Edytujesz „Till Lindemann”

Z Nonsensopedii, polskiej encyklopedii humoru

Uwaga: Nie jesteś zalogowany. Jeśli wykonasz jakąkolwiek zmianę, Twój adres IP będzie widoczny publicznie. Jeśli zalogujesz się lub utworzysz konto, Twoje zmiany zostaną przypisane do konta, wraz z innymi korzyściami.

Ta edycja może zostać anulowana. Porównaj ukazane poniżej różnice między wersjami, a następnie zapisz zmiany.

Aktualna wersja Twój tekst
Linia 11: Linia 11:


== Rammstein ==
== Rammstein ==
Pewnego dnia do Tilla przyszedł [[Richard Kruspe|Rysiek Kruspe]] i zaproponował mu mnóstwo ognia, panienek i alkoholu, a nawet jeszcze więcej kasy za jedną drobną rzecz: przyłączenie się do powstającego zespołu grającego... wówczas jeszcze nie było wiadomo co. Till się zgodził – i tak nie miał nic lepszego do roboty. Zgłosili się do konkursu dla młodych zespołów, po czym <del>wykupili za kilka flaszek</del> ściągnęli z lokalnych zespołów ludowych Die Firma i Feeling B paru facetów i wzięli się do roboty. Till nagrywał partie wokalne w nocy pod kołdrą, bo staruszki z dołu waliły miotłami w sufit, a reszta zespołu, korzystając z tego <del>balowała</del> tworzyła w domu Richarda. Ku zaskoczeniu swojemu i innych, wygrali i stworzyli płytę Herzeleid, którą później bezskutecznie usiłowali komuś wcisnąć na pobliskim bazarze. W końcu ulitował się nad nimi David Lynch i wcisnął dwa ich utworki do jednego ze swoich filmów o dupie Maryni, po czym wszyscy rzucili się na młodych Niemców celem ich wycałowania i zgwałcenia/zamordowania za rzekome nazistowskie poglądy<ref>niepotrzebne skreślić</ref>. Till, zgodnie z obietnicą Richarda, stał się z dnia na dzień gwiazdą i obiektem fantazji erotycznych młodych Niemek. Potem było już tylko z górki: albumy, koncerty, libacje, dziwki, kasa.
Pewnego dnia do Tilla przyszedł [[Richard Kruspe|Rysiek Kruspe]] i zaproponował mu mnóstwo ognia, panienek i alkoholu, a nawet jeszcze więcej kasy za jedną drobną rzecz: przyłączenie się do powstającego zespołu grającego... wówczas jeszcze nie było wiadomo co. Till się zgodził – i tak nie miał nic lepszego do roboty. Zgłosili się do konkursu dla młodych zespołów, po czym <del>wykupili za kilka flaszek</del> ściągnęli z lokalnych zespołów ludowych Die Firma i Feeling B paru facetów i wzięli się do roboty. Till nagrywał partie wokalne w nocy pod kołdrą, bo staruszki z doły waliły miotłami w sufit, a reszta zespołu, korzystając z tego <del>balowała</del> tworzyła w domu Richarda. Ku zaskoczeniu swojemu i innych, wygrali i stworzyli płytę Herzeleid, którą później bezskutecznie usiłowali komuś wcisnąć na pobliskim bazarze. W końcu ulitował się nad nimi David Lynch i wcisnął dwa ich utworki do jednego ze swoich filmów o dupie Maryni, po czym wszyscy rzucili się na młodych Niemców celem ich wycałowania i zgwałcenia/zamordowania za rzekome nazistowskie poglądy<ref>niepotrzebne skreślić</ref>. Till, zgodnie z obietnicą Richarda, stał się z dnia na dzień gwiazdą i obiektem fantazji erotycznych młodych Niemek. Potem było już tylko z górki: albumy, koncerty, libacje, dziwki, kasa.


== Życie prywatne ==
== Życie prywatne ==
Cc-white.svg Wszystko, co napiszesz na Nonsensopedii, zgadzasz się udostępnić na licencji cc-by-sa-3.0 i poddać moderacji.
NIE UŻYWAJ BEZ POZWOLENIA MATERIAŁÓW OBJĘTYCH PRAWEM AUTORSKIM!
Anuluj Pomoc w edycji (otwiera się w nowym oknie)

Szablony użyte w tym artykule: