Szacunek

Z Nonsensopedii, polskiej encyklopedii humoru
Masz mnie kurwa szanować, śmieciu

Szacunek – jeden z najbardziej elitarnych i odwiecznych zaszczytów możliwych do zdobycia przez jednostkę. Posiadającemu pozwala na dowolne przegięcia oraz nadużycia w stosunku do osób szanujących, przez co jest wybitnie pożądany przez niemal każdego, zdrowego na umyśle osobnika. Bycie szanowanym pozwala również na względny spokój o własny tyłek. W cywilizowanych rządach, za pomocą narzędzi propagandy, tłuczony oczami i uszami do głów ciemnego ludu. W popkulturze XXI wieku, najgłośniej zabiegają o niego ci, którzy jak na ironię nie okazują go innym. Wśród kujonów jest środkiem płatniczym w zamian za oceny.

Historia[edytuj • edytuj kod]

Wypizdowie[edytuj • edytuj kod]

Pierwsze ślady szacunku dało się zauważyć już u prymitywnych form życia posiadających jako taki instynkt. Nawet amonity wiedziały, żeby nie wchodzić w drogę silniejszym i mięsożernym znajomym. W przeciwnym razie kończyło się to obiadem, podczas którego to właśnie one były przystawką. Jako że ich gatunek przetrwał dość długo, można wnioskować, że wiedziały jak się zachować. Tym ciekawsze, że ani nie znały słowa szacunek, ani o nim nie myślały. Bardzo wątpliwe, że w ogóle o czymś myślały, a mimo to szacunek wpisany był w ich geny.

Paleolit[edytuj • edytuj kod]

Bo szacunek na ulicy musi być!

Szacunek zaczął umacniać swoje znaczenie wraz z pojawieniem się człekokształtnych małp. Co prawda od amonitów różniły się tylko skillami i forma rozwinięcia, a reszta pozostawała niezmienna. Obowiązywała tam już hierarchia, w której samiec alfa mógł bezkarnie posuwać każdą samicę oraz natłuc każdemu innemu samcowi w stadzie. Wzbudzał strach, przez co inne małpiszony zmuszone były go szanować, żeby czasem mu się nie narazić i nie oberwać gałęzią przez grzbiet. Również u innych zwierząt szacunek miał niebagatelne znaczenie. Decydował on o miejscu w kolejce do wodopoju czy też kolejności zżerania swoich w razie problemów z cateringiem. Szanowane osobniki miały pierwszeństwo w ruchaniu, przez co to właśnie ich potomkowie w najbliższych latach zasiedlali Ziemię. Z drugiej strony, okazujące szacunek osobniki przeżywały pierwsze starcia z dominującymi, czego nie można już powiedzieć o tych, którzy tego szacunku okazywali za mało, bądź wcale. W ten sposób gen szacunku przekazywany był z pokolenia na pokolenie.

Neolit[edytuj • edytuj kod]

Wraz z rozwojem gatunku ludzkiego, szacunek decydował również o podstawowych czynnościach administracyjnych jak zwolnienie z nocnej warty czy wykonywanie wszelkich prac przy obróbce i konserwacji zdobytego jedzenia. Nie trudno się domyślić, ile trzeba było mieć szacunku innych, żeby to robić, a ile, żeby siedzieć w słoneczku i się paść. Z czasem, szanowane osobniki obejmowały posady wójtów i sołtysów ustawiając ludność osady pod swoje zachcianki. Ówcześni myśliciele opowiadali każdemu napotkanemu prymitywowi swoje odkrywcze teorie, a z racji tego, że byli szanowani, nikt tego nie kwestionował i w ten sposób powstał Kościół.

Średniowiecze[edytuj • edytuj kod]

Średniowiecze było takim okresem w dziejach, w którym stosunkowo wszystko traciło na wartości prócz dwóch rzeczy: dewiacji i... no dobrze, jednej. Kościół to też była jedna wielka dewiacja, tak więc nie było już praktycznie nikogo, kto przejmowałby się szacunkiem. Zamiast tego, miernikiem człowieka był pyszałkowaty honor, czyli swoista odwrotność szacunku. Jeżeli ktokolwiek liczył na odrobinę szacunku, otrzymać go mógł wyłącznie od siebie. Oprócz tego, miernikiem wartości człowieka była też ilość orgazmów oraz jak najmniejszy współczynnik orgazmów na jednego partnera, ale to już offtopic.

Nowożytność[edytuj • edytuj kod]

Stosunkowo późno o szacunku dowiedziały się kobiety, które z tej okazji postanowiły urządzić małą rewolucję. Na miejsce wybrały sobie najbardziej frajerską i pobłażliwą Francję, w której manifestacje przeszły im gładko i od tej pory zaczęto chociażby myśleć o szanowaniu kobiet. Z drugiej strony, kobiety przestały w końcu okazywać szacunek mężczyznom odpłacając tym samym za kilka milionów lat wrogiej im ewolucji. Dotychczas odpłacone zostało jedynie około 350 lat należnego długu.

XX i XXI wiek[edytuj • edytuj kod]

Ilość szacunku decydowała o miejscu stojącym/siedzącym w środku komunikacji miejskiej i kościele.