające się [[trup|truchła]]. Pojęcie jesieni średniowiecza jako pierwszy przypomniał holenderski historyk Johan <del>Chujzinga</del> Huizinga w 1919 roku. 

Pogłoski mówią również o zimie renesansu, lecie z radiem i [[Wiosna Ludów|Wiośnie Ludów]].